Τρίτη 7 Απριλίου 2009

Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν μπορεί να λέγεται το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης

Η αναφορά του Αμερικανού προέδρου Μπαρακ Ομπάμα στη Μακεδονία, όχι ως ΦΥΡΟΜ, κατά τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, και η άρνησή του να επισκεφτεί το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης, ήταν δυσάρεστη εξέλιξη για την ελλαδική κοινή γνώμη.
Είχε προηγηθεί, μάλιστα, η ανακοίνωση της απόφασης του τουρκικού Ακυρωτικού Δικαστηρίου, το οποίο αποφάνθηκε ότι το Πατριαρχείο είναι θρησκευτικό ίδρυμα των χριστιανών της Τουρκίας και όχι οικουμενικό.
Αυτό έκανε την υπουργό εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη, να δηλώσει μεταξύ άλλων:

“Σε μια προσπάθεια να μειώσει το θρησκευτικό ρόλο του Ορθόδοξου Οικουμενικού Πατριαρχείου, το Δικαστήριο – για πρώτη φορά από το 1923 – αποφάνθηκε σχετικά με τον εκκλησιαστικό τίτλο του Οικουμενικού Πατριάρχη, που ηγείται την Ορθόδοξης Εκκλησίας σε παγκόσμιο επίπεδο, από τον 6ο αιώνα μ.Χ.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι ο πνευματικός ηγέτης 300 εκατομμυρίων Ορθόδοξων Χριστιανών σε όλο τον κόσμο.”

Το Πατριαρχείο Κων/λης χαρακτηρίστηκε Οικουμενικό κατά τον 6ο αιώνα από την αυτοκρατορική εξουσία, την εποχή που αυτή έφτανε από τα παράλια της Ισπανίας μέχρι την Αίγυπτο, τον Καύκασο, τον Δούναβη και τις Άλπεις.

Κυρίως ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός (527-565 μ.Χ.)) επεδίωξε να επεκτείνει την αυτοκρατορία του σε όλες τις χώρες γύρω από τη Μεσόγειο. Για το σκοπό αυτό αποφάσισε την επιβολή ενός θρησκευτικού δόγματος, του Ανατολικού Ορθόδοξου.
Η επιβολή αυτή έγινε με σκληρά και βίαια μέτρα. Όλοι οι λαοί και όλα τα άλλα δόγματα ήταν υποχρεωμένα να αποδεχθούν αυτή τη βίαιη επιβολή.

Οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου ονομάζονταν «δεσπόται της οικουμένης». Έτσι και το Πατριαρχείο της πρωτεύουσας το ονόμασαν «Οικουμενικό»

Η επικράτεια του οικουμενικού αυτοκράτορα ήταν και επικράτεια του «οικουμενικού» δια της βίας Πατριαρχείου. Φυσικά, όταν περιορίστηκε η επικράτεια της αυτοκρατορίας, περιορίστηκε και η επικράτεια του Οικ.Πατριαρχείου.

Όταν καταργήθηκε τελείως η γνωστή ως Βυζάντιο, Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία (1453), μαζί με τους «οικουμενικούς δεσπότες» ήταν φυσικό να καταργηθούν και οι «οικουμενικοί πατριάρχες».

Οι πατριάρχες, όμως, κατάφεραν να κρατήσουν τα προνόμιά τους. Πριν την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τον Μωάμεθ τον Πορθητή, ήρθαν σε συνεννόηση μαζί του. Βοήθησαν στην κατάληψη της πόλης, με αντάλλαγμα την διατήρηση των προνομίων τους.
Έτσι, παρόλο που καταργήθηκε η πολιτική εξουσία που τους επέβαλε ως οικουμενικούς, η θρησκευτική τους «οικουμενική» εξουσία δεν καταργήθηκε.

Φυσικά οι λαοί δεν αποδέχθηκαν εκείνη την ανέντιμη συναλλαγή.
Όσοι ορθόδοξοι λαοί δεν έπεσαν κάτω από την οθωμανική εξουσία ή απελευθερώθηκαν αργότερα από αυτήν, δημιούργησαν δικά τους πατριαρχεία, τα οποία δεν αναγνώριζαν την οικουμενικότητα του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης.

