Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Ο Γραικομάνος Λ.Πύρζας καταγγέλει το 1906 τους «Μακεδονομάχους»


Η έννοια Νακεδονομάχος μπήκε σε εισαγωγικά, γιατί αποτελεί άλλη μία από τις πολλές εννοιολογικές στρεβλώσεις της νεοελληνικής ανοησίας. Στην πραγματικότητα μακεδονο-μάχοι ήταν και είναι εκείνοι που μάχονταν και μάχονται κατά των Μακεδόνων. Αντίστοιχες έννοιες, για παράδειγμα, είναι οι Εικονο-μάχοι (εκείνοι που μάχονταν κατά των εικόνων – Εικονομαχία) και οι Ταυρο-μάχοι (εκείνοι που μάχονται κατά των ταύρων). Οι χαρακτηρισμένοι ως Μακεδονομάχοι, κατά τον λεγόμενο «Μακεδονικό Αγώνα», πράγματι μάχονταν κατά των Μακεδόνων.
Μία πολύ χαρακτηριστική και αποκαλυπτική μαρτυρία για τον πραγματικό χαρακτήρα και τη δράση των «Μακεδονομάχων» είναι η επιστολή του Φλωρινιώτη Λάκη Πύρζα προς τον τότε (1906) πρωθυπουργό Γ.Θεοτόκη.
Η μαρτυρία είναι ιδιαίτερης σημασίας γιατί ο Πύρζας ήταν Γκραικομάνος Μακεδόνας από τη Φλώρινα και συνεργάτης των τεσσάρων αξιωματικών που το ελλαδικό κράτος έστειλε την άνοιξη του 1904 στη Μακεδονία για να διερευνήσουν την κατάσταση και συμμμετείχε στο σώμα του Παύλου Μελά και άλλων «Μακεδονομάχων». Κατονομάζει τους «λεγόμενους σλαβόφωνους» σαφώς ως Μακεδόνες και διαμαρτύρεται που οι συνεργάτες του Μακεδονομάχοι τους χαρακτηρίζουν ως «βούλγαρους». Εξ άλλου, οι ίδιοι οι έλληνες αξιωματικοί με τους οποίους συνεργάστηκε, μεταξύ των οποίων και ο Π.Μελάς, αναφέρουν την μητρική γλώσσα των Μακεδόνων ως Μακεδονική.

Στην επιστολή διακρίνεται καθαρά η πραγματική σημασία που είχαν οι όροι Έλληνες – Βούλγαροι και ελληνισμός – βουλγαρισμός. Όταν οι Μακεδόνες ανήκαν στο Πατριαρχείο χαρακτηρίζονταν ως Έλληνες, ενώ όταν προσχωρούσαν στην Εξαρχία χαρακτηρίζονταν ως Βούλγαροι (ελληνόφρονες ή βουλγαρόφρονες κατά τον Λ.Πύρζα). Οι ίδιοι οι Μακεδόνες που αγωνίζονταν για ανεξάρτητη Μακεδονία αυτοαποκαλούνταν σκέτα Μακεδόνες, ενώ τους μεν ελληνόφρονες τους αποκαλούσαν Γραικομάνους, τους δε βουλγαρόφρονες Βουλγαρομάνους. Οι όροι, βέβαια, δεν είχαν τη σημασία της εθνικής καταγωγής, αλλά της θρησκευτικής ένταξης. Αυτή την πραγματικότητα αποκρύπτει το νεοελληνικό κατεστημένο από τους υπηκόους του και εκεί οφείλεται η στρεβλή εικόνα που υπάρχει στην Ελλάδα για τους Μακεδόνες.
Ο Πύρζας αναφέρει ότι οι Μακεδόνες το 1880 ήταν σχεδόν όλοι ελληνόφρονες (Πατριαρχικοί). Το γεγονός ότι στη συνέχεια οι περισσότεροι απομακρύνθηκαν δείχνει ότι δεν θεωρούσαν τους εαυτούς του και εθνικά Έλληνες.
Αντίστοιχα, το γεγονός ότι στη συνέχεια πολλοί από εκείνους προσχώρησαν στην Εξαρχία, δεν σημαίνει ότι θεωρούσαν τους εαυτούς τους και εθνικά Βούλγαρους. Αυτό επιβεβαιώθηκε μετά την ίδρυση αυτόνομου μακεδονικού κράτους το 1945, οπότε όλοι οι Μακεδόνες εκφράστηκαν ελεύθερα και εγκατέλειψαν την Εξαρχία ιδρύοντας δική τους εκκλησία.

Πρέπει να επισημανθεί, επίσης, ότι στην επιστολή του ο Πύρζας αναφέρεται μόνο στα εγκλήματα των «Μακεδονομάχων» κατά των ελληνοφρόνων, χωρίς να αναφέρεται στα πολλαπλάσια εγκλήματα κατά των αυτονομιστών Μακεδόνων και των βουλγαρομάνων.
Σημαντική είναι επίσης και η επισήμανσή του ότι στο ελληνομακεδονικό Κομιτάτο των Αθηνών «ουδείς Μακεδών αποτελεί μέλος του…» και η ωμότητα της δήλωσης κάποιου μέλους του:
« Ημείς δεν έχομεν ανάγκην των Μακεδόνων, αλλά της Μακεδονίας»!!!

Ο Πύρζας πολύ πρόωρα εξέφρασε την απογοήτευσή του από τη συνεργασία του με τους «Μακεδονομάχους» και διαπίστωσε τις προθέσεις τους, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν τις επόμενες δεκαετίες με τον χειρότερο τρόπο εις βάρος όχι μόνο των αυτονομιστών Μακεδόνων, αλλά και των Γραικομάνων.


Η Επιστολή του Γραικομάνου Λάκη Πύρζα προς τον Πρωθυπουργό


Τω Εξοχωτάτω Πρωθυπουργώ Κυρίω Κυρίω Γ.Ν.Θεοτόκη.

Εξοχώτατε,
Ο βαθυσεβάστως υποφαινόμενος, κάτοικος και έμπορος Φλωρίνης της Μακεδονίας, λαμβάνω το θάρρος και τιμή ν’ αναφέρω Υμίν τα εξής:
Διαπνεόμενος εξ ιερού και αγνού έρωτος προς την ιδέαν της Μεγάλης ελληνικής Πατρίδος, περί τας αρχάς του 1904 εγκατέλιπον το εμπόριόν μου εις χείρας του αδελφού μου και ελθών ενταύθα εσχετίσθην με τον αείμνηστον Παύλον Μελάν, μετά τούτου δε και των γνωστών τριών άλλων κ.κ. αξιωματικών τη συνοδεία του μακαρίτου Μακεδόνος οπλαρχηγού Κώτα, εκ Ρούλας, κατά φεβρουάριον του 1904 απήλθομεν εις Μακεδονίαν επί γνωστή Υμίν ειδική αποστολή.
Τον αείμνηστον Καπετάν Ζέζαν [ψευδώνυμο Π.Μελά] απερχόμενον εις Μακεδονίαν επικεφαλής ενόπλου αμυντικού σώματος επίσης ηκολούθησα και διεδέχθην αυτόν πεσόντα ενδόξως εν Σιατίστη εις την αρχηγίαν του σώματος μέχρι της ελεύσεως του οριστικού αυτού διαδόχου, ον επίσης ηκολούθησα, καθώς και άλλους αρχηγούς κατά το εφεξής διάστημα εις τα διαμερίσματα ιδίως Καστοριάς, Πρέσπας και Φλωρίνης.
Εκ της μικράς και ταπεινής μου ταύτης δράσεως έλαβον πείραν απασών των συνθηκών, υπό τας οποίας διεξάγεται η ένοπλος άμυνα, το δημιούργημα τούτο των Υμετέρων Εθνικών σκέψεων, τας οποίας έσχετε μεν, ως θετικότατα γνωρίζω, από του 1901 έτι, αλλά δυστυχώς δεν ηδυνήθητε να πραγματοποιήσητε ένεκα των ανησύχων ημερών του Νοεμβρίου ιδίου έτους.

