Παρασκευή 23 Ιουλίου 2021

Μαύρο Δάσος ή Βασιλικό Δάσος?

 

         Στη δυτική Αλμωπία, στους πρόποδες του όρους Νίτσε (Καϊμακτσαλάν) βρίσκεται το χωριό Όρμα, όπως το ονόμασαν οι Νονοί μας του καθεστώτος των Αθηνών ή Τρέσινο όπως το έλεγαν οι δικοί μας. Δυτικά του χωριού υπάρχει ένα δάσος, που οι Αθηναίοι Νονοί μας το ονόμασαν Μαύρο Δάσος. Πριν μερικές δεκαετίες, οπότε ερευνούσα, αλλά δεν έγραφα, κάποιοι Ορμιώτες γέροντες μου είπαν ότι το δάσος αυτό, άλλοι από τους  παλιούς το έλεγαν Τσ’ριν ‘Ορμαν (Μαύρο Δάσος) κι άλλοι Τσάριν Όρμαν (Βασιλικό δάσος). Αυτό μου το επιβεβαίωσε και πιο πρόσφατα η Ορμιώτισσα θεία μου Κατίνα.

         Οι απροσκάλεστοι Νονοί μας λένε, ότι μετονόμασαν το Τρέσινο σε Όρμα, διότι εκεί υπήρχε επί ακμής του Μακεδονικού βασιλείου ένας οικισμός με το όνομα αυτό. Υποστηρίζουν ότι πήρε το όνομα από τον όρμο (κολπίσκο), επειδή εκείνη την εποχή η επαρχία Αλμωπίας ήταν λίμνη.

         Ακόμα και ένας ανειδίκευτος μπορεί εύκολα να διαπιστώσει αν η Αλμωπία κατά την περίοδο ακμής του Μακεδονικού βασιλείου ήταν λίμνη. Η έξοδος της επαρχίας προς την πεδιάδα της Κεντρικής Μακεδονίας είναι αρκετά πλατιά και οι λοφίσκοι και οι πλαγιές των διπλανών βουνών είναι πολύ ομαλοί και ελάχιστα ανηφορικοί. Αυτό κάθε άλλο παρά διάνοιξη από χειμάρους ή ποταμούς δείχνει. Ακόμα κι ο δρόμος που συνδέει την επαρχία με τη Σκύδρα πουθενά δεν πλησιάζει τον ποταμό Μεγλένιτσα και ο διάδρομoς του έχει πλάτος 200 με 300 μέτρα. Η πιο αδιάσειστη, όμως, απόδειξη είναι η λεγόμενη Γέφυρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου που βρίσκεται στο νοτιότερο και χαμηλότερο σημείο της επαρχίας, λίγο νοτιότερα από τον σημερινό οικισμό του Αλώρου. Η σημερινή κοίτη του ποταμού Μεγκλένιτσα βρίσκεται δίπλα από την γέφυρα. Βρίσκεται δηλαδή υψομετρικά στο ίδιο ακριβώς επίπεδο με εκείνο της εποχής της κατασκευής της. Το Τρέσινο, όμως, ή Όρμα βρίσκεται υψομετρικά γύρω στα 100 μέτρα ψηλότερα, κάτι που σημαίνει ότι εκεί δεν υπήρχε λίμνη και όρμος.

         Οι παλιοί κάτοικοι της Όρμας, όπως και όλοι οι Ντόπιοι, έλεγαν το δάσος «όρμαν». ‘Ετσι το δάσος δυτικά του χωριού το έλεγαν είτε Τσ΄ριν (Μαύρο) Όρμαν, είτε Τσάριν (Βασιλικό) Όρμαν. Επιπλέον, όπως υπήρχε η παράδοση στους Ντόπιους της «Γέφυρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου», έτσι υπήρχε η παράδοση που έλεγε ότι από το δάσος δυτικά της Όρμας, γίνονταν η προμήθεια ξυλείας για τις σάρισες των αρχαίων Μακεδόνων. Αλλά και η γέφυρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη νότια είσοδο της Αλμωπίας, που συνέδεε την Πέλλα με τη Δυτική Αλμωπία, δείχνει ότι αυτή ήταν σημαντική για το βασίλειο της Μακεδονίας. Προμήθευε το βασίλειο με ξυλεία για σάρισες, ακόντια, πελταστές, οικοδομική ξυλεία κλπ., ενώ στα νοτιοδυτικά ορεινά βρίσκονταν ο χώρος θερινών διακοπών της άρχουσας τάξης, το Πότσιπ, σημερινή Μαργαρίτα. Πότσιπ στα μακεδονικά σημαίνει ξεκούραση. Παραθέριζαν εκεί, διότι η  πρωτεύουσα Πέλλα γειτνίαζε με βάλτους και έλη και είχε πολύ υγρασία, κουνούπια κλπ.