Μεταξύ αυτών ήταν και η αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος, την οποία το Πατριαρχείο χαρακτήρισε σχισματική. Οι σχέσεις των δύο εκκλησιών αποκαταστάθηκαν το 1850, χωρίς να καταργηθεί το αυτοκέφαλο της Ελλαδικής Εκκλησίας.

Λαοί που παρέμεναν υπόδουλοι, άρχισαν να δημιουργούν δικά τους Πατριαρχεία, όπως το Αρμενικό Πατριαρχείο και η Βουλγαρική Εξαρχία, με έδρα επίσης την Κωνσταντινούπολη, στις οποίες προσχώρησαν και άλλοι πληθυσμοί.

Εμείς οι Μακεδόνες έχουμε ανεξόφλητους λογαριασμούς με αυτό το Πατριαρχείο. Φοβούμενο, ότι με την απελευθέρωση της Μακεδονίας, θα χάσει άλλο ένα μεγάλο κομμάτι του ποιμνίου του, υπονόμευσε το μακεδονικό απελευθερωτικό κίνημα. Επηρέασε τους Μακεδόνες Πατριαρχικούς να μη συμμετάσχουν με όλες τους τις δυνάμεις στον απελευθερωτικό αγώνα, και μάλιστα έστρεψε μερικούς εναντίον του.

Κατά την εξέγερση του Ίλιντεν τα όργανά του συνεργάστηκαν και βοήθησαν τους κατακτητές, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον μητροπολίτη Καστοριάς Καραβαγγέλη.

Τα όργανά του είναι εκείνα που δημιούργησαν τα πρώτα μισθοφορικά σώματα το 1904, τα οποία δολοφονώντας, καίγοντας, βιάζοντας, τρομοκρατώντας και συκοφαντώντας επιχείρησαν να επαναφέρουν στις τάξεις του μακεδονικούς πληθυσμούς που είχαν αποσχιστεί από αυτό.

Αυτό δίδαξε ο Χριστός; Την δια της βίας ένταξη συνανθρώπων τους στην εκκλησία τους; Η συκοφαντία, το ψέμα, ο εκβιασμός είναι η αγάπη προς τον πλησίον που δίδαξε ο Χριστός; Το «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν» του Χριστού το μετέτρεψαν σε «δια της βίας οπίσω μου ελθείν».

Καταδίωξε και κατασυκοφάντησε ακόμα και τη μακεδονική γλώσσα και την κυριλλική γραφή, που είναι δημιούργημα της Μακεδονίας.

Τη συγγνώμη των Καθολικών την απαίτησαν, τη δική τους έμπρακτη συγγνώμη από εμάς τους Μακεδόνες πότε θα ζητήσουν;

Το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης εάν ήθελε να είναι οικουμενικό για όλους τους Ορθοδόξους, το λιγότερο που όφειλε να κάνει, είναι να εκλέγει τον Πατριάρχη με τις ίδιες διαδικασίες που εκλέγουν οι Καθολικοί τον Πάπα. Με εκλογές αντιπροσώπων από όλες τις ομόδοξες εκκλησίες. Όπως εκλέχθηκε Πάπας γερμανικής καταγωγής, όπως εκλέχθηκε ο προηγούμενος από αυτόν, που ήταν πολωνικής.

Μόνο όταν θα μπορέσει να εκλεγεί Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης και ένας Ρώσος, Ουκρανός, Βούλγαρος, Σέρβος, Μακεδόνας, Ρουμάνος κλπ., τότε θα μπορεί να λέγεται Οικουμενικός Πατριάρχης των Ορθοδόξων.

Αυτήν, όμως, τη δημοκρατική και ενωτική διαδικασία, το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης είναι καταδικασμένο να την αποφεύγει και να την υπονομεύει. Ξέρει ότι σε μια τέτοια περίπτωση, το Πατριαρχείο θα πέσει σε άλλα χέρια, κάτι που οι προστάτες του δεν θέλουν.
Το βλέπουν ως πολιτικό οργανισμό και ως τέτοιο τον στηρίζουν. Από τη μιά θυμίζουν στην Τουρκία, ότι κάποτε εκείνα τα μέρη ανήκαν σε χριστιανούς, από την άλλη δεν επιτρέπουν την ένωση των Ορθοδόξων λαών σε μια Εκκηλησία, κάτι που θα ενίσχυε την επιρροή της Ρωσίας στην περιοχή.

