Την ερχόμενη Kυριακή 28 Ιουνίου 2009 γίνονται οι εθνικές εκλογές στη Δημοκρατία της Αλβανίας.
Σ΄αυτές, για πρώτη φορά, συμμετέχει Μακεδονικό Κόμμα, και μάλιστα σε όλη την επικράτεια. Δημοσιεύουμε το προεκλογικό σποτ των συναγωνιστών μας Μακεδόνων της Αλβάνίας, που είναι στα μακεδονικά και αλβανικά
ΓΝΩΜΗ Ανομίες και αταξίες Ριχάρδος Σωμερίτης | Κυριακή 28 Ιουνίου 2009 Για λόγους προσωπικής ψυχικής υγιεινής δεν διαβάζω τα ρυπαρόφυλλα της Ακροδεξιάς παρά μόνο αν αυτό είναι αναγκαίο για την ενημέρωσή μου. Απελπίζομαι όταν με παγιδεύουν οι τηλεοράσεις με τη συστηματική προβολή όλων των ακραίων και μαζί με αυτές και εφημερίδες κατά τεκμήριο δημοκρατικές με δημοσιεύματα «γνώμης» που η ουσία και η γραφή τους έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά. Αλλά αυτό συμβαίνει συχνά με πρόσχημα το μέγα πρόβλημα της μετανάστευσης, που το συνδυάζουν συστηματικά με την ασφάλεια, και της συμβίωσης με τους «άλλους». Και με τη χιλιομπαλωμένη επωδό όλων των Λεπέν: «Δεν είμαι ρατσιστής και εθνικιστής, είναι άθλιοι όσοι μου το προσάπτουν· αλλά...» Τη στιγμή που σταμάτησαν (για δες!) οι «έρευνες» για τη δραματική απόπειρα σε βάρος της κυρίας Κούνεβα, που μάθαμε τα ανδραγαθήματα σε βάρος μεταναστών ορισμένων υπανθρώπων της Μανωλάδας και την επιλεκτική σε βάρος των θυμάτων αυστηρότητα της εισαγγελικής αρχής, που οι όσοι μουσουλμάνοι δεν μπορούν να προσευχηθούν με αξιοπρέπεια, που φορτώνουμε σε τσάρτερ «λαθρομετανάστες» με προορισμό την πατρίδα τους (κι αν είναι πολιτικοί πρόσφυγες, αν κινδυνεύει η ζωή τους;), ενώ όλοι πια γνωρίζουμε ότι χωρίς τους όποιους μετανάστες δεν θα είχαμε γεωργία, οικοδομή, δημόσια έργα, Μουσείο της Ακρόπολης, φροντίδα για παιδιά και γέρους· την ώρα που τα μεταναστάκια θεωρούνται κίνδυνος για τα «γνήσια ελληνόπουλα» αν παίζουν στις ίδιες παιδικές χαρές και που δικάζονται δάσκαλοι γιατί έδειξαν την ανθρωπιά που δεν χαρακτηρίζει τον κ. Στυλιανίδη και τον «άξιο» διάδοχό του κ. Σπηλιωτόπουλο (το έγκλημα: διέθεσαν αίθουσα σχολείου για εθελοντικά μαθήματα ελληνικής γλώσσας σε ξένους γονείς μαθητών και αλβανικής στα παιδιά τους), είναι απαράδεκτη η ευκολία με την οποία σχεδιάζονται λόγω πολιτικού πανικού της Δεξιάς επιπόλαια κατασταλτικά μέτρα χωρίς καν αντισταθμιστικές πολιτικές για την ένταξη όσων θα έπρεπε να ενταχτούν: οι καλοί μας κυβερνήτες επέλεξαν από το αμφιλεγόμενο εξάλλου γαλλικό παράδειγμα τα χειρότερα, όχι και τα θετικά.
Δεν έχουμε μεταναστευτική πολιτική· λίγο η συχνά φουσκωμένη από τα ΜΜΕ πραγματικότητα και περισσότερο η κακοδαιμονία των αρχών οδηγεί τους πολίτες στο να αισθάνονται ανασφαλείς και πολλούς στο να καταντάνε έρμαιο κάθε «καρατζαφερισμού»· δεν έχουμε συνεπή αντιτρομοκρατική δράση με αποτέλεσμα να αρκεί μια στυγερή δολοφονία και ένα παραληρηματικό κείμενο δολοφόνων για να οδηγούμαστε σε νέα κατασταλτικά μέτρα που δεν συρρικνώνουν την εγκληματικότητα αλλά περιορίζουν τις ελευθερίες μας.
Είναι επιταγή οι θετικές, αποτελεσματικές και δημοκρατικές πολιτικές για όλα αυτά. Τι μπορούν οι Μαρκογιαννάκηδες που ως τώρα πνίγονται στα ρηχά; Αμφιβάλλω.
Mία γλώσσα χωρίς μία λέξη Tου Τακη Καμπυλη Oποιος σήμερα ανηφορίσει στα Eξάρχεια την Tσαμαδού, προς τα βόρεια και ανατολικά, πιθανόν να ακούσει από υπέργηρουυς κατοίκους της περιοχής συνομιλίες σε μία γλώσσα σαν αυτή για την οποία λίγα χρόνια πριν γιατροί κεντρικού αθηναϊκού νοσοκομείου σημείωναν στο βιβλίο κίνησης με αφορμή την εισαγωγή ηλικιωμένης ασθενούς με ελληνική ταυτότητα: «Aδύνατη η συνεννόηση στα ελληνικά» (από έρευνα του ιστορικού Λάμπρου Mπαλτσιώτη). Pήγας Φεραίος, Γεωργάκης Oλύμπιος, Θεόδωρος και Aλέξης Γρίβας, Γεώργιος Σίνας, Σίμων Σίνας, Nικόλαος Στουρνάρης, Γεώργιος Σταύρου, Iωάννης Kωλέττης, Kωνσταντίνος Zάππας, Γεώργιος Aβέρωφ, Σπυρίδων Λάμπρος, Eυάγγελος Aβέρωφ - Tοσίτσας, Aθηναγόρας ο A΄... Oλοι αυτοί Bλάχοι και η «άγνωστη γλώσσα» η βλάχικη. Oμως ποια είναι η ιστορία των Bλάχων; Tων συμπατριωτών μας; Ετυχε απλώς να μιλούν κάποια διαφορετική γλώσσα; Mέχρι σήμερα η ελληνική βιβλιογραφία είχε αποδειχθεί φειδωλή. Στις 28 Mαΐου 2002, το επεισόδιο που δημιουργήθηκε στην έκθεση βιβλίου στη Θεσσαλονίκη δεν πήρε διάσταση. Περίπου 100 άτομα επιτέθηκαν στο περίπτερο της Φυρομίας και «απαλλοτρίωσαν» βιβλία βλάχικων εκδόσεων της γειτονικής χώρας. Tο περίεργο είναι πως οι «εθνικοί λόγοι» που προέβαλλαν οι «100 αγανακτισμένοι» δεν υπήρχαν. H βλάχικη καταγωγή στην Eλλάδα, όχι μόνο δεν διεκδίκησε, αλλά απεναντίας λειτούργησε «εθνικά» ως «παράδειγμα προς μίμηση» για τις υπόλοιπες καταγωγές (ή μειονότητες). «Eμείς χτίσαμε την Eλλάδα, είμαστε δύο φορές Ελληνες», καταγράφεται ως συνηθέστερη η απάντηση στην έρευνα του Kal στα βλαχοχώρια. Tότε γιατί τέτοια φτώχεια ερευνών και βιβλιογραφίας για τους «Aρμάνους» όπως (σύμφωνα με τους ειδικούς αυτοαποκαλούνταν και) αναφέρονται στη διεθνή βιβλιογραφία; O Thede Kal δεν είναι στρατευμένος επιστήμονας και δεν προκρίνει σχετικές απαντήσεις. Σε τουλάχιστον δύο περιπτωσεις (αυτά δεν αναφέρονται στην έρευνα του Thede Kal) και σε δύο περιοχές το ελληνικό κράτος χρησιμοποίησε τους Bλάχους (στο τέλος του Eμφυλίου) για να εποικίσουν δύο «ευαίσθητες» περιοχές: Tη Φλώρινα (κυρίως γύρω από την Πρέσπα) και τα βόρεια της Θεσπρωτίας. Oι νέοι κάτοικοι, οι «αρβανιτόβλαχοι» (η ονομασία υποδηλώνει περισσότερο τον ημινομαδικό χαρακτήρα αυτών των πληθυσμών) αντικατέστησαν τους Σλαβομακεδόνες και τους Tσάμηδες. Σε τέτοια δύσκολα χρόνια, σε τόσο ευαίσθητες περιοχές αυτή η επιλογή, αν μη τι άλλο, υποδήλωνε την εμπιστοσύνη των τότε ελληνικών αρχών στην εθνικοφροσύνη των συγκεκριμένων πληθυσμών. Δεν ήταν η τελευταία φορά. Mέχρι μια πενταετία πριν, το ελληνικό προξενείο στην Kορυτσά είχε εφαρμόσει το λεγόμενο «βλαχόμετρο». Δηλαδή όσοι αποδείκνυαν ότι γνωρίζουν τη «βλαχική» αναγνωρίζονταν ως «Bορειοηπειρώτες». Σήμερα αυτή η τακτική έχει εγκαταλειφθεί στην Aλβανία, αλλά άρχισε -πρόσφατα- η εφαρμογή της στη Φυρομία. Στον αιώνα των εθνικισμών (19ος) ήδη ξεχώρισαν οι «Pουμανίζοντες» και οι «Γραικομάνοι». Oι Aρμάνοι -παρά την επικρατούσα σήμερα εντύπωση στην Eλλάδα- δεν ήταν αποκλειστικά κτηνοτρόφοι. Πολλοί εξ αυτών ήταν αστοί. Aσχολήθηκαν με το εμπόριο και μάλιστα κυριάρχησαν στις οθωμανικές εμπορικές οδούς ιδίως στη (σημερινή) βόρεια Eλλάδα. O Thede Kal αποδομεί επίσης έναν ακόμη μύθο, αυτόν της υποτιθέμενης αρχέγονης διγλωσσίας των Bλάχων. Υπενθυμίζεται σχετικά πως πρόσφατα υπήρξαν και «ανθρωπολογικές μετρήσεις κρανίων Bλάχων» από καθηγητή ανθρωπολογίας που «απέδειξαν» την «ελληνικότητά» τους. Ποιος τους το ζήτησε άραγε; Δεν αρκεί ο αυτοπροσδιορισμός;) Ο Thede Kal στην έξοχη έρευνά του δεν χρειάστηκε τη συνδρομή καμιάς θεωρητικής κακομοιριάς.
Ιnfo - Thede Kal, «Για την ταυτότητα των Βλάχων», Αθήνα 2009, εκδ. Βιβλιόραμα - Κ. Τσιτσελίκη (επιμ.), «Γλώσσες, αλφάβητα και εθνική ιδεολογία στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια», Αθήνα 1998, εκδ. Κριτική
Από το παραπάνω βιβλίο για την ταυτότητα των Βλάχων αλλά και από το παραπάνω άρθρο της Καθημερινής συμπεραίνεται ότι: 1- Το Ελληνικό Κράτος "βαπτίζει" τους Βλάχους της Αλβανίας σε καθαρούς Έλληνες. Τώρα τελευταία το ίδιο κάνει με τους Βλάχους της Δημοκρατίας της Μακεδονίας. 2- Στις δύο παραπάνω χώρες οι Βλάχοι απολαμβάνουν ουκ ολίγων δικαιωμάτων σε αντίθεση με την Ελλάδα όπου είναι "ανύπαρκτοι". Ιδιαίτερα στη Δημοκρατία της Μακεδονίας έχει καθιερωθεί η 23 Μαϊου, ως εθνική ημέρα των Βλάχων σε ανάμνηση της αναγνώρισής τους ως εθνογλωσσικής κοινότητας από τον Σουλτάνο το 1905
Δεν θα γίνουμε ο μεγαλύτερος καταυλισμός προσφύγων Ο Εγκεμέν Μπαγίς μιλάει για τα εσωτερικά θέματα της Τουρκίας και τις σχέσεις με Ελλάδα Συνέντευξη στον Φιλιο Σταγκο
Για την «ασθένεια» που κράτησε τον Ταγίπ Ερντογάν μακριά από τα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης, ο Τούρκος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Εγκεμέν Μπαγίς δεν έχει σχόλια. Πώς θα μπορούσε άλλωστε; Η «αιχμή» του κατά της Αθήνας, ότι το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης «δεν λύνεται με δηλώσεις στα ΜΜΕ ούτε με κατηγορίες κατά των γειτόνων μας», ίσως να εξηγεί καλύτερα τη ματαίωση της πρωθυπουργικής επίσκεψης. Οσο για την ουσία της υπόθεσης, το ελληνοτουρκικό πρωτόκολλο επανεισδοχής των λαθρομεταναστών θα παραμείνει κενό γράμμα έως ότου η Ε.Ε. καταλήξει σε συμφωνία με τις χώρες προέλευσής τους. Πριν αναλάβει τα ηνία των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε., ο Μπαγίς υπήρξε σύμβουλος Εξωτερικής Πολιτικής του κ. Ερντογάν. Αμερικανοσπουδαγμένος, πρόεδρος σε πολύ νεαρή ηλικία της τουρκικής ομογένειας των ΗΠΑ, «προστάτης» των τεχνών στην Κωνσταντινούπολη (όπου εκλέγεται από το 2002) και «φίλος» της ελληνικής μειονότητας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο 39χρονος Μπαγίς έχει, μέχρι στιγμής, μια διαδρομή βγαλμένη από εγχειρίδιο σύγχρονης πολιτικής επικοινωνίας. Ο πιο «Αμερικανός» από τα στελέχη του κυβερνώντος ισλαμικού κόμματος της Τουρκίας απαντάει για το παρόν και το μέλλον των σχέσεων της χώρας του με την Ευρώπη.