Αι συνθήκαι αύται, Εξοχώτατε , από γενικής απόψεως κρινόμεναι παρουσιάζουσι ταύτα τα δύο παρήγορα σημεία, πρώτον μεν ότι διεπιστώθη η ύπαρξις υπερόχου δυνάμεως ελληνικής εκεί όπου ούδε ίχνος τοιαύτης ανεγνωρίζετο μέχρι χθες υπό των Βουλγάρων και των παντός γένους και πάσης φυλής προστατών αυτών, δεύτερον δε ότι σοβαρώς ανεχαιτίσθησαν τα αποινεί και εν πάσει ανέσει και ελευθερία διαπραττόμενα όργια του βουλγαρισμού εις βάρος του Μακεδονικού και του καθόλου ελληνισμού. Από μερικής όμως απόψεως κρινόμεναι αύται, παρουσιάζουσι πολλά ελλιπή και έκτροπα σημεία και τοιαύτης μάλιστα φύσεως, ώστε τον βαθήν γνώστην αυτών να εμβάλλουν διαρκώς εις ανησυχίας σοβαράς περί του μέλλοντος, ήγουν περί της αποτελέσματος του έργου της Υμετέρας Εξοχότητος. Τα σημεία ταύτα, γνωστά εις πάντας τους Ελληνο-Μακεδόνας και μάλιστα τους ξενόγλωσους εξ αυτών, εν τω μέσω των οποίων ιδία και αποκλειστικώς, ως γνωστόν, διεξάγεται ο αμυντικός αγών, τείνοντα να ενσπείρωσι την απογοήτευσιν και αποθάρρυνσιν αυτών προς τον αγώνα, κρίνω ιερόν και απαραίτητον καθήκον μου να καταστήσω γνωστά και εις Υμάς, Εξοχώτατε, εις εμπνευσμένον δημιουργον αυτού, ίνα δια της τελείας γνώσεως αυτών προλάβητε τον προφανή κίνδυνον τού να ίδητε το έργον Υμών καταστρεφόμενον εξ αγνοίας των εν Μακεδονία και ενταύθα έτι τεκταινομένων υπό γνωστών θερμοκεφάλων, προνομούχων τε και άγαν φιλοδόξων πατριωτών. Και δη πρωτίστως πάντων, Εξοχώτατε, προσπίπτει εις την αντίληψιν και του αφελέστερου παρατηρητού της καταστάσεως, ότι οι τε ιθύνοντες και ιθυνόμενοι εισέτι δεν κατώρθωσαν να εξοικειωθώσι με το γεγονός ότι οι εν Μακεδονία εις μυριάδας πολλάς ανερχόμενοι, σλαυόφωνοι λεγόμενοι πληθυσμοί, είναι έλληνες απολέσαντες, ουχί εξ ολοκληρου όμως, την ελληνικήν αυτών γλώσσαν ένεκα πολλών και ποικίλων πολιτικών περιπετειών και ουχί βούλγαροι, ως τους αποκαλούσιν αναφανδόν, επίσης δε και με το γεγονός ότι Υμέτερον έργον και μέλημα δέον να είναι ουχί δια του πυρός και του σιδήρου τελεία εξολόθρευσις των βουλγαριζόντων οπαδών της βουλγαρικής Εξαρχίας, οι οποίοι είναι διεσπαρμένοι καθ’ όλην την διαφιλονικουμένην χώραν ανμίξ μετά των υπαρχόντων ξενογλώσσων ελλήνων, μεθ’ ών και συνδέονται δια διαφόρων βαθμών συγγενείας, αλλ’ η βαθμιαία επάνοδος αυτών είς τα πάτρια, ήτις βεβαίως δεν επιτυγχάνεται δια βιαίων και τρομακτικών μέσων, εχόντων την φυσικήν ιδιότητα να εντείνωσι μέχρι θανάτου την αντίστασιν, αλλά δια μέσων συνετών, ηπίων και γεναιοφρόνων, δια συμπεριφοράς ιπποτικής, δια λόγων ενθαρρυντικών και πειστικών, περί της πλάνης των, μέσων αφ’ ενός μεν εχόντων την φυσικήν επίσης ιδιότητα να καταδαμάζωσι, συνέχωσι και εις φίλον μετατρέπωσι και τον αμειλικτώτερον αντίπαλον, πολλώ δε μάλλον τον απλοϊκόν χωρικόν, αφ’ ετέρου δε δυναμένων να ενδείξωσι υπέροχον διαφοράν υπέρ ημών εν τη συγκρίσει της ημετέρας δράσεως προς την των βουλγάρων. Ο κ. Παύλος Καρολίδης εν τω «Κράτει» της 24 Νοεμβρίου π.ε. μεταξύ άλλων έγραφεν ότι οι πληθυσμοί αυτοί και ελληνικοί ειμή ήσαν, απόλυτος εθνική ανάγκη είναι να τους εξελληνίσωμεν. Ημείς δ’ απεναντίας, Εξοχώτατε, δια των μη συνετών έργων τινών επιτετραμμένων την διεξαγωγήν του αγώνος ασυναισθήτως εργαζόμεθα προς όφελος των βουλγάρων και αμιλλώμεθα μάλιστα να επισπεύσωμεν την εκπλήρωσιν των πόθων αυτών. Σειρά γεγονότων πρόκειται εις μαρτυρίαν της τοιαύτης ημών εργασίας και αμίλλης. Και ίνα μή υποτεθή ότι αοριστολογώ, συγκεκριμένως αναφέρω τη Υμετέρα Εξοχότητι τα εξής:

1. Εμέ αυτόν και τον οπλαρχηγόν Παύλον Κύρου, άνευ της συνεργασίας του οποίου τα διαμερίσματα των Κορεστίων (Καστοριάς) και Πρέσπας θα ήσαν εντελώς απρόσιτα εις τα ελληνικά σώματα, ο αρχηγός κ. Γ. Ζήρρας μας απεκάλεσεν βουλγάρους!

2. Τον σύντροφον του αειμνήστου Παύλου Μελά Μήτσον, εκ Στρεμπένου, επλήγωσαν θανασίμως οι Κρήτες, ως βούλγαρον. Και οπόταν απεκαλύφθη νοσημευόμενος εν Στρεμπένω υπό των Τούρκων, δεν είπεν εις αυτούς ότι τον εκτύπησαν έλληνες αλλά βούλγαροι κομιτατζήδες.

3. Ο Στέφανος Γρηγορίου, εκ Μοναστηρίου, και Αθανάσιος τις, εκ Σιατίστης, συκοφαντηθέντες ως βούλγαροι, ως εκ θαύματος διέφυγον τον θάνατον αποδράντες παρα την Σιάτισταν από το σώμα των. Ο πρώτος τούτων πρότινος εφόνευσεν εν μέση αγορά Μοναστηρίου τον φανατικότερον στύλον του Κομιτάτου Μπελαζέλκαν, δεινότατον βούλγαρον.

4. Τον οπλαρχηγόν Κώτζον Δόγγραν, εκ του ελληνόφωνου Βογατσικού, επίσης απεπειράθησαν οι Κρήτες να δολοφονήσουν, διότι αντέστη εις τους ασελγείς αυτών σκοπούς εις τους οποίους εντός αυτής της ιδιαιτέρας του πατρίδος ηθέλησαν να προβούν, αλλά κατώρθωσεν και ούτος να διαφύγη τον θάνατον δι’ αποδράσεως.

5. Τον Χρ. Έξαρχον, θερμόν υποστηρικτήν των σωμάτων και του ελληνισμού εν τη πατρίδι του Βελκαμένη , ομοίως οι Κρήτες απεπειράθησαν να φονεύσωσιν, αλλ’ ευτυχώς απέτυχον.

6. Τον οπλαρχηγόν Αριστείδην Μαργαρίτην, πολύγλωσσον έλληνα εκ Καστοριάς, εφόνευσε γνωστός Κρης αρχηγός δια του παπα-Δράκου (Χρυσοστόμου, ιερέως ανισορόπου), άνευ ουδεμιάς σοβαράς αιτίας, αλλά μόνον διότι, ως αληθώς πονών την πατρίδα του, ελευθέρως ήλεγχε τας αυθαιρεσίας και παρεκτροπάς αυτού και των συμπατριωτών του.

7. Συκοφαντηθέντες ως βούλγαροι – προδόται, εφονεύθησαν ταυτοχρόνως παρά την Μονήν του Αγίου Αθανασίαου της Σέλτσας, μικρόν μετά την έξοδον, υπό του σώματος Πλατάνου, ούτινος μετείχον ως οπλίται, ο εκ Κατρανίτσης (παρά τα Βοδενά) Μανώλης Μπασδέκης, αδελφός του ενταύθα εμπόρου κ. Ιωάννη Μπασδέκη και εξάδελφος του πρώην βουλευτού κ. Ηλία Μπασδέκη, και δύο έτεροι Μακεδόνες.