Η Ντ. Μπακογιάννη μιλώντας για τον Πατριάρχη, τον χαρακτήρισε «πνευματικό ηγέτη 300 εκατομμυρίων Ορθοδόξων Χριστανών σε όλο τον κόσμο».

Η πραγματικότητα είναι, πως αναγνωρίζεται μόνο από 15 περίπου εκ. Ορθοδόξων σε όλο τον κόσμο. Οι άλλοι Ορθόδοξοι λαοί έχουν τους δικούς τους πνευματικούς ηγέτες. Ήταν λογικό, λοιπόν, να αντιδράσουν άλλοι Ορθόδοξοι Πατριάρχες.

Πιο έντονα αντέδρασε ο Πατριάρχης Ρωσίας, ο οποίος έχει και έναν πρόσθετο λόγο. Κατηγορεί τον κ.Βαρθολομαίο, ότι υποδαύλισε τον πρόσφατο διχασμό στο Ορθόδοξο Πατριαρχείο Ουκρανίας. Την προσφυγή στα τουρκικά δικαστήρια κατά της οικουμενικότητας του Πατριαρχείου έκανε Βούλγαρος ιερέας.

10 σχόλια:

  1. Ανώνυμος8/4/09, 1:49 π.μ.

    Το "Οικουμενικό" Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης είναι μια off-shore που λειτουργεί μακριά από τη νομοθεσία της Ελλάδας, αλλά και μακριά από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία σε ένα κέλυφος το οποίο η Τουρκία (νομίζουν ότι) δε θα μπορεί να σπάσει.
    Κάποιοι ηλίθιοι στην Ελλάδα νομίζουν ότι θα φτιάξουν ένα Βατικανό στην καρδιά της Τουρκίας. Νομίζουν...

    Το Πατριαρχείο δεν εκπροσωπεί τα εκατομμύρια των Σέρβων ή των Ρώσων κλπ, ακόμα και μέσα στην Ελλάδα δεν έχει αναγνώριση. Θυμηθείτε τα επεισόδια που είχαν γίνει μεταξύ Βαρθολομαίου και Χριστόδουλου για τις μητροπόλεις των νέων χωρών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος8/4/09, 7:30 μ.μ.

    Τη δική σας ψευτο αρχιεπισκοπή Οχρίδας που δημιούργησε ο Τίτο το 1976, ποιός την αναγνωρίζει εκτος από σας?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος8/4/09, 8:35 μ.μ.