- Στην Ε.Ε. επικρατεί μια κόπωση απέναντι στη διεύρυνση. Δεν υπάρχει όμως και κόπωση για τις μεταρρυθμίσεις στην Τουρκία;
- Οχι ακριβώς. Από το ξεκίνημα του 2009 δημοσιεύσαμε το 400σέλιδο πρόγραμμά μας. Ξεκινήσαμε τις εκπομπές στην κουρδική γλώσσα από την κρατική τηλεόραση, επιστρέψαμε στον Ναζίμ Χικμέτ την τουρκική υπηκοότητα (σ.σ. 58 χρόνια μετά την αφαίρεσή της και 46 από τον θάνατο του Τούρκου ποιητή), θεσπίσαμε την αργία της Πρωτομαγιάς, συστήσαμε ειδική επιτροπή της Εθνοσυνέλευσης για την ισότητα ανδρών - γυναικών και πολλά άλλα. Είναι πολλά για ένα κόμμα που πριν από ένα χρόνο αντιμετώπιζε τον κίνδυνο να κλείσει με δικαστική απόφαση.
- Η ένταξη της Τουρκίας υπήρξε κεντρικό ζήτημα στις πρόσφατες ευρωεκλογές σε αρκετές χώρες. Κατανοείτε τους φόβους τους;
- Ενας από τους ομολόγους μου από ιδρυτική χώρα-μέλος της Ε.Ε. μού είπε ότι «αν γίνετε πλήρες μέλος θα έχετε περισσότερες έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο, και αυτό είναι δύσκολο να το δεχτούμε». Του απάντησα «τι προτείνετε, ένα Συμβούλιο Ασφαλείας μέσα στην Ε.Ε.;» κι εκείνος μου είπε «όχι, αλλά θα προσπαθήσουμε να σας καθυστερήσουμε όσο μπορούμε.» Αν όμως δείτε τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η Ευρώπη τα επόμενα 20 - 30 χρόνια, την τρομοκρατία, το οργανωμένο έγκλημα, τη γήρανση του εργατικού δυναμικού, τις κλιματικές αλλαγές, τις ενεργειακές κρίσεις, θα διαπιστώσετε ότι όλα αυτά τα προβλήματα μπορούν να λυθούν μόνο με την εμπλοκή της Τουρκίας.
- Εμπλοκή δεν σημαίνει απαραίτητα και πλήρη ένταξη.
- Δεν δεχόμαστε τίποτα λιγότερο από την πλήρη ένταξη. ΄Η θα γίνουμε πλήρες μέλος ή τίποτα. Δεν υπάρχει εναλλακτική. Αυτή η ιστορία της προνομιακής συνεργασίας δεν υπάρχει πουθενά στο κοινοτικό κεκτημένο. Εμείς θα ολοκληρώσουμε τις διαπραγματεύσεις και τότε μπορεί να επιλέξουμε να μη γίνουμε μέλος ή μπορούν να επιλέξουν να μην μας κάνουν μέλος. Αλλά αυτή η απόφαση δεν θα ληφθεί τώρα. Την ημέρα που θα ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις, η Τουρκία θα είναι μια πολύ διαφορετική χώρα και η Ε.Ε. μια πολύ διαφορετική ένωση.
- Πάνω από 5 εκατομμύρια Τούρκοι νόμιμοι μετανάστες ζουν στην Ε.Ε., αλλά η Τουρκία δεν συνεργάζεται για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης.
- Δεν πρόκειται για Τούρκους πολίτες, αλλά για πολίτες τρίτων χωρών, όπως το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, τη Συρία, το Ιράν, το Ιράκ. Δυσκολευόμαστε να υπογράψουμε συμφωνίες με αυτές τις χώρες και γι' αυτό δεν υπογράφουμε συμφωνία με την Ε.Ε.
- Γι' αυτό δεν εφαρμόζετε το ελληνοτουρκικό πρωτόκολλο επανεισδοχής του 2001;
- Βεβαίως. Θα υπογράψουμε συμφωνία (σ.σ. με την Ε.Ε.) εφόσον οι χώρες καταγωγής αυτών των μεταναστών δεχθούν πίσω τους υπηκόους τους. Αρνούμαστε να γίνουμε ο μεγαλύτερος καταυλισμός προσφύγων του κόσμου. Δύο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα από κοινού με τη διεθνή κοινότητα. Οχι με δηλώσεις στα ΜΜΕ και όχι κατηγορώντας τους γείτονές μας. Νομίζω ότι οι Ελληνες πολιτικοί πρέπει να αντιληφθούν το δυναμικό της Τουρκίας. Θέλουν για γείτονα, ένα πλήρες κράτος-μέλος της Ε.Ε. ή μία χώρα με δυσκολίες που είναι σε θέση να μεταδώσει τις δυσκολίες στην ευρύτερη περιοχή;
- Δηλώσατε πρόσφατα ότι η Θεολογική Σχολή της Χάλκης αποτελεί ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
- Πιστεύω ότι η Θεολογική Σχολή της Χάλκης πρέπει να λειτουργήσει προκειμένου να παράσχει τις υπηρεσίες που χρειάζονται οι Τούρκοι πολίτες. Η ορθόδοξη κοινότητα της Τουρκίας αποτελείται από Τούρκους πολίτες που πληρώνουν φόρους, υπηρετούν στον στρατό μας και συνεισφέρουν σε αυτήν τη χώρα. Αν έχουν θρησκευτικές ανάγκες και χρειάζονται ιερείς να τους καθοδηγούν σε μια πιο ευτυχή ζωή, θα πρέπει να τους βοηθήσουμε να εκπαιδεύσουν αυτούς τους ιερείς. Είναι εσωτερικό μας πρόβλημα. Και τα προβλήματα της τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης είναι εσωτερικά προβλήματα της Ελλάδας. Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει ταυτόχρονα και αυτή να σκύψει σε αυτά τα προβλήματα και να δώσει λύσεις για τους ιερωμένους, τις αργίες, για την ηγεσία και τις οργανώσεις της μειονότητας.
- Επιμένετε στην αμοιβαιότητα ή θα ανακοινώσετε κάποια απόφαση για τη Χάλκη;
- Η αμοιβαιότητα δεν είναι υποχρεωτική. Αλλά πρέπει να κοιτάξουμε να λύσουμε τα εσωτερικά προβλήματά μας και να το πράξουμε ταυτόχρονα.
- Πιστεύετε ότι η ιστορική αλήθεια που βασίζεται σε στοιχεία πρέπει να αποτελεί εργαλείο της εξωτερικής πολιτικής;
- Θεωρώ ότι ως πολιτικοί πρέπει να κοιτάξουμε το αύριο και όχι το χθες. Το χθες είναι δουλειά των ιστορικών.
Το σχέδιο Ανάν ήταν δίκαιο
- Σε μία πρόσφατη δήλωσή σας επιχειρήσατε να αποδραματοποιήσετε το ενδεχόμενο άνοιγμα των τουρκικών λιμανιών στα κυπριακά πλοία. Τι εννοούσατε ακριβώς;
- Προσπάθησα να εξηγήσω πως το γεγονός ότι ολόκληρος ο κόσμος κάνει εμπόριο με την Ταϊβάν δεν σημαίνει ότι την αναγνωρίζουν ως κράτος. Οταν, την 26η Απριλίου του 2004, η Ε.Ε. αποφάσιζε να θέσει τέρμα στην απομόνωση των Τουρκοκυπρίων, δεν σήμαινε ότι αναγνωρίζει την «Τουρκική Δημοκρατία της Β. Κύπρου». Και αν η Τουρκία ανοίξει τα λιμάνια της στα ελληνοκυπριακά πλοία δεν θα σημαίνει ότι αναγνωρίζει την ελληνοκυπριακή διοίκηση ως κυρίαρχη χώρα σε ολόκληρο το νησί. Μπορούμε να κινηθούμε ταυτόχρονα. Τα ευρωπαϊκά κράτη να αρχίσουν το εμπόριο με τη Βόρεια Κύπρο και η Τουρκία να ανοίξει τα λιμάνια της. Και πιστεύω ότι το πρώτο ελληνοκυπριακό καράβι που θα δέσει σε τουρκικό λιμάνι πρέπει να φορτώσει πορτοκάλια από τη Β. Κύπρο και να τα μεταφέρει όχι μόνο στην Τουρκία, αλλά και στην Αθήνα, την Ολλανδία, τη Γαλλία κ.λπ. Αναφορικά με την επίλυση του πολιτικού ζητήματος, το σχέδιο Ανάν δεν ήταν τέλειο, αλλά το υποστηρίξαμε γιατί ήταν δίκαιο. Και αν οι δύο Κύπριοι ηγέτες μπορούν να συντάξουν ένα δίκαιο σχέδιο που μπορεί να γίνει αποδεκτό από τις δύο πλευρές, θα το στηρίξουμε. Είναι καιρός να κατανοήσουμε καλύτερα ο ένας τον άλλο και να εστιάσουμε στα κοινά μας συμφέροντα.
- Το 2010 η Κωνσταντινούπολη είναι η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Νομίζετε ότι ήρθε καιρός να συμφιλιωθεί και με το παρελθόν της προ του 1453;
- Η Κωνσταντινούπολη ήταν η πρωτεύουσα της ρωμαϊκής, της βυζαντινής και της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Και τώρα είναι η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Δεν μπορώ να σκεφτώ την Ε.Ε. δίχως την Κωνσταντινούπολη.
Από τη παραπάνω συνέντευξη του Τούρκου Υπουργού συνάγεται ότι: 1- Η Ε.Ε στο σύνολο και η Ελλάδα ξεχωριστά θα πρέπει να υπογράψει Πρωτόκολλο Επανεισδοχής με τις χώρες ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ των μεταναστών- Αφγανιστάν, Πακιστάν, Συρία, Ιράκ, κ.λ.π , αφού η Τουρκία δεν είναι παρά μία χώρα τράνζιτ. 2- Η Τουρκία δεν έχει πρόβλημα να δεχθεί ελληνοκυπριακά πλοία στα τουρκικά λιμάνια. Αυτό όμως εξυπακούεται ότι έπρεπε να ακολουθήσει εδώ και χρόνια την ανάπτυξη του ελεύθερου εμπορίου με την Τουρκοκυπριακή Διοίκηση η οποία μάλιστα βρίσκεται σε καθεστώς πλήρους μέλους της Ε.Ε αλλά υπό αναστολή. 3- Η Θεολογική Σχολή της Χάλκης οφείλει να ανοίξει. Φυσικά η Ελλάδα θα πρέπει να αναγνωρίσει τον ατομικό και συλλογικό προσδιορισμό των Τούρκων της Θράκης. Να τους επιτρέψει ελεύθερα να εκλέγουν τον Μουφτή τους όπως η Σύνοδος του Πατριαρχείου ελεύθερα εκλέγει τον Πατριάρχη.Παρότι οι εκλέκτορες δεν είναι Τούρκοι πολίτες ως όφειλε , ενώ στη Θράκη όλοι οι Μουσουλμάνοι είναι νύν ή πρώην Έλληνες πολίτες..