8. Δύο νέοι, ο Λάκης και έτερος τις, συστημένοι αρμοδίως εκ Κρουσόβου, εκγυμνασθέντες εν Πόρω και προσληφθέντες εις το σώμα του κ. Ζούκη, εγκατελήφθησαν άνευ οβολού εν Βόλω ως βούλγαροι, κατώρθωσαν όμως να επιστρέψωσιν εις Κρούσοβον και εφιλοτιμήθησαν ν΄αποδείξωσι την βουλγαρικότητά των φονεύσαντες εν μέσω Κρουσόβου δύο σχισματιτικούς ιερείς.

9. Συστάσει δύο φιλελλήνων και υποστηρικτών των σωμάτων μπέηδων προσελήφθη εις το σώμα του Γεωργίου Μακρή, Κρητός, ο υπό το όνομα Αράπης, γνωστός υιός ενός μέλους του Εφετείου Μοναστηρίου, επίσης φιλέλληνος και πανισχύρου Τούρκου, ο οποίος Αράπης επ’ αρκετόν χρόνον διετέλεσε μέλος του σώματος και συνεμερίσθη αγογγύστως όλας τας περιπετείας αυτού. Πρότινος μετά συντρόφων του Κρητών ήρχετο ενταύθα, φέρων μεθ΄εαυτού περί τας 4 οθωμ. Λίρας. Ολίγον έξωθεν των συνόρων οι καλοί του σύντροφοι Κρήτες τον εφόνευσαν, ίνα τον ληστεύσωσιν, ο δε δυστυχής πατήρ του εισέτι είδησιν περί του μυσαρού τούτου κακουργήματος δεν έχει, αλλ’ εξακολουθεί να πιστεύη ότι ο υιός του ζη εν Αθήναις.

Τα γεγονότα ταύτα, Εξοχώτατε, είναι μία αμυδρότατη μόνον εικών των όσων διαπράττονται εν Μακεδονία υπό των Κρητών, οι οποίοι αληθής μάστιξ κατήντησαν εν τη ταλαίνη χώρα, αποινεί και υπό τα όματα των συμπατριωτών των αρχηγών φονεύοντες, ληστεύοντες, αρπάζοντες και ατιμάζοντες παρθένους και γυναίκας. Η ιστορία της παρουσίας αυτών εν Μακεδονία είναι πλήρης τοιούτων ατίμων και βαρβάρων έργων. Πολλάκις ομάδες Κρητών, ως κάλλιστα γνωρίζω από έλληνας χωρικούς, αφήρεσαν ημιόνους και ίππους και επώλησαν αυτούς εις το ελληνικόν έδαφος. Τα υπ’ αυτών διαπραττόμενα όργια είναι ανεκδιήγητα, εξ αιτίας δ’ αυτών και μόνον εις την ψυχήν των Μακεδόνων ολοέν αυξάνει η προς τον ελληνικόν αγώνα αποστροφή και απογοήτευσις και πάντα τα χωρία εκείνα, τα οποία εχρησίμευον ως στηρίγματα του αγώνος καο ορμητήρια, εζήτησαν και έχουν ήδη στρατιωτικήν φρουράν, ίνα προφυλάττωνται από της μάστιγος ταύτης, η οποία εκάστοτε και τας Αθήνας και τον Πειραιά, ως γνωστόν τρομοκρατεί και λυμαίνεται. Τα όργια ταύτα καθιστώσιν εντελώς ανωφελή την ωμολογημένην ανδρείαν αυτών, διότι καταστρέφουσι την όλην υπόθεσιν. Ευχής δ’ έργον ήθελε ήσθαι, αν ούτοι απεκλείοντο του αγώνος, του οποίου την αξίαν δια των εκτρόπων αυτών έργων προσπαθούν να μειώσουν και να καταστρέψουν, στιγματίζοντας το ελληνικόν όνομα.

Εάν, Εξοχώτατε, η εν τω Νομώ Μοναστηρίου δράσις των σωμάτων δεν επαρουσίαζεν ως πλείστας εκτρόπους και τα μάλα επιζημίους εθνικώς πράξεις, εάν η δράσις αυτή υπήρχε κατά το πλείστον, τουλάχιστον συνετή και δεν απέβλεπεν εις απόκτησιν ψευδούς δόξης και μεγαλοσχήμων ονομάτων υπό τινων αρχηγών δια πράξεων πολλάκις αυτόχρημα κακούργων, τας οποίας όμως επιμελώς εφρόντιζον δια των εδώ ομοίων των οργάνων να περιβάλλουν με θριάμβους εθνικούς, ίνα ούτω και οι μεν και οι δε συγκαλύπτωσι τας πολλάς χρηματικάς καταχρήσεις των, εάν η δράσις αύτη ωμοίαζε προς την δράσιν των εν τω Νομώ Θεσσαλονίκης αθορύβως εργαζομένων αρχηγών, οι οποίοι ως γνωρίζω, ουδέν το έκτροπον επαρουσίασαν μέχρι τούδε – τότε ο εν τω Νομώ Μοναστηρίου ημέτερος αγών θα ήτο ακαταγώνιστος, διότι όσα μέσα διαθέτομεν ημείς (Μητροπολίτας, σιδηροδρομικούς υπαλλήλους, την υπεροχήν ημών εν ταις πόλεσι κλπ.κλπ.) οι βούλγαροι εξηντλημένοι μάλιστα ήδη, δεν έχουν να διαθέσωσιν. Εξ άλλου η εδώ επιτροπή ουδέποτε ηξίωσε να ζητήση σοβαρόν λόγον των πράξεών των από τους αρχηγούς, αλλ’ αρκουμένη εις τας ψευδείς εκθέσεις αυτών εκάστοτε αξιοί αυτούς πιστοποιητικού καλής διαγωγής. Η επιτροπή (ήτοι το Κομιτάτον) ουχί μόνον τούτου ποτ’ έπραξεν, αλλά, ωσεί πομπωδώς επιδοκιμάζουσα τας πράξεις αυτών, δια του στώματος εμφανώς αντιπροσωπεύοντος αυτήν μέλους της εις παρουσθιασθείσαν ενώπιον αυτού κατά το παρελθόν έτον διμελή επιτροπήν εκ Μακεδονίας ελθούσαν και διαμαρτυρηθείσαν δια τας εκτρόπως γινόμενα εν τω Νομώ Μοναστηρίου, μετά σατραπικού στόμφου απήντησεν ως εξής: «Ημείς δεν έχομεν ανάγκην των Μακεδόνων, αλλά της Μακεδονίας»! Και η απάντησις αύτη, της οποία γνώσιν έχομεν πλείστοι ξενόγλωσσοι Μακεδόνες, εις βάρος των οποίων ιδίως ελέχθη, συνδυαζομένη με τα ως άνω και άλλα πλείστα παρεμφερή και χείρονα γεγονότα, αριδήλως αποδεικνύει τας ματαίας μεν αλλ’ εμφανείς εξοντωτικάς προθέσεις του Κομιτάτου κατά των ξενογλώσσων πληθυσμών της Μακεδονίας και μάλιστα των σλαυοφώνων λεγομένων, οι οποίοι σλαυόφωνοι κατά τους μετριωτέρους υπολογισμούς μόνον εις τους Νομούς Μοναστηρίου και Θεσσαλονίκης αποτελούντες ένα συμπαγή και αδιάκοπον, ως γνωστόν πληθυσμόν εξ 600 χιλιάδων περίπου κατοίκων και προ ολίγων μόλις ετών (1880) σχεδόν πάντες υπήρξαντες ελληνόφρονες, με συνείδησιν ελληνικήν και υπηρέται της ελληνικής ιδέας δια τε της εκκλησίας και του σχολείου, δεν είναι τόσον εύκολον, υποθέτω, να εξοντωθούν, αν ακόμα και άπαντες οι Κρήτες, συν γυναιξί και τέκνοις, ήθελον επιδράμη προς τούτο εις την ωραίαν και μαγευτικήν χώραν των. Είναι αληθές ότι το ήμισυ περίπου του πληθυσμού τούτου δια των γνωστών μέσων της βουλγαρικής Εξαρχίας και του βουλγαρικού Κομιτάτου, υποβοηθούντων και ημών παντοιωτρόπως, προσεκολήθη εις το όραμα του βουλγαρισμού. Αλλ’ επίσης είναι αληθές και αναμφισβήτητον , ότι το εναπομείναν πιστόν και αφωσιωμένον εις τον πατρπαράδοτον ελληνισμόν του έτερον ήμισυ, παρέσχε μέχρι τούδε τοσαύτα και τηλικαύτα δείγματα της αφοσιώσεώς του ταύτης, ώστε είναι άξιον ουχί της μικρόν κατά μικρού ασυστόλως και προδοτικώς ενεργουμένης κατ’ αυτού υπό του ελληνομακεδονικού λεγομένου Κομιτάτουουδεις απολύτως Μακεδών αποτελεί μέλος του Κομιτάτου τούτου- και των οργάνων αυτού εξοντώσεως, αλλά της αμερίστου και αϊδίου ευγνωμοσύνης του όλου ελληνικού έθνους, το οποίον προτίστως δι’ αυτού επιχειρεί και μετά σθένους, αγωνίζεται ν’ αποδείξει την εν Μακεδονία υπεροχήν του ελληνισμού απέναντι του βουλγαρισμού, αναλαμβάνοντος να μειώσει και καταπνίξη ταύτην δια σειράς ακατονομάστων εγκλημάτων αποκλειστικώς εναντίον του εναπομείναντος πιστού τούτου και αφοσιωμένου ημίσεος.