    Η θρησκευτική ελευθερία αποτελεί βασικό στοιχείο μιάς δημοκρατικής χώρας.
    Η ελληνική πολιτεία το γνωρίζει αυτό και απαιτεί την άσκησή του σε όλες τις χώρες όπου υπάρχουν πιστοί ορθοδόξου δόγματος και ελληνόγλωσσοι.
    Έτσι στην Αλβανία δεκάδες εκκλησίες ανεγεί-ρονται από τον ελληνοορθόδοξο αρχηγό της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας, στις οποίες η Θεία Λειτουργία γίνεται στα ελληνικά σε μία προσπάθεια εθνοτικού εξελληνισμού του φτωχού αλβανικού ποιμνίου.
    Βέβαια στην Ελλάδα ούτε λόγος για την άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων για τους εκατοντάδες χιλιάδες αλβανούς ορθόδοξους χριστιανούς, τους συμπολίτες μας αρβανίτες οι οποίοι στερούνται την δυνατότητα εκκλησιασμού τους στην μητρική αλβανική τους γλώσσα.
    Ούτε για τους πρόσφατους αλβανούς μετανάστες μέρος των οποίων ασκεί στην πατρίδα του την Αλβανία τα θρησκευτικά του καθήκοντα ως μουσουλμάνοι το θρήσκευμα , αφού στην χώρα μας εκτός της Θράκης κανείς μουσουλμάνος δεν έχει αυτή την δυνατότητα.
    Οσον αφορά τους ορθόδοξους πιστούς αυτοί επιθυμούν να συμμετέχουν σε μία μόνο εκκλησία . Η εκκλησία αυτή θα είχει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ πνευματικό σκοπό και όχι πολιτικό εθνικο/εθνικιστικό. Σε αυτή θα συμμετέχουν όλοι οι ορθόδοξοι του κόσμου- τα 200 εκατ. των Ρώσων , τα 60 των Ουκρανών,τα 20 εκατ. των Λευκορώσων, τα 23 εκατ. των Ρουμάνων , αλλά και οι Σέρβοι,οι Βούλγαροι, οι Ελλήνες , οι Μακεδόνες, οι Βλάχοι , οι Αλβανοί . Η εκκλησία αυτή θα είναι ΜΙΑ και ΕΝΙΑΙΑ, οι θρησκευτικοί της λειτουργοί θα επιλέγονται από τον Αρχηγό της μετά από προτάσεις των τοπικών εκκλησιαστικών αρχών , οι θρησκευτικές λειτουργίες θα γίνονται στην μητρική γλώσσα των τοπικών ορθόδοξων κοινοτήτων-ρωσσική,ουκρανική, ρουμάνικη,βουλγάρικη, ελληνική, μακεδονική, αλβανική . Τέλος ο επικεφαλής της εκκλησίας θα αλλάζει μετά την συνταξιοδότησή του σε εύλογο χρόνο και θα είναι Ρώσος, Ουκρανός, Ρουμάνος, Σέρβος , Ελλήνας, Βούλγαρος, Μακεδόνας.
    Οσον αφορά την Μακεδονική Αυτοκέφαλη Όρθόδοξη Εκκλησία, αυτή δημιουργήθηκε πολύ νωρίτερα και σε πολύ δύσκολους καιρούς από ότι η Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας .
    Δυστυχώς όμως κατά παράβαση των εκκλησιαστικών κανόνων η Μακεδονική εκκλησία δεν αναγνωρίζεται ακόμα από το Ελληνόορθόδοξο Πατριαρχείο της Ιστανμπούλ με την αιτιολογία την απόσχιση από την Σερβική εκκλησία, το οποίο όμως την ίδια στιγμή και ΣΩΣΤΑ αναγνωρίζει την Εκκλησία της Ουκρανίας παρότι αποσχίσθηκε από την Ρωσική εκκλησία και μάλιστα με την παρασκηνιακή βοήθειά του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Διαγραφή Σχολίου Από: Iliden Makedonia

    Blogger Ο/Η Karatasho είπε...

    Ανώνυμε 19:30
    Όλες οι Αρχιεπισκοπές, μεταξύ των οποίων και η των Αθηνών, και τα Πατριαρχεία των σύγχρονων κρατών δημιουργήθηκαν από τους λαούς τους, χωρίς να ζητήσουν καμμία έγκριση ή αναγνώριση από κάποιον άλλον.
    Οι μεταξύ τους σχέσεις ακολουθούν συνήθως τις διπλωματικές σχέσεις των κρατών τους.
    Η σύγχρονη Αρχιεπισκοπή Οχρίδας ανασυστάθηκε και, εννοείται, αναγνωρίστηκε από το γιουγκοσλαβικό καθεστώς, μαζί με τις Αρχιεπισκοπές των άλλων εθνοτήτων της Γιουγκοσλαβίας.
    Δεν ξέρω λεπτομέριες, αλλά ξέρω ότι κατα την ενθρόνηση του νέου Πατριάρχη Ρωσίας ήταν καλεσμένος και ο Αρχιεπίσκοπος Οχρίδας.

    Η Αρχιεπισκοπή Οχρίδας είναι κατά πολύ αρχαιότερη από αυτήν των Αθηνών. Ιδρύθηκε ως Πατριαρχείο από τον τσαρ Σαμουήλ το 976 μ.Χ., στην αρχή με έδρα τον Άγιο Αχίλλειο Πρεσπών. Το 1018 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Βασίλειος την υποβάθμισε σε Αρχιεπισκοπή και την αναγνώρισε με χρυσόβουλο.
    Η Αρχιεπισκοπή αυτή καταργήθηκε από τις οθωμανικές αρχές το 1767, με εισήγηση του Φαναριώτη αξιωματούχου της Υψηλής Πύλης, Ιωάννη Υψηλάντη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος9/4/09, 3:00 μ.μ.