Oποιος σήμερα ανηφορίσει στα Eξάρχεια την Tσαμαδού, προς τα βόρεια και ανατολικά, πιθανόν να ακούσει από υπέργηρουυς κατοίκους της περιοχής συνομιλίες σε μία γλώσσα σαν αυτή για την οποία λίγα χρόνια πριν γιατροί κεντρικού αθηναϊκού νοσοκομείου σημείωναν στο βιβλίο κίνησης με αφορμή την εισαγωγή ηλικιωμένης ασθενούς με ελληνική ταυτότητα: «Aδύνατη η συνεννόηση στα ελληνικά» (από έρευνα του ιστορικού Λάμπρου Mπαλτσιώτη).
Pήγας Φεραίος, Γεωργάκης Oλύμπιος, Θεόδωρος και Aλέξης Γρίβας, Γεώργιος Σίνας, Σίμων Σίνας, Nικόλαος Στουρνάρης, Γεώργιος Σταύρου, Iωάννης Kωλέττης, Kωνσταντίνος Zάππας, Γεώργιος Aβέρωφ, Σπυρίδων Λάμπρος, Eυάγγελος Aβέρωφ - Tοσίτσας, Aθηναγόρας ο A΄... Oλοι αυτοί Bλάχοι και η «άγνωστη γλώσσα» η βλάχικη. Oμως ποια είναι η ιστορία των Bλάχων; Tων συμπατριωτών μας; Ετυχε απλώς να μιλούν κάποια διαφορετική γλώσσα;
Mέχρι σήμερα η ελληνική βιβλιογραφία είχε αποδειχθεί φειδωλή. Kαι -ως συνήθως- αυτάρκης σε συγγράματα που -παρότι επιστημονικώς ανεπαρκή- φρόντιζαν να κλείνουν με επιθυμητές (;) «αλήθειες» το θέμα.
Ομως ένας νέος επιστήμονας, Αυστριακός, ο Thede Kal, πήρε σβάρνα τα βαλκανικά βλαχοχώρια μάζεψε υλικό και μετά έριξε μια μεγάλη βουτιά σε αρχεία και βιβλιογραφία.
Στις 28 Mαΐου 2002, το επεισόδιο που δημιουργήθηκε στην έκθεση βιβλίου στη Θεσσαλονίκη δεν πήρε διάσταση. Περίπου 100 άτομα επιτέθηκαν στο περίπτερο της Φυρομίας και «απαλλοτρίωσαν» βιβλία βλάχικων εκδόσεων της γειτονικής χώρας.
Tο περίεργο είναι πως οι «εθνικοί λόγοι» που προέβαλλαν οι «100 αγανακτισμένοι» δεν υπήρχαν.
H βλάχικη καταγωγή στην Eλλάδα, όχι μόνο δεν διεκδίκησε, αλλά απεναντίας λειτούργησε «εθνικά» ως «παράδειγμα προς μίμηση» για τις υπόλοιπες καταγωγές (ή μειονότητες). «Eμείς χτίσαμε την Eλλάδα, είμαστε δύο φορές Ελληνες», καταγράφεται ως συνηθέστερη η απάντηση στην έρευνα του Kal στα βλαχοχώρια. Tότε γιατί τέτοια φτώχεια ερευνών και βιβλιογραφίας για τους «Aρμάνους» όπως (σύμφωνα με τους ειδικούς αυτοαποκαλούνταν και) αναφέρονται στη διεθνή βιβλιογραφία;
O Thede Kal δεν είναι στρατευμένος επιστήμονας και δεν προκρίνει σχετικές απαντήσεις. Συνάγονται εμμέσως. Aπό ένα συναρπαστικό οδοιπορικό στα βουνά της βαλκανικής ενδοχώρας, γεμάτο μουσική, μνήμες και πολέμους.
Aν υπήρχε ο Ελληνας Ιβο Αντριτς, πιθανόν σήμερα να τους παραλληλίζαμε με τους άγνωστους Xαζάρους.
Σε τουλάχιστον δύο περιπτωσεις (αυτά δεν αναφέρονται στην έρευνα του Thede Kal) και σε δύο περιοχές το ελληνικό κράτος χρησιμοποίησε τους Bλάχους (στο τέλος του Eμφυλίου) για να εποικίσουν δύο «ευαίσθητες» περιοχές: Tη Φλώρινα (κυρίως γύρω από την Πρέσπα) και τα βόρεια της Θεσπρωτίας. Oι νέοι κάτοικοι, οι «αρβανιτόβλαχοι» (η ονομασία υποδηλώνει περισσότερο τον ημινομαδικό χαρακτήρα αυτών των πληθυσμών) αντικατέστησαν τους Σλαβομακεδόνες και τους Tσάμηδες. Σε τέτοια δύσκολα χρόνια, σε τόσο ευαίσθητες περιοχές αυτή η επιλογή, αν μη τι άλλο, υποδήλωνε την εμπιστοσύνη των τότε ελληνικών αρχών στην εθνικοφροσύνη των συγκεκριμένων πληθυσμών.
Δεν ήταν η τελευταία φορά. Mέχρι μια πενταετία πριν, το ελληνικό προξενείο στην Kορυτσά είχε εφαρμόσει το λεγόμενο «βλαχόμετρο». Δηλαδή όσοι αποδείκνυαν ότι γνωρίζουν τη «βλαχική» αναγνωρίζονταν ως «Bορειοηπειρώτες». Σήμερα αυτή η τακτική έχει εγκαταλειφθεί στην Aλβανία, αλλά άρχισε -πρόσφατα- η εφαρμογή της στη Φυρομία.
Ωστόσο, ο Thede Kal ασχολήθηκε με άλλα πράγματα. Στην έρευνά του κατέγραψε τη βλάχικη διασπορά στους αιώνες. Aπό τον σημερινό χώρο, την Aλβανία, τη Φυρομία, τη Σερβία, την Kροατία, τη Bουλγαρία, την περιοχή του Bοσπόρου και -βέβαια- τη Pουμανία και τη Mολδαβία.
H γλώσσα λατινογενής που μιλήθηκε από (πιθανότατα) ιλλυρικά και θρακικά φύλα. Oι αναφορές περί «Bλάχων» εντοπίζονται στο Bυζάντιο ήδη από τον 8ο αιώνα.
Tο πρώτο κείμενο στα βλάχικα (με ελληνική γραφή) εντοπίζεται σε μία εικόνα το 1731: «Βήργιρε Μούμαλ του μνεζί ώρα τρενόι πεκιτόσιλοιι» (Θεοτόκε Παρθένε, πρέσβευε υπέρ ημών των αμαρτωλών)
Στην αρομανική γλώσσα δεν υπάρχει η λέξη «έθνος». Kαι οι μεταγενέστερες προσπάθειες δανεισμού από τα ελληνικά ή τα ρουμανικά είναι μάλλον αποτυχημένες. Aλλά στον αιώνα των εθνικισμών (19ος) ήδη ξεχώρισαν οι «Pουμανίζοντες» και οι «Γραικομάνοι». Oι Aρμάνοι -παρά την επικρατούσα σήμερα εντύπωση στην Eλλάδα- δεν ήταν αποκλειστικά κτηνοτρόφοι.
Πολλοί εξ αυτών ήταν αστοί. Aσχολήθηκαν με το εμπόριο και μάλιστα κυριάρχησαν στις οθωμανικές εμπορικές οδούς ιδίως στη (σημερινή) βόρεια Eλλάδα. Eνώ στις περιοχές γύρω από τα σημερινά σύνορα με τη Φυρομία οι Bλάχοι ανέπτυξαν τη σηροτροφία, πλούτισαν και έτσι ήρθαν πιο εύκολα σε επαφή με την εμπορική γλώσσα της εποχής, τα ελληνικά.
Mέλη του ορθόδοξου μιλιέτ και χωρίς σύνορα με κάποια «μητέρα - πατρίδα» επηρεάστηκαν από τον ελληνικό εθνικισμό και ενσωματώθηκαν. Aυτό ήταν μάλλον ένα τυχαίο γεγονός (και όχι υποδηλωτικό της ανωτερότητας του ενός εθνικισμού σε βάρος του άλλου), αφού και σε άλλες βαλκανικές χώρες οι Bλάχοι έδειξαν αξιοσημείωτη ικανότητα ενσωμάτωσης στους δημογραφικά ισχυρότερους. Ετσι, πολλοί από αυτούς ακολούθησαν τους Bούλγαρους αποσχιστές του Πατριαρχείου και άλλοι υιοθέτησαν πλήρως την ιδέα περί ρουμανικής καταγωγής (τα «Kουτσοβλαχικά» προκάλεσαν στις αρχές του περασμένου αιώνα τη γνωστή ελληνο-ρουμανική κρίση). Οι «ιστροβλάχοι» στην Κροατία και οι μογλενίτες Βλάχοι παρουσίασαν γλωσσολογικές και άλλες διαφοροποιήσεις. Tέλος, στην Aλβανία (γύρω από τη μυθική Mοσχόπολη) οι «Bλάχοι» εξωθήθηκαν να αποτελέσουν το πρόπλασμα του ιταλικού πριγκιπάτου της Πίνδου στη διάρκεια της Kατοχής.
O Thede Kal αποδομεί επίσης έναν ακόμη μύθο, αυτόν της υποτιθέμενης αρχέγονης διγλωσσίας των Bλάχων. (Ο μύθος αυτός κατασκευάστηκε για να εξηγήσει περίπου γονιδιακά τη συνύπαρξη και τελικά την πλήρη ενσωμάτωση των Βλάχων στο σύγχρονο ελληνικό κρτάτος. Υπενθυμίζεται σχετικά πως πρόσφατα υπήρξαν και «ανθρωπολογικές μετρήσεις κρανίων Bλάχων» από καθηγητή ανθρωπολογίας που «απέδειξαν» την «ελληνικότητά» τους. Ποιος τους το ζήτησε άραγε; Δεν αρκεί ο αυτοπροσδιορισμός;)
Ο Thede Kal στην έξοχη έρευνά του δεν χρειάστηκε τη συνδρομή καμιάς θεωρητικής κακομοιριάς.
Ιnfo
- Thede Kal, «Για την ταυτότητα των Βλάχων», Αθήνα 2009, εκδ. Βιβλιόραμα
- Κ. Τσιτσελίκη (επιμ.), «Γλώσσες, αλφάβητα και εθνική ιδεολογία στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια», Αθήνα 1998, εκδ. Κριτική
- Ιάκωβου Μιχαηλίδη, «Οι μετακινήσεις των σλαβόφωνων πληθυσμών, ο πόλεμος των στατιστικών», Αθήνα 2003, εκδ. Κριτική
Από το παραπάνω βιβλίο και το παραπάνω άρθρο προκύπτει ότι: 1- Εδώ και πολλά χρόνια το ελληνικό εθνικιστικό κράτος "βαπτίζει" τους αμιγείς Βλάχους της Αλβανίας σε Ελληνες.... Το ίδιο κάνει τελευταία και με τους Βλάχους της Μακεδονίας τους οποίους "εκμαυλίζει" με κάθε τρόπο...!!! 2- Οι Βλάχοι σε όλες τις γειτονικές χώρες απολαμβάνουν πλήθος εθνοτικών και γλωσσικών δικαιωμάτων. Ιδιαίτερα στη Δημοκρατία της Μακεδονίας όπου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 23 Μαίου η Εθνική Ημέρα των Βλάχων σε ανάμνηση της εθνογλωσσικής αναγνώρισής τους με Σουλτάνικο Φιρμάνι στις 23 Μαίου του 1905 Δυστυχώς στην Ελλάδα ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ κάθε νόμιμου και δημόσιου εθνοτικού,γλωσσικού,θρησκευτικού δικαιώματος παρότι αποτέλεσαν τον κορμό της δημιουργίας της σημερινής Ελλάδος!!!
Ο ρατσισμός κι ο φασισμός δεν θα περάσουν! http://www.athensvoice.gr/politics/av,18122,%CE%91%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%BF.html
Του ΓΡΗΓΟΡΗ Ν ΒΑΛΛΙΑΝΑΤΟΥ - 24.06.2009
Γνωρίζουμε ότι η σκούφια μας κρατάει από μια σειρά φυλές και ηπείρους.