Είμαι εις θέσιν να γνωρίζω, Εξοχώτατε, ότι η πλειονότης του πληθυσμού τούτου, ένεκα της κακής διαγωγής τινών σωμάτων, πρωτοστατούντων των αρχηγών αυτών, εν τω Νομώ Μοναστηρίου έχει σφόδρα ψυχρανθη προς τον αγώνα, διότι η διαγωγή αυτών κατ’ ουδέν απολύτως διαφέρει της των βουλγάρων, εις το κεφάλαιον μάλιστα της κραιπάλης, των ασελγών και ατιμωτικών πράξεων και των διαρπαγών, ως τελείως ενήμερος αμφοτέρων των δράσεων ών, δύναμαι αυθεντικώς να είπω ότι η διαγωγή τινών ημετέρων, προτίστως δε των Κρητών, υπήρξεν απείρως και ασυγκρίτως χείρων της των βουλγάρων, τοσούτω δε μάλλον, ώστε η παρουσία αυτών να θεωρήται αυτόχρημα ως επιδρομή αλλοφύλων!
Οφείλω έτι να καταστήσω γνωστόν Υμίν, Εξοχώτατε, ότι διαπράττονται και πολλαί χρηματικαί καταχρήσεις υπό τινων αρχηγών και αύται είναι καταφανείς από τας καταστάσεις, τας οποίας ούτοι υποβάλλουσιν όπου δει περί των εκτάκτων δαπανών.

Ταύτα πάντα είχον να είπω Υμίν, Εξοχώτατε, βέβαιος ων ότι θα ευαρεστηθήτε να λάβητε τα προσήκοντα μέτρα δια την τελείαν κατάπαυσιν της οικτράς ταύτης καταστάσεως, ήτις παρατεινομένη ανυπολογίστως θέλλει ζημιώσει τον ελληνισμόν εν προσεχεί μέλλοντι. Δια την κατάπαυσιν αυτής τα μέγιστα θα συντελέση και ύπαρξις ανωτάτων εποπτών της δράσεως των σωμάτων, διοριζομένων ως τοιούτων ανδρών εγνωσμένης αφιλοκέρδειας, ευσυνειδησίας, ακεραιότητος χαρακτήρος και αληθινής πατριωτικής θέρμης. Επίσης δε και η δημιουργία σοβαράς εσωτερικής οργανώσεως,άνευ της οποίας το έργον δεν θα έχη το προσδοκώμενον αποτέλεσμα και ωρισμένως θάττον ή βράδιον θα ναυαγήση. Προτίστως όμως δέον να συστηθή εις τους αρχηγούς και δι’ αυτών εις τους οπλίτας να παύσωσιν αποκαλούντες βουλγάρους τους σλαυοφώνους Μακεδόνας, δια των μυρίων μαρτυριών των οποίων ιδία και αποκλειστικώς ημείς αγωνιζόμεθα ν’ αποδείξωμεν την εθνολογικήν ημών υπεροχήν εν Μακεδονία και να εξασφαλίσωμεν ούτω την συνοχήν ημών μετά του Θρακικού ελληνισμού, αφ’ ενός, και την εκπλήρωσιν, αφ’ ετέρου, των εθνικών ημών ιδεωδών, των συνισταμένων εις την αναπέτασιν της κυανολεύκου επί της Αγίας Σοφίας.

Και εγώ μεν, Εξοχώτατε, πάνυ απογοητευμένος από την μέχρι τούδε δράσιν των Κρητών, ιδία τινών αρχηγών, αποσύρομαι οριστικώς του ιερού αγώνος και οσονούπω απέρχομαι εντεύθεν. Εύχομαι όμως, όπως ούτος εις το μέλλον καταστή συνετώτερος, αποβή δ’ ούτω και λυσιτελής, δικαιώνων τας πανελληνίους προσδοκίας.

Επί τούτοις διατελώ μετ’ απείρου προς Υμάς σεβασμού.
Ταπεινότατος

Νικόλαος Α. Πύρζας
Εν Αθήναις τη 2 Μαϊου 1906
Οδός Μαυρομιχάλη αριθ. 16Α
[Φάκελος Κ59Β, Γ.Α.Κ.]

27 σχόλια:

  1. Άρα και οι Σαλαμινομάχοι πολέμησαν τους Σαλαμινίους να υποθέσω;

    Η λέξη Γραικομάνος χρησιμοποιείται
    στο πλαίσιο του σεβασμού του αυτοπροσδιορισμού; Ή υπηρετεί κάποια άλλη κρυπτική λειτουργία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αθ. Αναγνωστoπουλε
    Ως προς το Σαλαμινομάχοι και έτσι αν το δεις, κάτι παρόμοιο λέει. Στη Σαλαμίνα οι Έλληνες πολέμησαν τους εισβολείς Πέρσες υπερ της ελευθερίας των Ελλήνων. Στη Μακεδονία οι Μακεδόνες πολέμησαν κατά των κατακτητών Οθωμανών και των εισβολέων "Μακεδονομάχων". Άρα αυτοί ήταν οι μαχόμενοι υπέρ της ελευθερίας της πατρίδας τους Μακεδονίας και άρα Μακεδονομάχοι.

    Ο όρος Γραικομάνοι χρησιμοποιούνταν πράγματι με διάφορες, αλλά όχι κρυπτικές λειτουργίες.
    Μια μερίδα Γραικομάνων Μακεδόνων είχε την πεποίθηση της κοινής καταγωγής με τους Γραικούς. Κάποιοι υποστήριζαν ότι η Μακεδονία μπορεί να απελευθερωθεί με τη στήριξη της Ελλάδας αν και θεωρούσαν τους Μακεδόνες αλλοεθνείς. Κάποιοι υιοθετούσαν την κοινή πολιτικοθρησκευτική και ιστορική κοινή ρωμαίϊκη πορεία. Εκείνη την εποχή οι υπόδουλοι Μακεδόνες δεν είχαν την πολυτέλεια να διυλίζουν το περιεχόμενο των όρων. Ο κίνδυνος του πνιγμού σε αναγκάζει να αρπάζεσαι από όποιο χέρι σου προσφερθεί. Κάτι αντίστοιχο συνέβαινε και με τους Βουλγαρομάνους Μακεδόνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος25/2/11, 3:36 μ.μ.