    Με την ευκαιρία των γιορτών του Ορθόδοξου Πάσχα ο οποίος σε αντίθεση με τα Χριστούγεννα είναι ΚΟΙΝΟΣ για όλους τους Ορθόδοξους πιστούς η Κίνηση Πολιτών για την ΕΛΛΗΝΟ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ Συμφιλίωση εύχεται στους ορθόδοξους πολίτες της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Μακεδονίας ΕΙΡΗΝΙΚΟ ΠΑΣΧΑ, ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΣΗΣ.
    Τα μέλη της Κίνησης, πολίτες και των δύο γειτονικών κρατών,εδράζοντας σε άρθρα των συνταγμάτων τους που αναφέρονται στην επιδίωξη των κρατών τους για ανάπτυξη ειρηνικών και φιλικών σχέσεων μεταξύ των γειτονικών λαών και κρατών,
    δηλώνουν ότι θα αγωνισθούν:
    1- για την αναγνώριση του απαράγραπτου ανθρώπινου δικαιώματος του ατομικού εθνοτικού προσδιορισμού των πολιτών και των δύο κρατών, ιδιαίτερα του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ λόγω της άρνησης του απο την ελληνική πολιτεία(η οποία στο παρελθόν αρνείτο αυτό το δικαίωμα σε όλους τους γειτονικούς λαούς όπως προκύπτει και απο πρόσφατο βιβλίο ιστορικού της Ελλάδας).
    Το ίδιο ισχύει και για τον αυτοπροσδιορισμό ως έλληνα , έστω και αν είναι πολύ πρόσφατος(από ρωμιός, γραικός) και με πολλά τεχνητά-πολιτικά στοιχεία
    2- το δικαίωμα για τον γλωσσικό αυτοπροσδιορισμό , ιδιαίτερα τον ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ
    3- τον συλλογικό αυτοπροσδιορισμό, παράγωγο του ατομικού προσδιορισμού, της ελευθερίας της έκφρασης, της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι.
    Είτε αυτό αφορά την δημιουργία συλλόγων , είτε την ονομασία Κράτους.
    Απόλυτα αυτό ισχύει για το γειτονικό κράτος , την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ.
    4- Τον συλλογικό αυτοπροσδιορισμό τον συνδεδεμένο με τον ατομικό θρησκευτικό . Αυτό αφορά την αναγνώριση της Αυτοκέφαλης ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ Ορθόδοξης Εκκλησίας.


    Τα μέλη της Κίνησης

    1- Τσοχνετζίδης Ευθύμιος του Ιωάννη και της Συμέλας
    2- Ντάβτσης-Γιοβάνωφ Πέτρος-Πετσε του Γεωργίου και της Αικατερίνης
    3- Ναούμωφ Γκιόργκι του Βάνκο και της Ιρίνας
    4- Συρεκτίδης Ανέστης του Εμμανουήλ και της Κωσταντίας
    5- Χύκας Αντώνης του Μιχαήλ και της Βικτωρίας
    6- Τόμο Χατζημίλεφ του Νίκολα και της Ανέτας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος10/4/09, 10:24 π.μ.