Γνωρίζουμε ότι οι αρχαίοι κάτοικοι αυτού του τόπου θέλησαν να κατοικήσουν τα πέρατα του κόσμου.
Γνωρίζουμε πως οι πρόγονοί μας ταξίδεψαν και έζησαν σ’ ολόκληρο τον πλανήτη.
Γνωρίζουμε πως αγαπημένοι ήρωες της ιστορίας μας δεν ήξεραν καν ελληνικά.
Γνωρίζουμε πως οι κυριότερες θρησκείες του πλανήτη φιλοξενήθηκαν στη χώρα μας από αιώνων.
Γνωρίζουμε από πολέμους, κατοχή, εμφύλιους, δικτατορίες, κατατρεγμούς.
Γνωρίζουμε από χωρισμούς οικογενειών χωρίς τη θέλησή τους.
Γνωρίζουμε από φτώχεια, ξενιτιά, πείνα.
Γνωρίζουμε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται και σήμερα σε διάφορα σημεία του κόσμου.
Γνωρίζουμε πως ο κόσμος είναι ένας και η τύχη του ενός επιδρά στην τύχη του άλλου.
Γνωρίζουμε πως θα ζήσουμε αλληλοεξαρτώμενοι και θα πρέπει να μάθουμε πώς αυτό θα γίνεται καλύτερα.
Γνωρίζουμε πως οι άνθρωποι αυτοί είτε έφυγαν απ’ τα σπίτια τους διωγμένοι είτε αναγκάστηκαν να φύγουν για μια καλύτερη ζωή.
Γνωρίζουμε πως για να φτάσουν στη χώρα μας, όσοι απ’ αυτούς ήξεραν πού έφτασαν, πέρασαν του λιναριού τα πάθη.
Γνωρίζουμε πως δεν έχουμε πολιτική ένταξής τους στην κοινωνία μας.
Γνωρίζουμε μόνο πώς να τους κάνουμε παράνομους.
Γνωρίζουμε πως τους εκμεταλλευόμαστε σκληρά.
Γνωρίζουμε πως χωρίς τη δουλειά τους υπό τις γνωστές συνθήκες, η χώρα μας θα ήταν φτωχότερη. Γνωρίζουμε πως πολλοί δεν ήθελαν παρά να περάσουν από τη χώρα μας στο δρόμο τους για αλλού, αλλά παγιδεύτηκαν.
Γνωρίζουμε πως δεν τους αρέσει ο άδικος συνωστισμός στα κέντρα των πόλεων.
Γνωρίζουμε πως οι μέτοικοι, όταν δεν βρίσκουν δουλειά κάπου, φεύγουν σε αναζήτησή της αλλού.
Γνωρίζουμε πως αν είχαν χαρτιά θα μπορούσαν να διασκορπιστούν στην ύπαιθρο που αργοπεθαίνει και να τη γεμίσουν ζωή.
Γνωρίζουμε πως αυτοί που ενοχλούνται απευθύνονται σε λάθος διεύθυνση.
Γνωρίζουμε πως αυτοί που κρίνουν τους μέτοικους αυστηρά, έχουν παράξενες απόψεις για το άλλο, το διαφορετικό.
Γνωρίζουμε πως το κύμα των απελπισμένων δεν πρόκειται να σταματήσει για πολλούς και διάφορους λόγους.
Γνωρίζουμε πως πρέπει να συζητήσουμε με άλλες χώρες για την καλύτερη κατανομή τους.
Γνωρίζουμε πως μεταξύ των εντονότερα διαμαρτυρομένων είναι και νοσταλγοί των ναζί.
Γνωρίζουμε πως με τη σημερινή συμπεριφορά μας απέναντί τους παραβιάζουμε διεθνείς συμφωνίες και συμβάσεις που έχουμε υπογράψει ως χώρα.
Γνωρίζουμε πως δεν θα θέλαμε με τίποτε να μας φέρονται όπως φερόμαστε εμείς σ’ αυτούς, σε περίπτωση που η χώρα μας γνώριζε την καταστροφή και τον ολοκληρωτισμό.
Γνωρίζουμε ότι πρέπει να μελετήσουμε σοβαρά τα καλά παραδείγματα άλλων χωρών που αξιοποίησαν τον πλούτο των ανθρώπων αυτών.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΛΛΗΝΟ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΛΕΞΙΚΟΥ ΤΟΥ ΒΑΣΚΟΥ ΚΑΡΑΤΖΑ (2008)
Αθήνα, 2 Ιουνίου 2009
Συνήθως η δημοσίευση λεξικού δεν αποτελεί σημαντικό εκδοτικό γεγονός. Το λεξικό που παρουσιάζουμε σήμερα ανήκει σε μια διαφορετική κατηγορία για πολλούς και διάφορους λόγους. Είναι η πρώτη φορά που τυπώνεται στην Ελλάδα ελληνο-μακεδονικό λεξικό. Αυτό το «πρώτη φορά» σαφώς έχει να κάνει με την πολιτική διάσταση που έχει στην Ελλάδα η ύπαρξη μιας γλώσσας που λέγεται «μακεδονική» ή «μακεντόνσκι» και ομιλείται και στην Ελλάδα. H μόνη άλλη φορά, απ’ όσα γνωρίζω, που κυκλοφόρησε λεξικό που συμπεριλάμβανε τη γλώσσα των σλαβόφωνων της Ελλάδας – τότε γνωστή ως «βουλγάρικα» - ήταν πρίν από 200 χρόνια. Είναι το περίφημο Τετράγλωσσο Λεξικό του Δανιήλ Μοσχοπολίτη που τυπώθηκε το 1794. Στόχος όμως εκείνου του λεξικού δεν ήταν κοινωνικός, δηλ. τη διευκόλυνση της επικοινωνίας στο πολυεθνικό περιβάλλον της ύστερης Τουρκοκρατίας. Ο στόχος ήταν πολιτικός, όπως ξεκάθαρα δήλωσε στο προοίμιο ο μητροπολίτης Νεκτάριος που χρηματοδότησε την έκδοση: «Ρωμαιίκια γλώσσα θέλοντας τους πάντας να διδάξη / και τα βουλγαρο-αλβανικά ήθη να μεταλλάξει.» Τον ίδιο στόχο εκφράζεται ακόμα πιο έκδηλα στο ακόλουθο γνωστό τετράστιχο:
«Αλβανοί, Βλάχοι, Βούλγαροι, Αλλόγλωσσοι χαρήτε Κι ετοιμασθήτε όλοι σας, Ρωμαίοι να γενήτε Βαρβαρικήν αφήνοντες γλώσσα, φωνήν και ήθη Όπου στους απογόνους σας να φαίνωνται σαν μύθοι» (Κωστόπουλος σ. 55-56)
Αλλά ας αφήσουμε αυτό το μακρινό παρελθόν. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι «αλλόγλωσσοι» στους οποίους αναφέρεται το τετράστιχο άργησαν λιγάκι να γίνουν «Ρωμαίοι» και σίγουρα δεν έγιναν Ρωμαίοι εξαιτίας του Τετράγλωσσου Λεξικού.
Πιο κοντά σε μας οφείλουμε να διαπιστώσουμε τα εξής για αυτή τη γλώσσα που τόσους φόβους φαίνεται να προκαλεί: ότι σε χώρες όπου η ύπαρξη της μακεδονικής γλώσσας δεν έχει πολιτική αλλά μόνο πολιτισμική διάσταση κυκλοφορούν από καιρό λεξικά από και προς τα μακεδονικά, ακόμα και ειδικευμένα σε κάποιο κλάδο της επιστήμης γλωσσάρια. Προσωπικά μου στάθηκε παρά πολύ χρήσιμο ένα εξαιρετικό αγγλο-μακεδονικό και μακεδονικό-αγγλικό λεξικό που εκδόθηκε από το γνωστό εκδοτικό οίκο Routledge. Παρομοίως η μακεδονική γλώσσα διδάσκεται ως μια από τις νοτιοσλαβικές γλώσσες στα τμήματα Σλαβικών Σπουδών πολλών Πανεπιστημίων του εξωτερικού.
Στην Ελλάδα, παρά το άνοιγμα προς τις γειτονικές χώρες κατά τις τελευταίες 2 δεκαετίες τα μακεδονικά και πάλι απουσιάζουν. Η παρουσία μεταναστών από τη Βουλγαρία και την Αλβανία οδήγησε στην έκδοση εύχρηστων λεξικών τσέπης από και προς τις γλώσσες αυτές τα οποία ήδη παίζουν σημαντικό ρόλο στην αμοιβαία κατανόηση μεταξύ γηγενών και μεταναστών. Λεξικό μακεδονικό δεν υπήρχε και όπως είπαμε σήμερα κυκλοφορεί για πρώτη φορά. Στο χώρο της εκπαίδευσης, η πολιτική και οικονομική διείσδυση της Ελλάδας στα Βαλκάνια ήταν ένας από τους σημαντικότερους λόγους ίδρυσης δύο νέων πανεπιστημιακών τμημάτων Βαλκανικών Σπουδών, όπου διδάσκονται όλες οι βαλκανικές γλώσσες πλην όμως των μακεδονικών. Ο λόγος αυτής της απουσίας δεν είναι ότι δεν υπάρχει ανάγκη – εξάλλου γνωρίζω αρκετούς ellines επιστήμονες που έμαθαν μόνοι τους μακεδονικά γιατί το είχαν ανάγκη για τη δουλειά τους – Ο λόγος είναι κυρίως ότι αυτή η γλώσσα είναι ακατανόμαστη από επίσημη πλευρά λόγω των διαπραγματεύσεων για το όνομα της γειτονικής Δημοκρατίας.
Αυτή η αντίφαση ανάμεσα στην πρακτική και την πολιτική πλευρά του ζητήματος οδηγεί ενίοτε σε τραγελαφικά φαινόμενα. Κάποτε διάβασα στην αγγλόφωνη έκδοση ελληνικής εφημερίδας που κυκλοφορεί ευρέως στα Βαλκάνια μια αγγελία εμπορικής επιχείρησης. Το άτομο που αναζητούσε η εταιρία έπρεπε μεταξύ άλλων να διαθέτει και καλές γνώσεις των «φυρομιανιών»! Ενός νεολογισμός που υποδήλωνε τη γλώσσας της FYROM Former Yugoslav Republic of Macedonia.
Ευτυχώς, ούτε οι γλώσσες ούτε οι άνθρωποι καθορίζονται αποκλειστικά και μόνο από την πολιτική. Εξελίσσονται και επικοινωνούν και χωρίς τις αποφάσεις των πολιτικών. Ο Βάσκο Καρατζάς, ο συντάκτης του λεξικού και άνθρωπος που αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ζωής του για να προωθήσει την επικοινωνία του ελληνικού και του μακεδονικού λαού το απέδειξε με τις πράξεις του. Στο πρόλογο εκφράζει την ευχή ότι το λεξικό αυτό θα είναι ένα μικρό λιθαράκι που θα συμβάλει στην προσέγγιση των δύο λαών. Ελπίζει ότι η ανάπτυξη της γλωσσικής επικοινωνίας θα συμβάλει και στη βελτίωση των σχέσεων στην καθημερινή ζωή. Φυσικά, αναγνωρίζει και ο ίδιος ότι δεν αρκεί ένα λεξικό για να επιτευχθεί αυτό. Είναι όμως σωστό ότι η γνώση και ο σεβασμός του πολιτισμού του άλλου – και γιατί όχι και η περιέργεια - είναι μια πρώτη προϋπόθεση για την προσέγγιση. Αντίστροφα η άγνοια και η αδιαφορία για τον πολιτισμό του άλλου ή η πεποίθηση ότι ο δικός σου πολιτισμός είναι ανώτερος όλων των άλλων οδηγεί στο φανατισμό και την μισαλλοδοξία.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα αυτής της τελευταίας στάσης στην ελληνική βιβλιογραφία περί μακεδονικής γλώσσας. Οι περισσότερες από τις θεωρίες αυτές που υπερτονίζουν την ελληνική επιρροή είναι αστήρικτες από επιστημονική άποψη αλλά εξακολουθούν να αναπαράγονται με ιδιαίτερο ζήλο ακόμα και σήμερα. Ένα ακραίο παράδειγμα είναι το βιβλίο ενός γυμνασιάρχη του ελληνικού σχολείου του Μοναστηρίου, του Κωνσταντίνου Τσιούλκα, που τυπώθηκε το 1907. Το βιβλίο αυτό, με τίτλο Συμβολαί εις τη διγλωσσίαν των Μακεδόνων, υποστηρίζει ότι η γλώσσα των σλαβοφώνων της ελληνικής Μακεδονίας ήταν μόνο κατά τα φαινόμενα σλαβική. Στην πραγματικότητα, υποστηρίζει ο συγγραφέας, καταγόμενος ο ίδιος από σλαβόφωνο χωριό της Καστοριάς, η γλώσσα αυτή ήταν ελληνική .