    ακόμα και σήμερα ο μεγαλύτερος φόβος των εθνικιστών στη βουλγαρία σχετίζεται με τους βουλγαρόφιλους μακεδόνες , αιγαιάτες και του πιρίν...
    οι οποίοι εργάζονται σε υψηλόβαθμες θέσεις του βουλγάρικου κράτους...
    αποσιωπόντας προς ώρας την μακεδονική καταγωγή τους...
    ο φόβος σχετίζεται με την πιθανότητα εκδήλωσή της μακεδονικής ταυτότητας..
    παρόμοια ισχύει για το ελληνικό κράτος , το οποίο τρέμει τους λίγους μακεδόνες ποτ έχει στις τάξεις του..
    τους οποίους βέβαια παρότι ακραιφνείς έλληνες δεν τους εμπιστευεται επαρκώς ...
    μου διηγούταν πρόσφατα ταξίαρχος μακεδόνας , πώς η επιτροπή κρίσεων αποτελείται αποκλειστικά από κρήτες και πελλοπονήσιους
    αλλά σε μικρότερρο βαθμό ισχύει και για τους βλάχους , όπως πρόσφατα κατήγγειλε ο χουντικός βλάχος Μέρτζος , πνέοντας τα μένεα εναντίον της ασιατικής εξουσίας της θεσσαλονίκης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καρατάσο,

    συνεπώς τα σύνθετα εις -μάχος δεν δηλώνουν μόνο το κατά τινος μάχομαι, αλλά ενδεχομένως και το πού μάχομαι. Ένα το κρατούμενο.

    Πιο σοβαρό είναι αυτό με τους Γραικομάνους. Εξ όσων γνωρίζω, μπορεί να κάνω και λάθος, κανείς δεν Έλληνας σλαβόφωνος Μακεδόνας δεν αυτοπροσδιωρίστηκε έτσι. Είναι κάπως παράξενο να ζητήτε μετ' επιτάσεως να σεβώμαστε το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού σας ως Μακεδόνων, νέτο σκέτο μάλιστα, αλλά εσείς οι ίδιοι ή κάποιοι εξ υμών τουλάχιστον, όπως τώρα εσύ, να το αρνείστε έμπρακτα στους άλλους, που είναι στο κάτω κάτω και συμπατριώτες σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αθ. Αναγνωστόπουλος, τον όρο γκραικομάνος, βουλγαρομάνος, σερβομάνος δεν έτεροπροσδιορίζει κάποιον εθνικά! Ξέρουμε ότι είναι Μακεδόνες, σαν εμάς, που δεν θέλουν να αυτοπροσδιοριστούν εθνικά ως τέτοιοι αλλά θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται ως εθνικά Έλληνες, Βούλγαροι η Σέρβοι. Ας πούμε ότι είναι ένας προσβλητικός όρος γι αυτούς, αλλά δεν είναι έτεροπροσδιοριστικός. Είναι κάτι σαν να λέμε σε έναν Ρομα οτι είναι γύφτος (τέτοια εθνότητα δεν υπάρχει!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αθ. Αναγνωστoπουλε

    Οι Πέρσες μάχονταν στη Σαλαμίνα, αλλά δεν χαρακτηρίζονται Σαλαμινομάχοι.

    Το γραικομάνος είχε κυρίως την έννοια που έχει το αμερικανόφιλος, ρωσόφιλος, αγγλόφιλος κλπ. Οι ίδιοι οι γραικομάνοι αυτοχαρακτηρίζονταν όπως ο Λ.Πύρζας "Έλληνες-Μακεδόνες" - "ελληνόφρονες Μακεδόνες"
    Οι πρόγονοί μας αυτοχαρακτηρίζονταν "νέτα σκέτα" Μακεδόνες (Μακεντόντσι στη γλώσσα μας). Αυτό καταγράφεται ακόμα πιό πειστικά και άδολα στα παραδοσιακά μας τραγούδια.
    Στις επαναστατικές τους διακηρύξεις οι επαναστάτες της εποχής του Ίλιντεν αποκαλούν Μακεδόνες όλους τους χριστιανικούς πληθυσμούς της Μακεδονίας. Το ίδιο κι εμείς δεν αρνούμαστε στους υπόλοιπους Μακεδόνες να αποκαλούνται έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος26/2/11, 11:26 μ.μ.

    α) To Γραικομάνος (gr'koman :-) είναι προσβλητικός όρος και μη κρύβεσαι πίσω από το δάκτυλο σου Καρατάσο. Πηγαίνει παρέα με τα διάφορα άλλα (pushkari, spion κλπ.) με τα οποίο στολίζετε τους ιδεολογικούς σας αντιπάλους (μέσα στις ίδιες σας τις κοινωνίες και οικογένειες ενίοτε). Το μίσος σας για τους πιστούς στη Ρωμιοσύνη συγγενείς σας δεν είναι νέο φαινόμενο εξάλλου.
    β) Το "Βουλγαρομάνος" είναι νεολογισμός - ο ευρέως διαδεδομένος όρος της εποχής εκείνης σε χρήση από τους δικούς σας ήταν Βουλγαρόφιλος (Bulgarofil) - περιέργως πως το -μάνος το κολλούσαν μόνο σους Σέρβους και τους Γραικούς. :-) Ίσως κάτι να υποδηλώνει - πχ. να έχει να κάνει με το ότι στο Β' Βαλκανικό οι Μακεδόνες ήρωες σου της ΕΜΕΟ διάλεξαν να πολεμήσουν στο πλευρό των Βούλγαρων.
    γ) Προφανώς και συζητάμε για ετεροπροσδιορισμό: Τους αρνείστε την ελληνική τους ταυτότητα ως πλαστή και τους βγάζετε ψεύτικους Έλληνες ως Γραικομάνους. Το ίδιο κάνετε με τους Αρβανίτες (που Αλβανούς τους λέτε) και τους Βλάχους (που ωώνει και καλά πρέπει να παριστάνουν τους Έλληνες). Εδώ το ίδιο κάνετε και με τους πρόσφυγες που Τούρκους τους ανεβάζετε (κι ας μην είναι καν απαραιτήτως Τουρκόφωνοι), μάτζιρους τους κατεβάζετε (κάποια από τα μπουμπούκια σας της διασποράς νομίζουν πως είναι εθνοτική ομάδα ο "Μάτζιρος"). Δόξα σοι ο Θεός μάτια έχουμε και σας διαβάζουμε και εκεί που γράφετε ανάμεσα στους ομογενείς σας και βλέπουμε τα μυαλά που κουβαλάτε στην πραγματικότητα.
    δ) Το εκπληκτικό είναι πως τελικά ιδεολογικά συγκλίνετε εσείς και οι παραδόπιστοι Κρητικοί και άλλοι ΠαλιοΕλλαδίτες για τους οποίους διαμαρτύρεται ο Πύρζας: Ορίζετε τον Έλληνα/Ρωμιό γλωσσικά - πας μη Ελληνόφωνος μη-Έλληνας... Το που ανήκει κανείς βέβαια το αποδεικνύει με τη δράση του και τα μη-ελληνόφωνα κομμάτια του Ρωμέϊκου έχουν χύσει πολύ αίμα για τη Ρωμιοσύνη για να το σβήσετε εσείς ή οι διάφοροι βαρεμένοι με αρχαίες καταγωγές και γλωσσικές καθαρότητες.
    ε) Ευτυχώς το κείμενο του Πύρζα το έβαλες να το διαβάσουμε και να δούμε τι εννοεί με το Μακεδόνας ο ίδιος (και όχι τη δική σου εισαγωγική ερμηνεία).
    στ) Χαίρομαι που αποδέχεσαι την ευρύτερη ερμηνεία της λέξης Μακεδόνας που χρησιμποιούσε η ΕΜΕΟ το 1903 και που της επέτρεψε να προσελκύσει και μη-εξαρχικό πληθυσμό στην επανάσταση της. Αλλά στην πράξη το πως εννοούσαν το Μακεδόνας (δες και ποιούς κυνήγησαν) δε διαφέρει και πολύ από εσάς: οι Ελληνόφωνοι (και σε μικρότερο βαθμό Βλαχόφωνοι) γηγενείς του νότιου μισού της Ελληνικής Μακεδονίας (αφήνω έξω τις πόλεις που η Ελληνοφωνία πήγαινε πιο βόρεια) είναι "αόρατοι" για εσάς και το συνάφι σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμε 26/2/11 23:26

    Δενε βάζουμε όλους τους Γραικομάνους στο ίδιο τσουβάλι γιατί δεν είχαν όλοι την ίδια συμπεριφορά.
    Ο Ίων Δραγούμης έγραψε στο ημερολόγιό του στις 25 Ιουλίου 1903:
    "Εχομεν Σλαυικήν Επανάστασιν εν Μακεδονία [...] Άπαντες οι σλαυόφωνοι πληθυσμοί ηκολούθησαν το Κομιτάτον, ορθόδοξοι και σχισματικοί, και οι πλήστοι εκουσίως".
    Ένας γραικομάνος που συμμετείχε στην επανάσταση ήταν και ο Κώτας τον οποίο κατέδωσε στους Οθωμανούς ο Καραβαγγέλης. Ο ίδιος ο Πύρζας το βλεπεις ότι υπερασπίζεται όλους τους "αλλόγλωσους Μακεδόνες".