    Στο blog Akritas
    υπάρχει δημοσίευμα που υποστηρίζει ότι η Αρχιπισκοπή Οχρίδας (εγώ την λέω όπως την λέτε εσείς)την περίοδο της κατάργησής της από τους Οθωμανούς λεγόταν "Αρχιεπισκοπή Αχρίδας και πάσης Βουλγαρίας".
    Ποιόν να πιστέψουμε εμείς?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμε 10:24
    Οι Αρχιεπισκοπές εκείνη την εποχή είχαν ως όνομα, μόνο το όνομα της πόλης όπου ήταν η έδρα τους. Οι προσθήκες -πασης Ελλάδος, -πασης Βουλγαρίας, -πασης Αλβανίας, -πάσης Μακεδονίας κλπ. μπήκαν μετά την ίδρυση εθνικών κρατών και εθνικών εκκλησιών.
    Για μερικούς ανόητους το όνομα Οχρίδα είναι σλαβικό, ενώ Αχρίδα είναι ελληνικό. Οι κάτοικοι της περιοχής το λένε Οχρίδα (Όχριντ).
    Ο Ακρίτας, όπως και αρκετοί άλλοι, δεν έχουν συναίσθηση του τί υποστηρίζουν.
    Σύμφωνα με αυτούς, αν λεγόταν -και πάσης Βουλγαρίας, σημαίνει ότι η Μακεδονία (όπως και η Ήπειρος) ήταν μέρος της Βουλγαρίας εκείνη την περίοδο. Άρα, υποστηρίζουν, άθελά ή ηθελημένα, τις θέσεις της Βουλγαρίας στο Μακεδονικό.
    Αλλά αν ήταν έτσι όπως το λένε, γιατί υποστηρίζουν την υπαγωγή της "Οχρίδας και πάσης Βουλγαρίας" στο Σερβικό Πατριαρχείο και όχι στο Βουλγαρικό?
    Την ίδια περίοδο υπήρχε Αρχιεπισκοπή των Βουλγάρων με έδρα το Τύρνοβο της Βουλγαρίας.
    Ο τυφλός αντιμακεδονισμός τους έχει προκαλέσει σύγχυση και τύφλωση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος20/1/10, 7:45 μ.μ.

    Μην ασχολείστε με αυτούς αυτοί κατάλαβαν πως ο χρόνος είναι χρήμα κάμανε τέτοιες σελίδες για να μας βάλουνε να ασχολούμαστε μαζι τους.Μπορούμε και εμείς να κάνουμε 100000 σελίδες ..ίσα, ίσα εχουμε την αλήθεια μαζί μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος20/1/10, 7:48 μ.μ.

    Ως γνωστόν, προκειμένου να ενισχυθεί ο εθνικιστικός χαρακτήρας του κρατικού μορφώματος των Σκοπίων και να υλοποιηθεί το σύνθημα "Ένα κράτος, μία εκκλησία, ένα έθνος", παρά τις αντιδράσεις του σερβικού πατριαρχείου και την καθολική άρνηση όλων των ορθοδόξων εκκλησιών με παρέμβαση του κόμματος ιδρύθηκε το 1958 "Η αυτοκέφαλη μακεδονική εκκλησία" με έδρα τα Σκόπια.