Ο γνωστός καθηγητής γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νικόλαος Ανδριώτης, στο βιβλίο του «Το Ομόσπονδο Κράτος των Σκοπιών και η γλώσσα του», το οποίο πρωτοδημοσιεύτηκε στα αγγλικά το 1960, απορρίπτει βεβαίως τις αστήρικτες θεωρίες αυτού του είδους, αναγνωρίζοντας ότι ο χαρακτήρας μιας γλώσσας δεν προσδιορίζεται από τις λέξεις της, αλλά από τη γραμματική της. . Ωστόσο, ο ίδιος δίνει τεράστιο βάρος ακριβώς στο λεξιλόγιο του «σλαβικού ιδιώματος του κράτους των Σκοπίων» όπως το ονομάζει. Iσχυρίζεται ότι «οι Σλάβοι της βόρειας Μακεδονίας δεν είχαν δικές τους λέξεις για να εκφράζουν στοιχειώδεις έννοιες όπως αυλή, βρύση, καλύβα, πεθερός, τραπέζι, παίζω». Τα δανείστηκαν από τα ελληνικά. . Ο Ανδριώτης παραθέτει στο βιβλίο του ολόκληρες σειρές τέτοιων δανείων, χωρίς βέβαια να αναφέρει κάποια πηγή. Επιμένει δε ιδίως στις λέξεις της καθημερινής γλώσσας, γιατί τα δάνεια αυτού του τύπου αποδεικνύουν, κατά την άποψή του, τον εκσλαβισμό ενός αρχικά ελληνόφωνου πληθυσμού.
Δεν αμφισβητεί κανείς ότι, ιδίως σε πολυγλωσσικά περιβάλλοντα, τα γλωσσικά δάνεια παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της καθημερινής γλώσσας. Είναι γνωστό ότι η γλώσσα του Μακρυγιάννη και του Κολοκοτρώνη, αλλά και τα δημοτικά τραγούδια, ήταν γεμάτα από τούρκικες και αρβανίτικες λέξεις. Είναι επίσης γνωστό ότι οι Ελληνοαμερικάνοι ονομάζουν το Μερσεντές που οδηγούν «κάρρο» γιατί στα αγγλικά το αυτοκίνητο λέγεται car. Αλλά το να ισχυρίζεται κανείς ότι ένας βασικά αγροτικός λαός δεν έχει δική του λέξη για την αυλή του σπιτιού του και πρέπει να τη δανείζεται από άλλη, υποτιθέμενα ανώτερη γλώσσα, τα ελληνικά, αγγίζει στα όρια της παράνοιας. Παραγνωρίζει επίσης ότι τα γλωσσικά δάνεια ταξιδεύουν και προς τις δύο πλευρές. Ενώ ο Ανδριώτης υποστηρίζει ότι εν έτει 1960 η σλαβική λέξη για το κεφάλι είναι kevalija, όλοι οι νεοέλληνες γνωρίζουν τη λαϊκή έκφραση «κόβει η γκλάβα του» για κάποιο άτομο που είναι έξυπνο, και το ελληνικό λεξικό Μπαμπινιώτη αναγνωρίζει τη λέξη γκλάβα για κεφάλι σαφώς ως σλαβικό δάνειο.
Θα ήταν λοιπόν αρκετά διασκεδαστικό να χρησιμοποιήσει κανείς το ελληνο-μακεδονικό λεξικό για να συγκρίνει τον κατάλογο του Ανδριώτη με τα υποτιθέμενα ελληνικά δάνεια στη «γλώσσα των Σκοπιών» με την καθημερινή χρήση των ίδιών εννοιών σήμερα στην επίσημη μακεδονική γλώσσα.
Δίνω μερικά παραδείγματα για να σας ανοίξω την όρεξη:
Τελειώνοντας θα ήθελα να πω δύο λόγια για τον ίδιο το συγγραφέα του λεξικού, τον Βάσκο Καρατζά. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω το 1988 στα Σκόπια και να μου εξιστορήσει με ειλικρίνεια, με χιούμορ και με πίκρα την ιστορία της ζωής του. Γεννήθηκε το 1923 στο χωριό Ντ’μπενι της Καστοριάς, ένα καθαρά σλαβόφωνο χωριό, στα ελληνικά γνωστό και ως Δενδροχώρι. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Τάσος Καρατζάς οργανώθηκε από νωρίς στην ΟΚΝΕ και αργότερα έγινε στέλεχος του ΚΚΕ. Πέρασε πολλά χρόνια στις φυλακές και στην εξορία και εκτελέστηκε από τους Γερμανούς το Μάιο του 1942. Η εκτέλεση του Τάσου σφράγισε και την πορεία του Βάσκου. Πήρε μέρος στην αντίσταση κατά των Γερμανών ως Επονίτης και αργότερα στον εμφύλιο υπηρέτησε ως ασυρματιστής στο Γενικό Αρχηγείο του Δημοκρατικού Στρατού. Μετά την ήττα έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας στην Τασκένδη, όπου διάφορα περιστατικά τον πίκραναν στη σχέση του με το Κόμμα: ενώ η μεγαλύτερη του επιθυμία ήταν να σπουδάσει λογοτεχνία – έγραφε ποιήματα και ο ίδιος – το Κόμμα του είπε ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται λογοτέχνες, αλλά μηχανικούς. Κι έτσι έγινε μηχανικός αντλίων. Μετά τη ρήξη Τίτο-Στάλιν, το Κόμμα τον χαρακτήρισε ως Τιτοϊκό πράκτορα, λόγω της μακεδονικής καταγωγής του, και τον απομάκρυνε από θέσεις ευθύνης. Μετά την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Σοβ. Ένωσης και Γιουγκοσλαβίας, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ο Βάσκο Καρατζάς μεταναστεύει στα Σκόπια, όπου έζησε το υπόλοιπο της ζωής του. Παντρεύτηκε μια Ηπειρώτισσα και αφιερώνεται πλέον ολοκληρωτικά στη λογοτεχνία. Γράφει δικά του ποιήματα, πολλά από τα οποία αφορούν το αγαπημένο χωριό του το Ντ’μπενι, αλλά κυρίως μεταφράζει ελληνικά λογοτεχνικά έργα στα μακεδονικά. Έχει μεταφράσει Ρίτσο, Ελύτη, Σεφέρη, Καβάφη, αλλά και έργα ιστορικού και πολιτικού ενδιαφέροντος. Είναι μέσα από τη δουλειά αυτή, καθώς και από την αγάπη που έτρεφε και για τις δύο γλώσσες, που γεννήθηκε το λεξικό αυτό. Ο πόθος του να γυρίσει να δει το χωριό του αλλά και η δυνατότητα να έρχεται τακτικά στην Ελλάδα και να παρακολουθεί από κοντά τα πράγματα που τον ενδιέφεραν δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, καθώς οι ελληνικές αρχές τον θεώρησαν μη έλληνα το γένος και δεν του έδωσαν βίζα παρά μόνο μια φορά.
Το έργο του όμως παρέμεινε. Scripta manent. Το ελληνο-μακεδονικό λεξικό δίνει μια ζωντανή και αρκετά πλήρη εικόνα της σύγχρονης νεοελληνικής δημοτικής γλώσσας, δίνοντας το αντίστοιχο στην καθομιλουμένη μακεδονική και προσθέτοντας σύντομες εξηγήσεις όταν πρόκειται για λέξη που δεν έχει ακριβές αντίστοιχο στη μακεδονική ή αφορά καθαρά ελληνική έκφραση. Πχ στο λήμμα «γαλανόλευκη» εξηγεί ότι πρόκειται για την ελληνική σημαία. ‘Η στο λήμμα «μαγκούφης» εξηγεί ότι πρόκειται είτε για ένα άτομο που ζει μόνο του χωρίς οικογένεια, είτε για κάποιο άτυχο. Το λεξικό συμπληρώνεται με ένα κατάλογο γεωγραφικών ονομάτων και ένα εξίσου χρήσιμο πίνακα με συντομογραφίες. Εκεί που θα μπορούσε να εμπλουτιστεί κατά τη γνώμη μου είναι στα παραδείγματα και στους ιδιωματισμούς. Και βέβαια περιμένουμε και το αντίστροφο λεξικό από τα μακεδονικά προς τα ελληνικά. Εν συντομία αυτό το λεξικό είναι ένας καλός οδηγός ποικίλων χρήσεων. Προσφέρεται σε ταξιδιώτες έλληνες που θέλουν να εκφράζουν τη σκέψη τους στους κατοίκους της γειτονικής χώρας, σε πολίτες της χώρας αυτής που θέλουν να μάθουν ελληνικά ή να επισκεφθούν την Ελλάδα. Θα ήταν επίσης χρήσιμο σε Μακεδόνες της Ελλάδας που γνωρίζουν ελληνικά και τη ντόπια μακεδονική, αλλά έχουν ελλιπείς γνώσεις της επίσημης λογοτεχνικής γλώσσας της Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Και τέλος, όπως ανέφερα παραπάνω, το λεξικό είναι επίσης χρήσιμο για επιστήμονες, ιδίως γλωσσολόγους που θέλουν να μελετήσουν τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ ελληνικής και μακεδονικής γλώσσας. Σας εύχομαι καλή ανάγνωση!
Η παραπάνω παρουσίαση του σύγχρονου ελληνο-μακεδονικού λεξικού του Αιγαιάτη Μακεδόνα Βάσκου Καρατζά έγινε στις 2 Ιουνίου του 2009 απο την εξαίρετη Καθηγήτρια Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας κ.Riki Van Boeschoten
Εξαιρετικό το άρθρο του συμπατριώτη μας Γρηγόρη Βαλλιανάτου. Ας ελπίζουμε να ταρακουνηθεί ο ηθικός κώδικας(συνείδηση) πολλών εθνικο-σοσιαλιστών συμπατριωτών μας οι οποίοι έχουν φθάσει στον πάτο της διαφθοράς και της ηθικής κατάπτωσης...!!! Αποτελώντας όχι συνεχιστές αλλά όνειδος για τους δημιουργούς της Αθηναϊκής Δημοκρατίας του Περικλή...!!!, την οποία κληρονομιά επικαλούνται συνεχώς και παντού. Αυτοί είναι οι σύγχρονοι ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ!!!
...Κολοκοτρώνη, αλλά και τα δημοτικά τραγούδια, ήταν γεμάτα από τούρκικες και αρβανίτικες λέξεις...
ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΠΑΠΑΦΛΕΣΑΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΩΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΜΙΝΙΣΤΡΟ (ΑΝΤΙ ΥΠΟΥΡΓΟ) ΚΑΙ ΦΑΜΙΛΙΑ (ΑΝΤΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ) ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ (ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΛΛΕΣ) ΑΝΑΣΥΡΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΟΒΕΛΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΦΑΛΜΕΡΑΓΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑ ΑΓΓΛΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ ΕΤΥΧΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΟΚΕΤΟΣ ΟΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ Η ΦΡΑΣΗ "ΣΠΑΣΑΝ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ" : ΒΡΕΑΚ ΤΗΕ WATERS ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΚΑΔΕΣ ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ ΠΟΙΟΣ ΔΑΝΕΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ (ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ) ΤΟ 1878 Ο ΠΑΠΑΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΑΠΟ ΔΥΟ ΦΥΛΕΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ: ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΑΒΑΝΙΚΗΝ. ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΑ ΥΠΕΘΕΤΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ 50% 50%. ΑΛΛΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ(Η ΥΠΑΡΧΟΥΝ ?) ΘΑ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ 75% ΕΛΛΗΝΕΣ 25% ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥς ΔΕΥΤΕΡΟΥΣ ΤΟ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΣΛΑΒΙΚΑ (ΕΝ ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΩ ΚΑΙ ΡΟΥΜΕΛΗΣ) ΟΝΟΜΑΤΑ ΟΙΚΙΣΜΩΝ-ΧΩΡΙΩΝ ΤΩΠΩΝΥΜΙΩΝ ΟΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΥς (ΑΠΟ ΤΟ 75% ΕΝΝΟΩ )ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ. ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΦΑΛΜΕΡΑΓΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΗΤΑΝ ΟΙ ΠΗΓΕΣ Ι)ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΣ ΙΙ) ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΗΤΑΝ ΓΛΩΣΣΙΚΟ (ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ) ΤΟ ΕΞΗΣ: OI ΑΡΧΑΙΟΙ ΠΡΟΦΕΡΑΝ ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ Χ ΣΕ ΛΕΞΕΙΣ ΟΠΩΣ Η ΥΔΡΑ(ΛΕΓΑΝ ΧΥΔΡΑ )ΟΜΟΙΩΣ (ΛΕΓΑΝ ΧΟΜΟΙΩΣ) ΧΕΝΏΝΩ(ΛΕΓΑΝ ΧΕΝΩΝΩ) Η ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΛΛΗΝΕΣ (ΛΕΓΑΝ ΧΕΛΛΗΝΕΣ). ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΠΡΟΦΕΡΟΥΝ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΣΛΑΒΟΙ ΤΟ Χ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΟΥΣ(ΟΙ ΡΩΣΣΟΙ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΓΚ ΟΠΟΥ ΒΟΛΕΥΕΙ) ΑΛΛΟ ΕΝΑ : ΟΙ ΣΛΑΒΙΚΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΝΑ ΤΟΝΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΠΡΑΛΗΓΟΥΣΑ(:MASTINITZA, TOPOLITZA VOTENITZA). ΕΝΩ Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΤΟΝΙΖΕ Λαρίσσα, ολύμπος, κορίνθος, Επιδαύρος, ο νεοέλληνας τονίζει τα ιδια στην προπαραλήγουσα.
"...ΟΛΟΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΓΝΩΣΤΕΣ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ Ο ΤΟΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΩΔΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΑ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΘΕΙ Η ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ. ...ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΚΑΠΟΥ ΤΕΤΟΙΟΣ ΑΥΤΟΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ ΕΠΕΙΔΗ ΔΗΛΑΔΗ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΕΚΕΙΝΩΝ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΠΟΥ ΕΓΡΑΦΑΝ ΚΑΙ ΕΛΕΓΑΝ NYCHT'HOLEN(ΝΥΧΘ'ΟΛΗΝ) ΑΛΛΑ ΠΡΟΗΛΘΑΝ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑ ΕΚΕΙΝΩΝ ΤΩΝ ΣΚΥΘΟ-ΣΛΑΒΙΚΩΝ ΛΑΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΤΕΚΛΥΣΑΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΙΛΛΥΡΙΚΟΥ."
Ο LEAK (ΣΕΛ. 209) ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΚΑΙ ΕΠΑΥΞΑΝΕΙ "ΟΠΟΙΟΣ ΑΚΟΥΕΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΛΛΗΝΑ ΝΑ ΑΠΑΓΓΕΛΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΘΕΩΡΕΙ ΟΤΙ Ο ΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΔΙΑΣ."
ΝΑΙ ΜΕΝ ΟΙ ΜΩΡΑΪΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΕΚΣΛΑΒΙΣΜΕΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΕ ΣΥΝΤΟΜΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΦΟΤΟΥ ΧΑΘΗΚΕ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ Η ΑΡΧΑΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΤΟ ΙΔΙΩΜΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΝ ΝΙΚΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΕΙ, ΤΟ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΟΜΩΣ ΜΕ ΣΚΥΘΙΚΟ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΚΑΙ ΤΟΝΟ.
Οι αρχαίες λέξεις Ολυμπος, Παρνασσός,Ιλυσσός δεν έχουν ελληνική καταγωγή σύμφωνα με πολλούς επιφανείς παλαιούς και σύγχρονους γλωσσολόγους. Ο μύθος του ελληνικού έθνους καταρρέει σιγά σιγά αφού το προεθνοτικό υλικό του σε αντίθεση με τα άλλα σύγχρονα έθνη είναι ιδιαίτερο φτωχό...!!! και φυσικά όχι το 75%.... Δεν το γλυτώνει οπύτε η αρχαιολαγνία ούτε η αρχαιοπληξία, καταφύγιο των φαύλων, των ιδιοτελών, των διεφθαρμένων....
Γερμανία: Ενίσχυση της απασχόλησης από την ηλιακή ενέργεια της Σαχάρας
Το πρόγραμμα σύνδεσης ηλιακής ενέργειας από τη Σαχάρα με καταναλωτές Στην Ευρώπη και την Αφρική ενδέχεται να δημιουργήσει έως και 240.000 θέσεις εργασίας στη Γερμανία μέχρι το 2050, αλλά και πολύ περισσότερες παγκοσμίως και να παράγει ισχύ αξίας 2 τρισ. ευρώ, σύμφωνα με έκθεση του Ινστιτούτου για το Κλίμα του Βούπερταλ, που εκπονήθηκε για λογαριασμό της Greenpeace και της Λέσχης της Ρώμης.
«Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μπορούν να καταστούν ο κορυφαίος βιομηχανικός κλάδος του 21ου αιώνα για τη Γερμανία», δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου, ο ειδικός της Greenpeace για θέματα ενέργειας κ. Αντρέ Μπέλινγκ. «Και η τεχνολογία συγκεντρωτικών κατόπτρων ηλιακής ενέργειας (CSP) μπορεί να γίνει η νέα μεγάλη εξαγωγική επιτυχία της Γερμανίας, μετά τα φωτοβολταϊκά και την αιολική ενέργεια», πρόσθεσε.
Η έκθεση υποστηρίζει ότι, μέχρι τα μέσα του αιώνα, στην τεχνολογία CSP ενδέχεται να δημιουργηθούν περισσότερες από 580.000 θέσεις εργασίας παγκοσμίως.
Τα τελευταία δέκα χρόνια, η Γερμανία απέκτησε ηγετική θέση, παγκοσμίως, στην τεχνολογία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Απασχολούνται, σήμερα, περί τους 214.000 εργαζόμενοι στον τομέα των ΑΠΕ ενώ ο κλάδος της αυτοκινητοβιομηχανίας, ο κορυφαίος βιομηχανικός κλάδος στη μεγαλύτερη εξαγωγική οικονομία του πλανήτη, απασχολεί πάνω από 750.000 εργαζομένους.
«Χιλιάδες μονάδες ηλιακής ενέργειας στη Σαχάρα μπορούν να παράγουν απεριόριστη ενέργεια», υπογράμμισε ο πρόεδρος της Λέσχης της Ρώμης στη Γερμανία κ. Μαξ Σεν. «Μέσα σε μια γενιά, στον τομέα της καθαρής ενέργειας μπορούν να υπάρχουν όσες θέσεις εργασίας υπάρχουν στην αυτοκινητοβιομηχανία», είπε.
Πριν από δύο εβδομάδες, ο γερμανικός κολοσσός στον κλάδο των αντασφαλειών Munich Re προσκάλεσε εταιρίες, όπως τη Deutsche Bank, τη Siemens και τις εταιρίες κοινής ωφελείας E.ON και RWE σε συνάντηση στις 13 Ιουλίου για να συμφωνήσουν σε ένα κοινό πρόγραμμα το οποίο μπορεί να προσφέρει το 15% της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνει η Ευρώπη. Πρόκειται για ένα από τα έξι προγράμματα που εξετάζονται στο πλαίσιο της Ευρωμεσογειακής Σύμπραξης.
«Πρέπει η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ να δώσει καθεστώς ύψιστης προτεραιότητας στο πρόγραμμα ενέργειας από τις ερήμους. Μπορεί να ασκήσει πιέσεις ώστε να αντιμετωπιστεί ως σημαντικό θέμα κατά τη συνάντηση της G8», εκτιμά ο κ. Αντρέ Μπέλινγκ.
Το Ίδρυμα Desertec σημειώνει ότι, σε χρονικό διάστημα έξι ωρών, οι έρημοι δέχονται περισσότερη ενέργεια από όση καταναλώνει ολόκληρη η ανθρωπότητα μέσα σε ένα χρόνο.
ΓΝΩΜΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνομίες και αταξίες
Ριχάρδος Σωμερίτης | Κυριακή 28 Ιουνίου 2009
Για λόγους προσωπικής ψυχικής υγιεινής δεν διαβάζω τα ρυπαρόφυλλα της Ακροδεξιάς παρά μόνο αν αυτό είναι αναγκαίο για την ενημέρωσή μου. Απελπίζομαι όταν με παγιδεύουν οι τηλεοράσεις με τη συστηματική προβολή όλων των ακραίων και μαζί με αυτές και εφημερίδες κατά τεκμήριο δημοκρατικές με δημοσιεύματα «γνώμης» που η ουσία και η γραφή τους έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά. Αλλά αυτό συμβαίνει συχνά με πρόσχημα το μέγα πρόβλημα της μετανάστευσης, που το συνδυάζουν συστηματικά με την ασφάλεια, και της συμβίωσης με τους «άλλους». Και με τη χιλιομπαλωμένη επωδό όλων των Λεπέν: «Δεν είμαι ρατσιστής και εθνικιστής, είναι άθλιοι όσοι μου το προσάπτουν· αλλά...» Τη στιγμή που σταμάτησαν (για δες!) οι «έρευνες» για τη δραματική απόπειρα σε βάρος της κυρίας Κούνεβα, που μάθαμε τα ανδραγαθήματα σε βάρος μεταναστών ορισμένων υπανθρώπων της Μανωλάδας και την επιλεκτική σε βάρος των θυμάτων αυστηρότητα της εισαγγελικής αρχής, που οι όσοι μουσουλμάνοι δεν μπορούν να προσευχηθούν με αξιοπρέπεια, που φορτώνουμε σε τσάρτερ «λαθρομετανάστες» με προορισμό την πατρίδα τους (κι αν είναι πολιτικοί πρόσφυγες, αν κινδυνεύει η ζωή τους;), ενώ όλοι πια γνωρίζουμε ότι χωρίς τους όποιους μετανάστες δεν θα είχαμε γεωργία, οικοδομή, δημόσια έργα, Μουσείο της Ακρόπολης, φροντίδα για παιδιά και γέρους· την ώρα που τα μεταναστάκια θεωρούνται κίνδυνος για τα «γνήσια ελληνόπουλα» αν παίζουν στις ίδιες παιδικές χαρές και που δικάζονται δάσκαλοι γιατί έδειξαν την ανθρωπιά που δεν χαρακτηρίζει τον κ. Στυλιανίδη και τον «άξιο» διάδοχό του κ. Σπηλιωτόπουλο (το έγκλημα: διέθεσαν αίθουσα σχολείου για εθελοντικά μαθήματα ελληνικής γλώσσας σε ξένους γονείς μαθητών και αλβανικής στα παιδιά τους), είναι απαράδεκτη η ευκολία με την οποία σχεδιάζονται λόγω πολιτικού πανικού της Δεξιάς επιπόλαια κατασταλτικά μέτρα χωρίς καν αντισταθμιστικές πολιτικές για την ένταξη όσων θα έπρεπε να ενταχτούν: οι καλοί μας κυβερνήτες επέλεξαν από το αμφιλεγόμενο εξάλλου γαλλικό παράδειγμα τα χειρότερα, όχι και τα θετικά.
Δεν έχουμε μεταναστευτική πολιτική· λίγο η συχνά φουσκωμένη από τα ΜΜΕ πραγματικότητα και περισσότερο η κακοδαιμονία των αρχών οδηγεί τους πολίτες στο να αισθάνονται ανασφαλείς και πολλούς στο να καταντάνε έρμαιο κάθε «καρατζαφερισμού»· δεν έχουμε συνεπή αντιτρομοκρατική δράση με αποτέλεσμα να αρκεί μια στυγερή δολοφονία και ένα παραληρηματικό κείμενο δολοφόνων για να οδηγούμαστε σε νέα κατασταλτικά μέτρα που δεν συρρικνώνουν την εγκληματικότητα αλλά περιορίζουν τις ελευθερίες μας.