    Μερικοί από τους γραικομάνους, για παράδειγμα οι συνεργάτες του Καραβαγγέλη, ήταν και συνεργάτες των κατακτητών. Αυτό το ομολογεί και ο Καραβαγγέλης στα απομνημονεύματά του. Σε εκείνους οι Μακεδόνες επαναστάτες φέρθηκαν όπως φέρθηκε μερικές δεκαετίες αργότερα η Εθνική Αντίσταση στους συνεργάτες των Ναζί ΠΑΟτζήδες, Χίτες κλπ.

    Οι Βλάχοι της Μακεδονίας συμμετείχαν μαζικά στην Επανάσταση. Αγωνίστηκαν για μια ελεύθερη και ανεξάρτητη Μακεδονία και σαφώς δικαιούνται να λέγονται Μακεδόνες. Είχαν ηγέτες όπως ο Πήτου Γκούλη, ο Μήτρο Βλάχος κ.α.
    Όπως γράφει ο Καραβαγγέλης που προσπάθησε να εξαγοράσει τον Μήτρο Βλάχο: "Τότε αυτός μου απάντησε [...] και με συμβούλευσε ν' αφήσω το Κομιτάτο τους ελεύθερο, γιατί αλλιώς θα με σκοτώση και θα στείλει το δέρμα μου στην Καστοριά".
    Οι τότε συνεργάτες των κατακτητών, όπως και οι συνεργάτες των Ναζί έχουν σήμερα την θερμή υποστήριξη των ομοϊδεατών τους και δυστυχώς, λόγω άγνοιας, και μια μερίδας δημοκρατών. Αυτήν την άγνοια προσπαθούμε να καταπολεμήσουμε και αντιμετωπίζουμε την λισσαλαία επίθεση όσων φοβούνται την αλήθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τι σημαίνει μάτζιρος; Εγώ μόνο το "Ασιάτης έποικος" έχω δει να φοριέται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αθ. Αναγνωστoπουλε

    Οι Μακεδόνες λένε Ματζίροι κυρίως τους εξ Ασίας εγκατασταθέντες πρόσφυγες στη Μακεδονία μετά το 1923. Σίγουρα όχι τους εκ Πελοπονήσου, Κρήτης κλπ. Γραπτή αναφορά για τη χρήση του όρου δεν έχω ακούσει να υπάρχει.
    Πιθανότατα ο όρος έχει σχέση με τον όρο Μαγυάροι που κυρίως αποτελούν τους σημερινούς Ούγγρους.
    Οι Μαγυάροι μετανάστευσαν στη σημερινή Ουγγαρία από τη βόρεια Ασία (περιοχή των Ουραλίων). Πιθανότατα οι πρόγονοί μας απέδωσαν αυτό το όνομα στους εξ Ασίας πρόσφυγες, έχοντας κατα νου τους ασιατικής προέλευσης Μαγυάρους.

    Ο όρος "έποικος" χρησιμοποιήθηκε επίσημα από το ίδιο το κράτος. Οι υπηρεσίες που δημιουργήθηκαν και μερίμνησαν για τον εποικισμό της Μακεδονίας ονομάζονταν "Γραφεία Εποικισμού" και "Διεύθυνση Εποικισμού" και οι εκτάσεις στις οποίες εγκαταστάθηκαν αναφέρονται ως "κτήματα προς εποικισμό".
    Γιατί λοιπόν να μη χρησιμοποιείται ο όρος "έποικος" με την πραγματική του έννοια και από τους ίδιους τους Μακεδόνες?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος27/2/11, 6:06 μ.μ.

    Από το "Muhajir" = μετανάστης στα αραβικά (αγγλική wikipedia). Στην οθωμανική αυτοκρατορία, πρόσφυγας γενικώς. Η έκφραση χρησιμοποιείται και στα αλβανικά. Εχω ακούσει τον ορισμό από ελληνόφωνους της Χαλκιδικής για πρόσφυγες απο την Μικρά Ασία. Οι Τούρκοι αποκαλούσαν τους προσωρινούς πρόσφυγες από τη Βοσνία στη Μακεδονία Moadjir επίσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ματζίροι, Γραικομάνοι, Ασιάτες, κατά τα άλλα θέλετε σεβασμό στον αυτοπροσδιορισμό. Δεν τα λέτε αυτά μπροστά σε καμιά Μακντούγκαλ ή δεν τα γράφεται στα ηλεκτρονικά περιοδικά σας, ώστε να μένουν γραπτά αυτά τα ωραία στοιχεία «προσδιορισμού» των Μακεδόνων και των Προσφύγων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Akritas
    Στα μακεδονικά οι πρόσφυγες λέγονται ματζίροι και δεν είναι κάποιος προσβλητικός ετεροπροσδιορισμός. Οι ελληνόφρονες ή ελληνίζοντες λέγονται γκραικομάνοι. Αυτή είναι η λέξη που έχουμε στη γλώσσα μας. Η επιλογή δεν είναι αποτέλεσμα ελεύθερης βούλησης, αλλά πλύση εγκεφάλου, επιβολή, εξαναγκσμός, συμβιβασμός.
    Το Ασιάτες δεν καταλαβαίνω γιατί είναι μειωτικό. Στην Ασία αναπτύχθηκαν οι μεγαλύτεροι πολιτισμοί. Οι αρχαίοι Έλληνες λόγω της γειτνίασής τους με εκείνους τους πολιτισμούς δημιούργησαν τον αξιοθαύμαστο δικό τους.
    Εκτός αν το θεωρούν μειωτικό και ντρέπονται όσοι έχουν καταγωγή από την Ασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καρατάσο, τα μαθήματα σου αλλού. Ξέρω πολύ καλά τι σημαίνουν οι λέξεις αλλά και το παρελθόν τους. Εάν έχετε τα κότσια, αυτά που αναφέρετε ως μειωτικούς χαρακτηρισμούς στους Μακεδόνες αλλά και στους πρόσφυγες, να τα γράψετε ΕΠΩΝΥΜΑ και στα φυλλάδια που εκδίδετε. Και τον λόγο τον έγραψα. Εάν θέλεις μπορείς στην επόμενη έκδοση της vodenka ή του UMD, να κάτσεις να τα γράψεις, ώστε να τα έχουμε και αρχείο. Πραγματικά θα δώσεις και την πραγματική διάσταση σε ότι αφορά την Μακεδονική ταυτότητα και πως είναι μέσα στο μυαλό σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δημοσιεύω το παρακάτω σχόλιο που στάλθηκε στην ανάρτηση για τους Μπογκομίλους, αλλά για άγνωστους λόγους είχε κρατηθεί στα "ανεπιθύμητα" και το αντελήφθηκα μόλις τώρα

    Ανώνυμος είπε...

    Ο Ιουστινιάνειος Κώδικας ορίζει για τους αιρετικούς: «Η ανάκριση μπορεί να φτάσει και μέχρι θανάτου.» (In mortem quoque inquisition tendatur). Στο 11ο κεφάλαιο εντέλλεται: «Οι Μανιχαίοι, όπου και αν βρεθούν, θα τιμωρούνται με θανατική ποινή.» (Manichaei ubicunque reperti capitali poena plectuntur.).