         Το δάσος δυτικά της Όρμας δεν ήταν πιο μαύρο από τα γύρω δάση για να το ονομάσουν Μαύρο δάσος (Τσ’ριν Όρμαν). Απεναντίας αν το επισκεφτεί κάποιος, θα διαπιστώσει την ύπαρξη πυκνού δάσους με δέντρα ίσια, πολύ ψηλά, μερικά από τα οποία είναι  ψηλότερα από δεκαπέντε μέτρα και πάχος γύρω στα 5 εκατοστά. Ένα από αυτά λέγεται Γιάσιμ ή Γιάσνικ και από αυτό έφτιαχναν οι ντόπιοι στυλιάρια. Ρώτησα μερικούς Ντόπιους, πως λέγεται στα ελληνικά, αλλά κανένας δεν ήξερε. Από τις ακρανιές, που επίσης υπάρχουν άφθονες, κατασκευάζονταν ακόντια. Στέκει επομένως η παράδοση που λέει ότι ήταν δάσος που προμήθευε σάρισες, ακόντια κλπ. τους αρχαίους Μακεδόνες. Αλλά και η λεγόμενη γέφυρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου δείχνει ότι η Δυτική Αλμωπία ήταν σημαντική για τους Μακεδόνες.

         Όταν η Ελλάδα προσάρτησε τη Μακεδονία, την μεν γέφυρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου την ονόμασε, όπως την ονόμαζε η τοπική παράδοση, γιατί δίπλα εγκαταστάθηκαν δυο προσφυγικά χωριά. Τα δε Πότσιπ και Τσάριν Όρμαν τα ελληνοποίησε, γιατί τα γύρω χωριά είναι γηγενή μακεδονικά. Οι Μακεδόνες πρέπει να διασώσουν μερικές παραδόσεις, γιατί σύντομα θα χαθούν. Για παράδειγμα το γεγονός ότι οι παλιότεροι την Παναγία την ονόμαζαν και Μούσα (με παχύ σ) και είναι το αντίστοιχο του «Παρθένος», που παραπέμπει στις Μούσες, τις θεές δηλαδή της μουσικής, του χορού  και της διασκέδασης και κατοικούσαν στα Πιέρια. Αυτό είναι άλλη μια ένδειξη, ότι οι παράδοση των σύγχρονων Μακεδόνων φτάνει μέχρι την εποχή των αρχαίων Μακεδόνων. Οι νεότεροι, όμως, Μακεδόνες το αγνοούν αυτό.

 Οι αρχαίοι Μακεδόνες ούτε μετακόμισαν αλλού, ούτε αφανίστηκαν. Τους μετέτρεψαν σε σκλάβους οι Ρωμαίοι κατακτητές και μετά τον 9ο αιώνα τους μετονόμασαν σε Σλάβους.

Ιούλης 2021 Τραϊανός Πασόης

Τετάρτη 30 Ιουνίου 2021

Πόντιοι και Καππαδόκες στο πλευρό των Περσών εναντίον των Μακεδόνων

 


      

 

 

Γράφει ο Τραϊανός Πασόης 

   Οι Πόντιοι και οι Καππαδόκες και οι κάθε λογίς Τουρκόφωνοι, που εγκαταστάθηκαν στη Μακεδονία, ήταν οι πιο εχθρικοί και περιφρονητικοί για την καταγωγή των Μακεδόνων και την Μακεδονική κουλτούρα,

αλλά και πρωτοστατούσαν στα συλλαλητήρια «για την ελληνικότητα της Μακεδονίας και την μη χρήση του όρου από τους «Σκοπιανούς». Υποστηρίζουν, ότι οι σημερινοί Μακεδόνες είναι Σλάβοι ή Βούλγαροι και ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Έλληνες, όπως κι εκείνοι, κι άρα είναι νόμιμοι κληρονόμοι της γης τους.

         Εμείς το ανεχόμασταν και σωπαίναμε μέχρι πριν μερικά χρόνια, για να μη επιβαρύνουμε τον επαναπατρισμό των Μακεδόνων πολιτικών προσφύγων.

         Τι σχέση είχαν οι Πόντιοι και οι Τουρκόφωνοι Καππαδόκες με τους αρχαίους Μακεδόνες, το γράφουν οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς. Ο Αρριανός, που ήταν ελληνόφωνος από τη Νικομήδεια της Μ.Ασίας, και που έγραψε για την εκστρατεία του Μ.Αλεξάνδρου στην Περσία, γράφει μεταξύ άλλων για την παράταξη των Περσικών δυνάμεων στην σημαντικότερη μάχη στα Γαυγάμηλα:

         «Αρμενίων δε Ορόντης και Μιθραύστης ήρχε, και Αράκης Καππαδόκων.»

(Των Αρμενίων αρχηγοί ήταν ο Ορόντης και ο Μιθραύστης, ενώ των Καππαδόκων ο Αριάκης).

         «του δε δεξιού οι τε Αρμενίων  και Καππαδοκών ιππείς προτετάχατο και άρματα δρεπανηφόρα πεντήκοντα, οι δε Έλληνες οι μισθοφόροι παρά Δαρείον τε αυτόν εκατέρωθεν και τους άμα αυτώ Πέρσας κατά την φάλαγγα αυτήν των Μακεδόνων ως μόνοι δη αντίρροποι τη φάλαγγι ετάχθησαν.»

 (Μπροστά από το δεξιό κέρας παρατάχθηκαν οι ιππείς των Αρμενίων και των Καππαδοκών και πενήντα δρεπανηφόρα άρματα. Οι μισθοφόροι Έλληνες παρατάχθηκαν από τις δυο μεριές του ίδιου του Δαρείου και των Περσών που ήταν μαζί του, απέναντι ακριβώς από τη φάλαγγα των Μακεδόνων, επειδή θεωρούνταν οι μόνοι ικανοί να την αντιμετωπίσουν.)

Εκείνη την εποχή η Καππαδοκία άρχιζε από τον Εύξεινο Πόντο κι έφτανε ως τη Συρία. Η έννοια Πόντος και Πόντιοι δεν υπήρχαν. Υπήρχε η Καππαδοκία προς τον Πόντο (Καππαδοκία παρά Πόντω) και η Μεγάλη Καππαδοκία ή Συρική.

Οι Καππαδόκες και μετά την διάλυση του Περσικού κράτους, αρνήθηκαν να υπαχθούν στην διοίκηση των διαδόχων του Αλεξάνδρου. Εξεγέρθηκαν κατά του Λυσίμαχου και του Αντίγονου και τους έδιωξαν από το μεγαλύτερο μέρος της Καππαδοκίας και τις γύρω περιοχές. Ίδρυσαν δυο κράτη. Την Καππαδοκία προς τον Πόντο με ηγεμόνες την Περσική δυναστεία των Μιθριδατών και την Μεγάλη Καππαδοκία με ηγέτη τον Αριαράθη. Οι Μιθριδάτες ήταν θαυμαστές του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και χρήστες της Ελληνικής γλώσσας. Σ’ εκείνους οφείλεται η ύπαρξη ελληνικών στοιχείων στην Ποντιακή γλώσσα. Εκείνοι ως ελληνιστές καθιέρωσαν και τον όρο Πόντος και Πόντιοι. Είναι οι γεννήτορες «της Ποντιακής φυλής».

 Εκείνοι οι φανατικοί πολέμιοι των αρχαίων Μακεδόνων, εμφανίζονται σήμερα ως κληρονόμοι τους και υψώνουν την σημαία με το ήλιο της Βεργίνας στους συλλόγους και τις λέσχες τους. Και μάλιστα απαιτούν από τους σύγχρονους Μακεδόνες να μη χρησιμοποιούν το λάβαρο της Μακεδονικής δυναστείας, διότι τους λένε δεν είναι απόγονοι εκείνων των Μακεδόνων. Οι Μακεδόνες της Ελλάδας είτε από άγνοια είτε από φόβο, το ανέχονται αυτό και σωπαίνουν.

Οι εγκυκλοπαίδειες αναφέρουν τους Καππαδόκες ως έθνος Ασιατικό. Η εγκυκλοπαίδεια που τυχαίνει να έχω (Νέα Δομή) γράφει στο λήμμα Καππαδοκία:

 «Από μερικούς, το όνομα Καππαδοκία αποδίδεται στους Πέρσες κατακτητές της (στα περσικά Καππαδοκία = χώρα των ωραίων ίππων). Κατ’ άλλους, και το πιθανότερο, από τους Καππαδόκες, έθνος ιαπετικό, που εγκαταστάθηκε στη χώρα όχι νωρίτερα από το 1600 π.Χ…».

Ο Έλληνας ιστορικός Αρριανός δεν τους θεωρεί Έλληνες και τους αναφέρει ξεχωριστά από εκείνους. Αλλά και Έλληνες να υποθέσουμε πως ήταν, και οι Έλληνες πολεμούσαν στο πλευρό των Περσών και μάλιστα αποτελούσαν την προσωπική φρουρά του Δαρείου. Δεν ήξεραν εκείνοι οι Έλληνες, ότι και οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες και το ξέρουν τα σημερινά λαμόγια του «Ελληνισμού», οι επαγγελματίες παραχαράκτες της ιστορίας.

Η ιστορία του Αρριανού είναι γεμάτη από συγκρούσεις των Ελλήνων πολεμιστών του Δαρείου με τους Μακεδόνες του Αλαξάνδρου. Όσοι θέλουν να ξέρουν την πραγματική ιστορία, ας μη αρκούνται στην επιλεκτική και πλαστογραφημένη του καθεστώτος των Αθηνών, κι ας διαβάσουν την πραγματική ιστορία από αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, όπως ο Αρριανός, ο Ηρόδοτος κλπ., την ιστορία των Καππαδόκων, τμήμα των οποίων ήταν και οι Πόντιοι πριν τον Μιθριδάτη, κι ας σταματήσουν να αμφισβητούν τα δικαιώματα των Μακεδόνων στη γη τους.

Τραϊανός Πασόης 

  Ιούνης 2021

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2021

Από τον γάμο της αδελφής μου

 https://www.youtube.com/watch?v=-mdZ5Rv1fUA&feature=share&fbclid=IwAR2XbDKdUKH8GVn8gWy44ida4UjGm2tNUQPQtoDdLc2Y_tXzLoHHy6MpW0M

https://youtu.be/-mdZ5Rv1fUA?t=58