Είναι επιταγή οι θετικές, αποτελεσματικές και δημοκρατικές πολιτικές για όλα αυτά. Τι μπορούν οι Μαρκογιαννάκηδες που ως τώρα πνίγονται στα ρηχά; Αμφιβάλλω.
Mία γλώσσα χωρίς μία λέξη
ΑπάντησηΔιαγραφήTου Τακη Καμπυλη
Oποιος σήμερα ανηφορίσει στα Eξάρχεια την Tσαμαδού, προς τα βόρεια και ανατολικά, πιθανόν να ακούσει από υπέργηρουυς κατοίκους της περιοχής συνομιλίες σε μία γλώσσα σαν αυτή για την οποία λίγα χρόνια πριν γιατροί κεντρικού αθηναϊκού νοσοκομείου σημείωναν στο βιβλίο κίνησης με αφορμή την εισαγωγή ηλικιωμένης ασθενούς με ελληνική ταυτότητα: «Aδύνατη η συνεννόηση στα ελληνικά» (από έρευνα του ιστορικού Λάμπρου Mπαλτσιώτη).
Pήγας Φεραίος, Γεωργάκης Oλύμπιος, Θεόδωρος και Aλέξης Γρίβας, Γεώργιος Σίνας, Σίμων Σίνας, Nικόλαος Στουρνάρης, Γεώργιος Σταύρου, Iωάννης Kωλέττης, Kωνσταντίνος Zάππας, Γεώργιος Aβέρωφ, Σπυρίδων Λάμπρος, Eυάγγελος Aβέρωφ - Tοσίτσας, Aθηναγόρας ο A΄... Oλοι αυτοί Bλάχοι και η «άγνωστη γλώσσα» η βλάχικη. Oμως ποια είναι η ιστορία των Bλάχων; Tων συμπατριωτών μας; Ετυχε απλώς να μιλούν κάποια διαφορετική γλώσσα;
Mέχρι σήμερα η ελληνική βιβλιογραφία είχε αποδειχθεί φειδωλή.
Στις 28 Mαΐου 2002, το επεισόδιο που δημιουργήθηκε στην έκθεση βιβλίου στη Θεσσαλονίκη δεν πήρε διάσταση. Περίπου 100 άτομα επιτέθηκαν στο περίπτερο της Φυρομίας και «απαλλοτρίωσαν» βιβλία βλάχικων εκδόσεων της γειτονικής χώρας.
Tο περίεργο είναι πως οι «εθνικοί λόγοι» που προέβαλλαν οι «100 αγανακτισμένοι» δεν υπήρχαν.
H βλάχικη καταγωγή στην Eλλάδα, όχι μόνο δεν διεκδίκησε, αλλά απεναντίας λειτούργησε «εθνικά» ως «παράδειγμα προς μίμηση» για τις υπόλοιπες καταγωγές (ή μειονότητες). «Eμείς χτίσαμε την Eλλάδα, είμαστε δύο φορές Ελληνες», καταγράφεται ως συνηθέστερη η απάντηση στην έρευνα του Kal στα βλαχοχώρια. Tότε γιατί τέτοια φτώχεια ερευνών και βιβλιογραφίας για τους «Aρμάνους» όπως (σύμφωνα με τους ειδικούς αυτοαποκαλούνταν και) αναφέρονται στη διεθνή βιβλιογραφία;
O Thede Kal δεν είναι στρατευμένος επιστήμονας και δεν προκρίνει σχετικές απαντήσεις.
Σε τουλάχιστον δύο περιπτωσεις (αυτά δεν αναφέρονται στην έρευνα του Thede Kal) και σε δύο περιοχές το ελληνικό κράτος χρησιμοποίησε τους Bλάχους (στο τέλος του Eμφυλίου) για να εποικίσουν δύο «ευαίσθητες» περιοχές: Tη Φλώρινα (κυρίως γύρω από την Πρέσπα) και τα βόρεια της Θεσπρωτίας. Oι νέοι κάτοικοι, οι «αρβανιτόβλαχοι» (η ονομασία υποδηλώνει περισσότερο τον ημινομαδικό χαρακτήρα αυτών των πληθυσμών) αντικατέστησαν τους Σλαβομακεδόνες και τους Tσάμηδες. Σε τέτοια δύσκολα χρόνια, σε τόσο ευαίσθητες περιοχές αυτή η επιλογή, αν μη τι άλλο, υποδήλωνε την εμπιστοσύνη των τότε ελληνικών αρχών στην εθνικοφροσύνη των συγκεκριμένων πληθυσμών.
Δεν ήταν η τελευταία φορά. Mέχρι μια πενταετία πριν, το ελληνικό προξενείο στην Kορυτσά είχε εφαρμόσει το λεγόμενο «βλαχόμετρο». Δηλαδή όσοι αποδείκνυαν ότι γνωρίζουν τη «βλαχική» αναγνωρίζονταν ως «Bορειοηπειρώτες». Σήμερα αυτή η τακτική έχει εγκαταλειφθεί στην Aλβανία, αλλά άρχισε -πρόσφατα- η εφαρμογή της στη Φυρομία.
Στον αιώνα των εθνικισμών (19ος) ήδη ξεχώρισαν οι «Pουμανίζοντες» και οι «Γραικομάνοι». Oι Aρμάνοι -παρά την επικρατούσα σήμερα εντύπωση στην Eλλάδα- δεν ήταν αποκλειστικά κτηνοτρόφοι.
Πολλοί εξ αυτών ήταν αστοί. Aσχολήθηκαν με το εμπόριο και μάλιστα κυριάρχησαν στις οθωμανικές εμπορικές οδούς ιδίως στη (σημερινή) βόρεια Eλλάδα.
O Thede Kal αποδομεί επίσης έναν ακόμη μύθο, αυτόν της υποτιθέμενης αρχέγονης διγλωσσίας των Bλάχων. Υπενθυμίζεται σχετικά πως πρόσφατα υπήρξαν και «ανθρωπολογικές μετρήσεις κρανίων Bλάχων» από καθηγητή ανθρωπολογίας που «απέδειξαν» την «ελληνικότητά» τους. Ποιος τους το ζήτησε άραγε; Δεν αρκεί ο αυτοπροσδιορισμός;)
Ο Thede Kal στην έξοχη έρευνά του δεν χρειάστηκε τη συνδρομή καμιάς θεωρητικής κακομοιριάς.
Ιnfo
- Thede Kal, «Για την ταυτότητα των Βλάχων», Αθήνα 2009, εκδ. Βιβλιόραμα
- Κ. Τσιτσελίκη (επιμ.), «Γλώσσες, αλφάβητα και εθνική ιδεολογία στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια», Αθήνα 1998, εκδ. Κριτική
Από το παραπάνω βιβλίο για την ταυτότητα των Βλάχων αλλά και από το παραπάνω άρθρο της Καθημερινής συμπεραίνεται ότι:
ΑπάντησηΔιαγραφή1- Το Ελληνικό Κράτος "βαπτίζει" τους Βλάχους της Αλβανίας σε καθαρούς Έλληνες. Τώρα τελευταία το ίδιο κάνει με τους Βλάχους της Δημοκρατίας της Μακεδονίας.
2- Στις δύο παραπάνω χώρες οι Βλάχοι απολαμβάνουν ουκ ολίγων δικαιωμάτων σε αντίθεση με την Ελλάδα όπου είναι "ανύπαρκτοι". Ιδιαίτερα στη Δημοκρατία της Μακεδονίας έχει καθιερωθεί η 23 Μαϊου, ως εθνική ημέρα των Βλάχων σε ανάμνηση της αναγνώρισής τους ως εθνογλωσσικής κοινότητας από τον Σουλτάνο το 1905
ΠOΛITIKH Hμερομηνία δημοσίευσης: 28-06-09
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα γίνουμε ο μεγαλύτερος καταυλισμός προσφύγων
Ο Εγκεμέν Μπαγίς μιλάει για τα εσωτερικά θέματα της Τουρκίας
και τις σχέσεις με Ελλάδα
Συνέντευξη στον Φιλιο Σταγκο
Για την «ασθένεια» που κράτησε τον Ταγίπ Ερντογάν μακριά από τα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης, ο Τούρκος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Εγκεμέν Μπαγίς δεν έχει σχόλια. Πώς θα μπορούσε άλλωστε; Η «αιχμή» του κατά της Αθήνας, ότι το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης «δεν λύνεται με δηλώσεις στα ΜΜΕ ούτε με κατηγορίες κατά των γειτόνων μας», ίσως να εξηγεί καλύτερα τη ματαίωση της πρωθυπουργικής επίσκεψης. Οσο για την ουσία της υπόθεσης, το ελληνοτουρκικό πρωτόκολλο επανεισδοχής των λαθρομεταναστών θα παραμείνει κενό γράμμα έως ότου η Ε.Ε. καταλήξει σε συμφωνία με τις χώρες προέλευσής τους. Πριν αναλάβει τα ηνία των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε., ο Μπαγίς υπήρξε σύμβουλος Εξωτερικής Πολιτικής του κ. Ερντογάν. Αμερικανοσπουδαγμένος, πρόεδρος σε πολύ νεαρή ηλικία της τουρκικής ομογένειας των ΗΠΑ, «προστάτης» των τεχνών στην Κωνσταντινούπολη (όπου εκλέγεται από το 2002) και «φίλος» της ελληνικής μειονότητας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο 39χρονος Μπαγίς έχει, μέχρι στιγμής, μια διαδρομή βγαλμένη από εγχειρίδιο σύγχρονης πολιτικής επικοινωνίας. Ο πιο «Αμερικανός» από τα στελέχη του κυβερνώντος ισλαμικού κόμματος της Τουρκίας απαντάει για το παρόν και το μέλλον των σχέσεων της χώρας του με την Ευρώπη.
- Στην Ε.Ε. επικρατεί μια κόπωση απέναντι στη διεύρυνση. Δεν υπάρχει όμως και κόπωση για τις μεταρρυθμίσεις στην Τουρκία;
- Οχι ακριβώς. Από το ξεκίνημα του 2009 δημοσιεύσαμε το 400σέλιδο πρόγραμμά μας. Ξεκινήσαμε τις εκπομπές στην κουρδική γλώσσα από την κρατική τηλεόραση, επιστρέψαμε στον Ναζίμ Χικμέτ την τουρκική υπηκοότητα (σ.σ. 58 χρόνια μετά την αφαίρεσή της και 46 από τον θάνατο του Τούρκου ποιητή), θεσπίσαμε την αργία της Πρωτομαγιάς, συστήσαμε ειδική επιτροπή της Εθνοσυνέλευσης για την ισότητα ανδρών - γυναικών και πολλά άλλα. Είναι πολλά για ένα κόμμα που πριν από ένα χρόνο αντιμετώπιζε τον κίνδυνο να κλείσει με δικαστική απόφαση.
- Η ένταξη της Τουρκίας υπήρξε κεντρικό ζήτημα στις πρόσφατες ευρωεκλογές σε αρκετές χώρες. Κατανοείτε τους φόβους τους;
- Ενας από τους ομολόγους μου από ιδρυτική χώρα-μέλος της Ε.Ε. μού είπε ότι «αν γίνετε πλήρες μέλος θα έχετε περισσότερες έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο, και αυτό είναι δύσκολο να το δεχτούμε». Του απάντησα «τι προτείνετε, ένα Συμβούλιο Ασφαλείας μέσα στην Ε.Ε.;» κι εκείνος μου είπε «όχι, αλλά θα προσπαθήσουμε να σας καθυστερήσουμε όσο μπορούμε.» Αν όμως δείτε τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η Ευρώπη τα επόμενα 20 - 30 χρόνια, την τρομοκρατία, το οργανωμένο έγκλημα, τη γήρανση του εργατικού δυναμικού, τις κλιματικές αλλαγές, τις ενεργειακές κρίσεις, θα διαπιστώσετε ότι όλα αυτά τα προβλήματα μπορούν να λυθούν μόνο με την εμπλοκή της Τουρκίας.
- Εμπλοκή δεν σημαίνει απαραίτητα και πλήρη ένταξη.