    Ας δούμε με ποιο τρόπο ένας αμετανόητος μέχρι τέλους Ορθόδοξος Χριστιανός, ο πολύς Φώτης Κόντογλου, όχι μόνο περιγράφει απαθής την καύση του γιατρού Βασίλειου αρχηγού των εικονοκλαστών χριστιανών Βογόμιλων και πολλών οπαδών του (οι οποίοι τόλμησαν να έχουν Εκκλησία χωρίς επαγγελματικό ιερατείο, χωρίς λείψανα, χωρίς αγίους και δεν ήθελαν τον πόλεμο) αλλά βασιζόμενος στις ανόητες περιγραφές της κόρης του αυτοκράτορα Άννας Κομνηνής προσπαθεί με αστείες δικαιολογίες να εξωραΐσει το έγκλημα σε βάρος ενός βασανισμένου ανθρώπου, χωρίς ίχνος αποστροφής προς το ανοσιούργημα («Οι Βογόμιλοι, ένας κόσμος που χάθηκε»).
    «Από τους Βογόμιλους, άλλοι επιμένανε στις ιδέες τους, άλλοι τις αρνιόντανε. Ο αυτοκράτορας επιχείρησε να γυρίση στην Ορθοδοξία τους πλανημένους, συμβουλεύοντάς τους ο ίδιος, είτε στέλνοντας στις φυλακές κάποιους θεολόγους κληρικούς για να τους τραβήξουνε από την αίρεση. Έτσι όσοι ξαναγυρίσανε στη σωστή πίστη, ελευθερωθήκανε, κι’ όσοι επιμείνανε στην αίρεση, απομείνανε στις φυλακές, όπου δεν στερηθήκανε τίποτα από τα χρειαζούμενα, φαγητά, ρούχα και σκεπάσματα. Τον Βασίλειο τον καταδίκασε ο βασιλιάς να καή, αν δεν αρνηθή την πλάνη του. Πρόσταξε λοιπόν μέσα στον ιππόδρομο να στήσουν από μια μεριά έναν σταυρό, κι’ από την άλλη ν’ ανάψουνε μια φωτιά, ώστε ο κατάδικος να φοβηθή τη φωτιά και να βαδίση προς τον σταυρό κ’ έτσι να γλυτώση. Aλλά ο Βασίλειος πίστευε πως θα τον αρπάξουν οι Άγγελοι, και τράβηξε προς τη φωτιά. Όταν όμως πήγε κοντά στη φωτιά, δείλιασε κι’ άρχισε να γυρίζη το πρόσωπό του από δώ κι’ από κει και να χτυπά τα χέρια του και τα μεριά του. Στο τέλος στάθηκε ακίνητος. Τότε οι δήμιοι πετάξανε στη φωτιά τον μανδύα του για να δη πως κάηκε και να μην πέση μέσα. Μα ο Βασίλειος μ’ όλο που κάηκε ο μανδύας του, φώναζε πως τον βλέπει να ανεβαίνη ψηλά στον ουρανό, κ’ έτσι έπεσε κι’ ο ίδιος μέσα στις φλόγες, και κάηκε. Ύστερα κάψανε και τους «δώδεκα αποστόλους» καθώς κι’ όλους τους κορυφαίους Βογόμιλους».

    Απόσπασμα από http://roides.wordpress.com
    6/1/11 18:23

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Akritas

    Αφού ξέρεις "πολύ καλά τι σημαίνουν οι λέξεις αλλά και το παρελθόν τους.", σημαίνει ότι ξέρεις ότι δεν τις χρησιμοποιώ μόνο εγώ και κάποιοι λίγοι.

    Αυτό το "Εάν έχετε τα κότσια" το έχουμε αποδείξει έμπρακτα.
    Αυτά που γράφω στο μπλογκ, μαζί με άλλες πολλές αλήθειες, που γράφονται και σε άλλα δημοκρατικά μπλογκ, είναι γραμμένα ΕΠΩΝΥΜΑ και στο βιβλίο μου, "Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗΣ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ", του οποίου τρία αντίτυπα είναι κατατεθημένα στην Εθνική Βιβλιοθήκη από τον Ιανουάριο του 2007 - ISBN 978-960-631-765-1 -, έχει αποσταλεί στην "Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών" και σε άλλες περίπου 50 υπηρεσίες και βιβλιοθήκες.

    Αυτό το "Εάν έχετε τα κότσια" από μόνο του σε κατατάσσει σε μια κατηγορία κάθε άλλο παρά δημοκρατική και η οποία δεν έχει θέση στο διάλογο αυτού του μπλογκ.
    Δημοσίευσα το σχόλιό σου απλώς για να στείλω αυτό το μήνυμα σε κάθε όμοιό σου, αλλά και σε κάθε πολίτη που πρέπει να ξέρει, ότι δεν χρειάζονται πλέον ιδιαίτερα κότσια για να μιλήσει για αλήθειες σχετικές με το Μακεδονικό. Ιδιαίτερα δε οι ίδιοι οι Μακεδόνες.
    Δεν ανεχόμαστε πλέον, όχι να μας περιορίσετε, αλλά ούτε καν να μας αμφισβητήσετε στο ελάχιστο το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου.
    Αρκετά σας ανεχθήκαμε τόσες δεκαετίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Οπότε και οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης είναι Ισπανοί έποικοι υποθέτω. Μπορεί και Ασιάτες.

    Τέλος πάντων. Καλό θα ήταν να μην κρυβώμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αθ. Αναγνωστoπουλε

    Η περίπτωση των Εβραίων είναι διαφορετική.
    Στην περίπτωσή μας έχουμε συστηματική εθνοκάθαρση και εποικισμό.
    Οι Μακεδόνες πολιτικοί πρόσφυγες στη Δημ. Μακεδονίας, οι "ανθέλληνες" Μακεδόνες της Αυστραλίας, Καναδά, Αμερικής, Βουλγαρίας, Ευρώπης κλπ. είναι θύματα της εθνοκάθαρσης.

    Η "ανταλλαγή πληθυσμών" που προώθησε ο Βενιζέλος μετά τη μικρασιατική καταστροφή είχε σκοπό την αλλοίωση της σύνθεσης του πληθυσμού της Μακεδονίας δια του εποικισμού. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η Θεσσαλονίκη και γενικώς η Μακεδονία χαρακτηρίζονται "προσφυγομάνες". Γιατί δεν έγινε το ίδιο με την Πάτρα, τη Λάρισα, το Ηράκλειο κλπ.?
    Ή μήπως είναι τυχαίο το γεγονός της συστηματικής εγκατάστασης, κατά τη δεκαετία του '90, Ρωσοποντίων, Καυκασίων κλπ. με την παραχώρηση κινήτρων που δίνονταν σ΄εκείνους μόνο για Μακεδονία - Θράκη?

    Εμείς κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας ή εσείς εθελοτυφλείτε?
    Αντί να καταδικάζετε τα ρατσιστικά εγκλήματα που διαπράχθηκαν εναντίον μας, μας βγάζετε και φταίχτες που τα καταγγέλουμε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ανώνυμος3/3/11, 3:43 μ.μ.

    ουδεμία σχέση έχουν οι κυνηγημένοι και διωγμένοι θρησκευτικά εβραίοι της ισπανίας οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στη θεσσαλονίκη..
    με τους πατριαρχικούς της ανατολής οι οποίοι με ενέργειες και την οργάνωση του ελληνικού κράτους εγκαταστάθηκαν στην μακεδονία και ελαβαν δεκάδες προνόμια με σκοπό την διεθνώς απαγορευμένη πλέον αλλοίωση των εθνοτικών συσχετισμών...
    και εν τέλει την διακήρυξη , ότι η μακεδονία είναι μία και αυτή είναι ελληνική...
    ο ελληνικός εθνικισμός στο φόρτε του...
    προσυπογράφει ο φίλος μας το αίτημα για ανάκτηση της ελληνικής ιθαγένειας 60 χρόνια μετά, από τα ΠΑΙΔΙΑ πολιτικούς πρόσφυγες , από την οποία εξαιρέθηκαν λόγω της προκαθορισμένης μακεδονικής καταγωγής των γονέων και των παππούδων τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Βρε παιδιά.

    Ένα κράτος εγκαθιστά μια εθνοτική ομάδα σε κάποια εδάφη για κάποιους λόγους.

    Όταν αυτοί είναι Εβραίοι από την Ισπανία το λέτε "εγκατάσταση".
    Όταν είναι πατριαρχικοί από την Μικρασία το λέτε "εποικισμό".

    Τρέχα γύρευε. Αν την καταπίεση την είχατε υποστή από τους Εβραίους και όχι από τους Έλληνες, θα βλέπαμε τότε ποιος θα ήταν ο "εποικισμός" και ποια η "εγκατάσταση".

    "Η "ανταλλαγή πληθυσμών" που προώθησε ο Βενιζέλος μετά τη μικρασιατική καταστροφή είχε σκοπό την αλλοίωση της σύνθεσης του πληθυσμού της Μακεδονίας δια του εποικισμού."