    Η "Μακεδονική Εκκλησία" ιδρύθηκε, για να στηρίξει τις πολιτικές και φυλετικές απαιτήσεις του νέου σλαβομακεδονικού κράτους και όχι εκκλησιαστικές ανάγκες. Αγνόησε συστηματικά τις βασικές αρχές της Ορθοδόξου εκκλησιολογίας ότι η δημιουργία μιας νέας αυτοκεφάλου εκκλησίας δεν γίνεται με διατάγματα πολιτειακού χαρακτήρα, αλλά απαιτούνται ιστορικές και κανονικές προϋποθέσεις, που ρυθμίζονται από συγκεκριμένες εκκλησιαστικές διαδικασίες, τις οποίες ενεργοποιεί η πρωτόθρονη εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την κανονική δικαιοδοσία έχει και τη χαρισματική εμπειρία διαθέτει για την επίλυση τέτοιων ζητημάτων. Μετά τη δημιουργία του κράτους των Σκοπίων και την επίσημη αναγνώρισή του από τη διεθνή κοινότητα κρίθηκε αναγκαίο να δοθεί μία λύση και στο εκκλησιαστικό αυτό πρόβλημα. Για την επίλυση του προβλήματος συναντήθηκαν οι δύο πλευρές, δηλαδή η εκκλησία των Σκοπίων και η εκκλησία της Σερβίας στο Νις της Σερβίας τη 17η Μαΐου 2002, και υπέγραψαν προσχέδιο συμφωνίας η εκκλησία των Σκοπίων να ονομάζεται αρχιεπισκοπή Αχρίδος και να της δοθεί ευρεία αυτονομία. Δυστυχώς η πρόταση αυτή, η οποία θα έδινε λύση στο υφιστάμενο πρόβλημα, ύστερα από έντονες πιέσεις των εθνικιστικών κύκλων απορρίφθηκε τον Ιούλιο του 2002 από την ιερά σύνοδο της σχισματικής εκκλησίας των Σκοπίων. Ένας από τους μητροπολίτες αυτής της εκκλησίας, ο Βελεσών και Παραβαρδαρίου Ιωάννης, επανέφερε τη μητρόπολή του στους κόλπους της μητρός εκκλησίας της Σερβίας και η μεν σχισματική εκκλησία τον καθαίρεσε, η δε Σερβία τον όρισε έξαρχό της στα Σκόπια. Ακολούθησαν αλλεπάλληλες φυλακίσεις του αρχιεπισκόπου Ιωάννου στις φυλακές Ιντρίζοβο των Σκοπίων. Τελικά η εκκλησία της Σερβίας εξέλεξε τον Ιωάννη αρχιεπίσκοπο Αχρίδος και του χειροτόνησε άλλους τρεις επισκόπους, ούτως ώστε να συγκροτούν ιερά σύνοδο. Σήμερα ο αρχιεπίσκοπος Ιωάννης, ο οποίος ομιλεί άριστα ελληνικά, όπως και οι τρεις επίσκοποι, που είναι φοιτητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έχει κριθεί πάλι προφυλακιστέος. Προσωπικά πιστεύω ότι υπό τας παρούσας συνθήκας η επίλυση του εκκλησιαστικού ζητήματος των Σκοπίων εμφανίζει μεγάλη δυσχέρεια λόγω του ασφυκτικού κλοιού της εκκλησίας αυτής από το κράτος και της χρησιμοποιήσεώς της ως κρατικής υπηρεσίας για ξένους προς την πνευματική της αποστολή εθνικιστικούς στόχους. Για να υπάρξει στο μέλλον κάποια θετική εξέλιξη, πρέπει να τηρηθούν κατά τη γνώμη μας οι εξής προϋποθέσεις:
    Πρώτον, το επίσημο κράτος να αφήσει ελεύθερη την εκκλησία να επιτελέσει το λυτρωτικό και σωτηριολογικό ρόλο της.
    Δεύτερον, η εκκλησία των Σκοπίων να αναγνωρίσει ως αντιεκκλησιαστικές και αντικανονικές τις ενέργειές της από το 1944 και εξής και να ζητήσει συγγνώμη από την εκκλησία της Σερβίας για όσα άτοπα μέχρι σήμερα έπραξε σε βάρος της.
    Τρίτον, να δεχτεί την ονομασία της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης αρχιεπισκοπής Αχρίδος και όχι Μακεδονίας, γιατί σε αντίθετη περίπτωση δεν πρόκειται να αναγνωριστεί ούτε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο ούτε από την Εκκλησία της Ελλάδος, όπως ήδη έχουν δηλώσει ο οικουμενικός πατριάρχης Βαρθολομαίος όσο παλαιότερα και ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος.
    Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις είναι δυνατή αρχικά η χορήγηση αυτονομίας κατά το προηγούμενο της Φιλανδίας, Εσθονίας και μέχρι πρότινος της Τσεχίας και Σλοβακίας και αργότερα, γιατί όχι, και αυτοκεφαλίας. Έτσι θα κλείσει μία χαίνουσα πληγή στο σώμα της ορθοδόξου εκκλησίας και θα παύσει το ένα και πλέον εκατομμύριο των ορθοδόξων που ζουν στα Σκόπια να γίνεται βορά σε κάθε είδους προσηλυτισμό.

    * Χ αναπληρωτής καθηγητής Θεολογικής σχολής ΑΠΘ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος20/1/10, 7:50 μ.μ.

    Το σχόλιό σας θα είναι ορατό μετά την έγκριση. α ναι ; δε νομίζω να δημοσιεύσεις το προηγούμενο ...αποστομώνει την σοβινιστική σου προπαγάνδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή