Κοινή Γλώσσα - Σχόλια για Ουράνιο Τόξο

Η Κοινή ή «κοινή» (διάλεκτος) είναι η γλώσσα της αυτοκρατορίας. Η βάση είναι η Αττική διάλεκτος, με λίγο από Ιονική, αλλά η μεγαλύτερη διαφορά είναι η πολύ απλουστευμένη γραμματική, η οποία συνέβη δεδομένου ότι όλο και περισσότεροι μη Έλληνες ομιλητές της ελληνικής, έμαθαν τη γλώσσα.
Ένα ολόκληρο τμήμα του συστήματος των ρημάτων (ο ευκτικός χρόνος) εξαφανίστηκε, εκτός από μια χούφτα καθορισμένων φράσεων, και λειάνθηκαν από τις παρατυπίες τους τα ανώμαλα ρήματα και τα ουσιαστικά. Εισήγαγε επίσης πολύ λεξιλόγιο, από τα λατινικά και από τις σημιτικές γλώσσες.
Ενώ υπάρχει κάποια λογοτεχνία στην Κοινή, και ιδιαίτερα τα μυθιστορήματα όπως του Χαρίτωνα το «Καλλιρρόη» και του Αχιλλέα Tatius το «Τα κατά Λευκίππην και Κλειτοφώντα», κατά πολύ σημαντικότερη εργασία σε αυτήν την διάλεκτο είναι η Καινή Διαθήκη. Οι ιστορικοί βρίσκουν, επίσης, αυτήν την διάλεκτο χρήσιμη. Όχι μόνο μερικές ιστορίες γράφονται σε αυτήν (ο Πολύβιος, αν και «αττικίζει», έρχεται στο μυαλό), αλλά οι πάρα πολλοί μη-λογοτεχνικοί πάπυροι που βρίσκονται στην Αίγυπτο είναι στην Κοινή, και είναι ανεκτίμητο παράθυρο στην καθημερινή ζωή της αυτοκρατορικής Αιγύπτου.
Το Septuagint, η Παλαιά Διαθήκη που μεταφράζεται στα ελληνικά από Αλεξανδρινούς Εβραίους, είναι επίσης στην Κοινή, αλλά καλύτερα να θεωρηθεί περισσότερο ως μια ερμηνεία και λιγότερο ως μετάφραση. Η σύνταξη και ο ιδιωματισμός σε αυτήν οφείλουν περισσότερο στην εβραϊκή και αραμαϊκή απ΄ότι στην ελληνική γλώσσα. Είναι επίσης το γεγονός που πολλοί από τους συντάκτες της Καινής Διαθήκης ήξεραν την Παλαιά Διαθήκη, έτσι αυτό επηρέασε το στυλ της γραφής τους, και φυσικά έτσι την διατύπωναν όταν αναφερόταν στην Παλαιά Διαθήκη.
Ξεκίνημα με την Κοινή, πλεονεκτήματα: μπορείτε να διαβάσετε την Καινή Διαθήκη στο πρωτότυπο: είναι η γλώσσα των πατέρων της εκκλησίας, καθώς επίσης και η βάση της λογοτεχνικής γλώσσας της βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Ξεκίνημα με την Κοινή, μειονεκτήματα: λόγω της απλοποίησης της μορφολογίας και της σύνταξης της Κοινής, αν πάει κανείς πίσω να διαβάσει τα αττικά ή επικά ελληνικά είναι πολύ πιο δύσκολο από ότι να ξεκινήσει από την άλλη κατεύθυνση.
Μετάφραση από τα αγγλικά.
Το υπόλοιπο άρθρο εδώ: http://www.aoidoi.org/artikles/dialects.html
----------------------------------------

Επειδή πολλοί Έλληνες πιστεύουν ότι ομιλούν την αρχαία Ελληνική γλώσσα και γι’ αυτό διεκδικούν κληρονομικά δίκαια στην αρχαία ελληνική ιστορία (και στη μακεδονική, φυσικά), εδώ μπορούν να διαπιστώσουν ότι αυτό που ομιλούν σήμερα είναι η Κοινή γλώσσα (κοινή σε όλους τους λαούς της αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου), και όχι κάποια αρχαία ελληνική διάλεκτο.
Τη στιγμή που η γλώσσα ήταν Κοινή και πέρασε μόνο λόγω θρησκείας στους Ελληνορθόδοξους λαούς των Βαλκανίων, της Μικράς Ασίας και του Πόντου (λόγω του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης), δεν αποδεικνύει σε καμιά περίπτωση την αρχαία καταγωγή των σημερινών ομιλούντων την επίσημη γλώσσα του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους.
Γι’ αυτό οι σημερινοί Έλληνες ενώ μπορούν να διαβάσουν με κάποια άνεση την Κοινή, για τα αρχαία ελληνικά χρειάζονται μετάφραση όπως ο κάθε σύγχρονος άνθρωπος που ομιλεί κάποια σύγχρονη γλώσσα.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από τη νέα εφημερίδα
ЗАДРУГА - ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
που εξέδωσε αυτές τις μέρες η
«ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΔΕΣΣΑΣ».

Την ηλεκτρονική της έκδοση μπορείτε να τη βρείτε στην ένδειξη
"Задруга – KOINOTHTA” στην «λίστα ιστολογίων μου» που υπάρχει στην διπλανή στήλη ή στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
http://www.scribd.com/doc/32191345/efimerida-maios