    Και όχι ας πούμε την διάσωση των πληθυσμών μας στην Μικρασία από την φυσική εξόντωση ή από μια καταπιεσμένη ζωή εντός του κεμαλικού κράτους;

    "Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η Θεσσαλονίκη και γενικώς η Μακεδονία χαρακτηρίζονται "προσφυγομάνες". Γιατί δεν έγινε το ίδιο με την Πάτρα, τη Λάρισα, το Ηράκλειο κλπ.? "

    Προφανώς και υπήρχαν και πολιτικά κίνητρα. Εξίσου προφανώς όμως επειδή εκεί ήταν τα ανταλλάξιμα ακίνητα! Δεν υπήρχαν έρημα χωριά στην Πελοπόννησο, στην Μακεδονία υπήρχαν.

    Στην Πάτρα υπάρχει συνοικία Προσφυγικά πάντως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Επίσης, Καρατάσο, οι Ρωσοπόντιοι αυτοπροσδιορίζονται ως Ρωσοπόντιοι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ανώνυμος6/3/11, 1:15 π.μ.

    Μην την ψαχνεις καημενε Αναγνωστοπουλε με τους Ρωσοποντιους, δε βγαζεις ακρη, ουτε οι ιδιοι ξερουν τι ειναι, το μονο που ξερουν ειναι οτι ανηκουν σε μια κλειστη καστα. Διακατεχονται απο συνδρομα του γκετου και κρατουν σταση αυτοαμυνας εναντι της υπολοιπης κοινωνιας, αυταμυνας που συχνα μετατρεπετε σε επιθεση, διοτι εχουν αποθρασυνθει απο την προνομιακη αντιμετωπιση που τους εδειξε η πολιτεια. Στα σχολεια και στο στρατο, κανουν πολυ τους καμποσους και αποτελουν το φοβο και τον τρομο των συμμαθητων τους ή των συναδελφων.

    Γενικα η πρωτη γενια δε εδειξε οτι εχει κατι το κοινο με τους Νεοελληνες. Εφεραν νοοτροπιες και παραδοσεις απο τα μερη που ηρθαν και επιπλεον εφεραν και καποιες ασχημες συνηθειες που υιοθετησαν τα χρονια του σοσιαλιστικου μετασχηματισμου. Η δευτερη γενια ειναι λιγο εδω και λιγο στο Ρωσσοποντισταν. Η τριτη γενια τινει να εναρμονιζεται με την υπολοιπη κοινωνια, αλλα σε καμια περιπτωση δε εχει ελλαδικη συνειδηση (συνειδηση ελληνα πολιτου). Θα τους χαρακτηριζα αεθνους

    Κoco

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ανώνυμος9/2/13, 8:26 μ.μ.

    Η παραπάνω επιστολή αποδεικνύει ότι αν δεν υπήρχαν Μακεδόνες σαν τον Πύρζα και τους άλλους παράγοντες του Μακεδονικού Ελληνισμού, αλλά και τους ανώνυμους Μακεδόνες (ελληνόφωνους, σλαβόφωνους, βλαχόφωνους, αρβανιτόφωνους, τουρκόφωνους κ.λ.π) καμία επιχείρηση και κανένας Μακεδονικός Αγώνας δεν θα μπορούσε να έχει θετικά αποτελέσματα. Ουσιαστικά, ξεμπροστιάζει τους "Κρητικαράδες" Μακεδονομάχους και ορισμένους άλλους χαμουτζήδες που υπερηφανεύονται (και οι απόγονοί τους σήμερα) για τα "κατορθώματά" τους και για το πόσο σημαντική ήταν η συμβολή των μη Μακεδόνων στην απελευθέρωση της Μακεδονίας. Η επιστολή Πύρζα ακυρώνει τη συμμετοχή οποιουδήποτε μη Μακεδόνα στο Μακεδονικό Αγώνα και θέτει τον "πόλεμο" αυτό στις πραγματικές τους βάσεις. Ότι δηλαδή, ο Μακεδονικός Αγώνας προήλθε από Μακεδόνες, προορίζονταν για Μακεδόνες και κερδήθηκε από Μακεδόνες. Οι απόγονοι των τότε ληστών, βιαστών, αρπάγων και αλαζόνων "Μακεδονομάχων" του κοινού ποινικού δικαίου είναι αυτοί που και σήμερα αποκαλούν τους Μακεδόνες "Βούλγαρους" στα γήπεδα, αυτοί που στα πλαίσια της "αριστερής και προοδευτικής" ιδεολογίας/ιδεοληψίας αποκαλούν τους σλαβόφωνους "εθνικά Μακεδόνες" και προσπαθούν να τους πουλήσουν "μειονοτικό εθνικισμό" και αυτοί τέλος πάντων που ακόμα και σήμερα διοικούν εν πολλοίς τη Μακεδονία (οι γνωστοί χαμουτζήδες κρατικοκένταυροι) και καταπιέζουν ενίοτε τους Μακεδόνες. Γι αυτό του Νικόλαου Πύρζα του πρέπει ένας ανδριάντας τεράστιος, όχι μόνο στην πόλη της Φλώρινας αλλά και στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, για να θυμίζει τα πράγματα όπως πραγματικά ήταν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ανώνυμος25/1/16, 3:48 μ.μ.

    ΛΕΕΙ Ο ΠΥΡΖΑΣ ......σλαυόφωνοι λεγόμενοι πληθυσμοί, είναι έλληνες απολέσαντες, ουχί εξ ολοκληρου όμως, την ελληνικήν αυτών γλώσσαν ένεκα πολλών και ποικίλων πολιτικών περιπετειών και ουχί βούλγαροι, ως τους αποκαλούσιν αναφανδόν
    ΕΔΩ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΥΡΖΑ ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΣ ΚΛΠ....ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΟΤΙΟΕΛΛΑΔΙΤΗΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ Η ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΕΛΕΓΕ ΑΥΤΑ ΕΠΙ ΜΕΤΑΞΑ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ...ΑΛΛΑ ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΑΝΕΒΟΥΝ ΟΙ ΚΡΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΕΞ ΕΛΛΑΔΟΣ..Ο ΠΥΡΖΑΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟΤΑΤΟ...ΠΡΩΤΟΝ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ...ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΘΑ ΤΑΝ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΕΙ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΕΞΑΡΧΕΙΑ [ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΓΛΩΣΣΑ , ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΓΕΜΑΤΗ ΕΝΟΠΛΟΥΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ ΚΟΜΙΤΑΤΖΗΔΕΣ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΚΛΠ]...ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΠΕΛΕΞΕ ΤΟΝ '''ΔΥΣΚΟΛΟ'' ΔΡΟΜΟ....ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΝΕΒΗ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΗΤΑΝ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΠΟΥ ΑΠΛΩΣ ΧΑΣΑΝΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΛΑΛΙΑ...ΑΛΛΗ ΕΞΗΓΗΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΗΣ[ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΑΥΤΟ] ΓΡΑΙΚΟΜΑΝΩΝ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ανώνυμος13/9/20, 3:39 μ.μ.

    Αναφέρετε πολύ το όνομα του Λάκη Πύρζα!
    Μπορείτε να μας πείτε για την εμπλοκή του στην δολοφονία του Παύλου Μελά ;
    Για τον Κωνστα(ντινε) Στεργίου ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό που ξέρω είναι, ότι το σπίτι όπου κρύβονταν ο Παύλος Μελάς δεν το είχαν αντιληφθεί και δεν το είχαν πολιορκήσει οι Τούρκοι. Αν το είχαν αντιληφθεί, θα το είχαν πολιορκήσει και δεν θα μπορούσε να διαφύγει το σώμα του και θα συλλαμβάνονταν. Επομένως ο Μελάς πυροβολήθηκε από τον Πύρζα, ο οποίος ήταν και ο μόνος που κατέβηκε στην αυλή πίσω από τον Μελά. Στην περιοχή κυκλοφορούσε μια φήμη που έλεγε ότι μεταξύ των γυναικών που βίασε ο Μελάς, ήταν και η γυναίκα του Πύρζα, ο οποίος βρήκε την ευκαιρία να τον εκδικηθεί.

      Διαγραφή
  26. Αυτή η επιστολή γράφτηκε για να κατηγορήσει τους Κρήτες...και για να γλύψει τον Θεοτόκη κανένας άλλος λόγος .

    ΑπάντησηΔιαγραφή