- Δεν δεχόμαστε τίποτα λιγότερο από την πλήρη ένταξη. ΄Η θα γίνουμε πλήρες μέλος ή τίποτα. Δεν υπάρχει εναλλακτική. Αυτή η ιστορία της προνομιακής συνεργασίας δεν υπάρχει πουθενά στο κοινοτικό κεκτημένο. Εμείς θα ολοκληρώσουμε τις διαπραγματεύσεις και τότε μπορεί να επιλέξουμε να μη γίνουμε μέλος ή μπορούν να επιλέξουν να μην μας κάνουν μέλος. Αλλά αυτή η απόφαση δεν θα ληφθεί τώρα. Την ημέρα που θα ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις, η Τουρκία θα είναι μια πολύ διαφορετική χώρα και η Ε.Ε. μια πολύ διαφορετική ένωση.
- Πάνω από 5 εκατομμύρια Τούρκοι νόμιμοι μετανάστες ζουν στην Ε.Ε., αλλά η Τουρκία δεν συνεργάζεται για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης.
- Δεν πρόκειται για Τούρκους πολίτες, αλλά για πολίτες τρίτων χωρών, όπως το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, τη Συρία, το Ιράν, το Ιράκ. Δυσκολευόμαστε να υπογράψουμε συμφωνίες με αυτές τις χώρες και γι' αυτό δεν υπογράφουμε συμφωνία με την Ε.Ε.
- Γι' αυτό δεν εφαρμόζετε το ελληνοτουρκικό πρωτόκολλο επανεισδοχής του 2001;
ΑπάντησηΔιαγραφή- Βεβαίως. Θα υπογράψουμε συμφωνία (σ.σ. με την Ε.Ε.) εφόσον οι χώρες καταγωγής αυτών των μεταναστών δεχθούν πίσω τους υπηκόους τους. Αρνούμαστε να γίνουμε ο μεγαλύτερος καταυλισμός προσφύγων του κόσμου. Δύο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα από κοινού με τη διεθνή κοινότητα. Οχι με δηλώσεις στα ΜΜΕ και όχι κατηγορώντας τους γείτονές μας. Νομίζω ότι οι Ελληνες πολιτικοί πρέπει να αντιληφθούν το δυναμικό της Τουρκίας. Θέλουν για γείτονα, ένα πλήρες κράτος-μέλος της Ε.Ε. ή μία χώρα με δυσκολίες που είναι σε θέση να μεταδώσει τις δυσκολίες στην ευρύτερη περιοχή;
- Δηλώσατε πρόσφατα ότι η Θεολογική Σχολή της Χάλκης αποτελεί ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
- Πιστεύω ότι η Θεολογική Σχολή της Χάλκης πρέπει να λειτουργήσει προκειμένου να παράσχει τις υπηρεσίες που χρειάζονται οι Τούρκοι πολίτες. Η ορθόδοξη κοινότητα της Τουρκίας αποτελείται από Τούρκους πολίτες που πληρώνουν φόρους, υπηρετούν στον στρατό μας και συνεισφέρουν σε αυτήν τη χώρα. Αν έχουν θρησκευτικές ανάγκες και χρειάζονται ιερείς να τους καθοδηγούν σε μια πιο ευτυχή ζωή, θα πρέπει να τους βοηθήσουμε να εκπαιδεύσουν αυτούς τους ιερείς. Είναι εσωτερικό μας πρόβλημα. Και τα προβλήματα της τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης είναι εσωτερικά προβλήματα της Ελλάδας. Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει ταυτόχρονα και αυτή να σκύψει σε αυτά τα προβλήματα και να δώσει λύσεις για τους ιερωμένους, τις αργίες, για την ηγεσία και τις οργανώσεις της μειονότητας.
- Επιμένετε στην αμοιβαιότητα ή θα ανακοινώσετε κάποια απόφαση για τη Χάλκη;
- Η αμοιβαιότητα δεν είναι υποχρεωτική. Αλλά πρέπει να κοιτάξουμε να λύσουμε τα εσωτερικά προβλήματά μας και να το πράξουμε ταυτόχρονα.
- Πιστεύετε ότι η ιστορική αλήθεια που βασίζεται σε στοιχεία πρέπει να αποτελεί εργαλείο της εξωτερικής πολιτικής;
- Θεωρώ ότι ως πολιτικοί πρέπει να κοιτάξουμε το αύριο και όχι το χθες. Το χθες είναι δουλειά των ιστορικών.
Το σχέδιο Ανάν ήταν δίκαιο
- Σε μία πρόσφατη δήλωσή σας επιχειρήσατε να αποδραματοποιήσετε το ενδεχόμενο άνοιγμα των τουρκικών λιμανιών στα κυπριακά πλοία. Τι εννοούσατε ακριβώς;
- Προσπάθησα να εξηγήσω πως το γεγονός ότι ολόκληρος ο κόσμος κάνει εμπόριο με την Ταϊβάν δεν σημαίνει ότι την αναγνωρίζουν ως κράτος. Οταν, την 26η Απριλίου του 2004, η Ε.Ε. αποφάσιζε να θέσει τέρμα στην απομόνωση των Τουρκοκυπρίων, δεν σήμαινε ότι αναγνωρίζει την «Τουρκική Δημοκρατία της Β. Κύπρου». Και αν η Τουρκία ανοίξει τα λιμάνια της στα ελληνοκυπριακά πλοία δεν θα σημαίνει ότι αναγνωρίζει την ελληνοκυπριακή διοίκηση ως κυρίαρχη χώρα σε ολόκληρο το νησί. Μπορούμε να κινηθούμε ταυτόχρονα. Τα ευρωπαϊκά κράτη να αρχίσουν το εμπόριο με τη Βόρεια Κύπρο και η Τουρκία να ανοίξει τα λιμάνια της. Και πιστεύω ότι το πρώτο ελληνοκυπριακό καράβι που θα δέσει σε τουρκικό λιμάνι πρέπει να φορτώσει πορτοκάλια από τη Β. Κύπρο και να τα μεταφέρει όχι μόνο στην Τουρκία, αλλά και στην Αθήνα, την Ολλανδία, τη Γαλλία κ.λπ. Αναφορικά με την επίλυση του πολιτικού ζητήματος, το σχέδιο Ανάν δεν ήταν τέλειο, αλλά το υποστηρίξαμε γιατί ήταν δίκαιο. Και αν οι δύο Κύπριοι ηγέτες μπορούν να συντάξουν ένα δίκαιο σχέδιο που μπορεί να γίνει αποδεκτό από τις δύο πλευρές, θα το στηρίξουμε. Είναι καιρός να κατανοήσουμε καλύτερα ο ένας τον άλλο και να εστιάσουμε στα κοινά μας συμφέροντα.
- Το 2010 η Κωνσταντινούπολη είναι η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Νομίζετε ότι ήρθε καιρός να συμφιλιωθεί και με το παρελθόν της προ του 1453;
- Η Κωνσταντινούπολη ήταν η πρωτεύουσα της ρωμαϊκής, της βυζαντινής και της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Και τώρα είναι η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Δεν μπορώ να σκεφτώ την Ε.Ε. δίχως την Κωνσταντινούπολη.
Από τη παραπάνω συνέντευξη του Τούρκου Υπουργού συνάγεται ότι:
ΑπάντησηΔιαγραφή1- Η Ε.Ε στο σύνολο και η Ελλάδα ξεχωριστά θα πρέπει να υπογράψει Πρωτόκολλο Επανεισδοχής με τις χώρες ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ των μεταναστών- Αφγανιστάν, Πακιστάν, Συρία, Ιράκ, κ.λ.π , αφού η Τουρκία δεν είναι παρά μία χώρα τράνζιτ.
2- Η Τουρκία δεν έχει πρόβλημα να δεχθεί ελληνοκυπριακά πλοία στα τουρκικά λιμάνια.
Αυτό όμως εξυπακούεται ότι έπρεπε να ακολουθήσει εδώ και χρόνια την ανάπτυξη του ελεύθερου εμπορίου με την Τουρκοκυπριακή Διοίκηση η οποία μάλιστα βρίσκεται σε καθεστώς πλήρους μέλους της Ε.Ε αλλά υπό αναστολή.
3- Η Θεολογική Σχολή της Χάλκης οφείλει να ανοίξει. Φυσικά η Ελλάδα θα πρέπει να αναγνωρίσει τον ατομικό και συλλογικό προσδιορισμό των Τούρκων της Θράκης. Να τους επιτρέψει ελεύθερα να εκλέγουν τον Μουφτή τους όπως η Σύνοδος του Πατριαρχείου ελεύθερα εκλέγει τον Πατριάρχη.Παρότι οι εκλέκτορες δεν είναι Τούρκοι πολίτες ως όφειλε , ενώ στη Θράκη όλοι οι Μουσουλμάνοι είναι νύν ή πρώην Έλληνες πολίτες..
MONIMEΣ ΣTHΛEΣ Hμερομηνία δημοσίευσης: 28-06-09
ΑπάντησηΔιαγραφήMία γλώσσα χωρίς μία λέξη
Tου Τακη Καμπυλη
Oποιος σήμερα ανηφορίσει στα Eξάρχεια την Tσαμαδού, προς τα βόρεια και ανατολικά, πιθανόν να ακούσει από υπέργηρουυς κατοίκους της περιοχής συνομιλίες σε μία γλώσσα σαν αυτή για την οποία λίγα χρόνια πριν γιατροί κεντρικού αθηναϊκού νοσοκομείου σημείωναν στο βιβλίο κίνησης με αφορμή την εισαγωγή ηλικιωμένης ασθενούς με ελληνική ταυτότητα: «Aδύνατη η συνεννόηση στα ελληνικά» (από έρευνα του ιστορικού Λάμπρου Mπαλτσιώτη).
Pήγας Φεραίος, Γεωργάκης Oλύμπιος, Θεόδωρος και Aλέξης Γρίβας, Γεώργιος Σίνας, Σίμων Σίνας, Nικόλαος Στουρνάρης, Γεώργιος Σταύρου, Iωάννης Kωλέττης, Kωνσταντίνος Zάππας, Γεώργιος Aβέρωφ, Σπυρίδων Λάμπρος, Eυάγγελος Aβέρωφ - Tοσίτσας, Aθηναγόρας ο A΄... Oλοι αυτοί Bλάχοι και η «άγνωστη γλώσσα» η βλάχικη. Oμως ποια είναι η ιστορία των Bλάχων; Tων συμπατριωτών μας; Ετυχε απλώς να μιλούν κάποια διαφορετική γλώσσα;
Mέχρι σήμερα η ελληνική βιβλιογραφία είχε αποδειχθεί φειδωλή. Kαι -ως συνήθως- αυτάρκης σε συγγράματα που -παρότι επιστημονικώς ανεπαρκή- φρόντιζαν να κλείνουν με επιθυμητές (;) «αλήθειες» το θέμα.
Ομως ένας νέος επιστήμονας, Αυστριακός, ο Thede Kal, πήρε σβάρνα τα βαλκανικά βλαχοχώρια μάζεψε υλικό και μετά έριξε μια μεγάλη βουτιά σε αρχεία και βιβλιογραφία.
Στις 28 Mαΐου 2002, το επεισόδιο που δημιουργήθηκε στην έκθεση βιβλίου στη Θεσσαλονίκη δεν πήρε διάσταση. Περίπου 100 άτομα επιτέθηκαν στο περίπτερο της Φυρομίας και «απαλλοτρίωσαν» βιβλία βλάχικων εκδόσεων της γειτονικής χώρας.
Tο περίεργο είναι πως οι «εθνικοί λόγοι» που προέβαλλαν οι «100 αγανακτισμένοι» δεν υπήρχαν.
H βλάχικη καταγωγή στην Eλλάδα, όχι μόνο δεν διεκδίκησε, αλλά απεναντίας λειτούργησε «εθνικά» ως «παράδειγμα προς μίμηση» για τις υπόλοιπες καταγωγές (ή μειονότητες). «Eμείς χτίσαμε την Eλλάδα, είμαστε δύο φορές Ελληνες», καταγράφεται ως συνηθέστερη η απάντηση στην έρευνα του Kal στα βλαχοχώρια. Tότε γιατί τέτοια φτώχεια ερευνών και βιβλιογραφίας για τους «Aρμάνους» όπως (σύμφωνα με τους ειδικούς αυτοαποκαλούνταν και) αναφέρονται στη διεθνή βιβλιογραφία;
O Thede Kal δεν είναι στρατευμένος επιστήμονας και δεν προκρίνει σχετικές απαντήσεις. Συνάγονται εμμέσως. Aπό ένα συναρπαστικό οδοιπορικό στα βουνά της βαλκανικής ενδοχώρας, γεμάτο μουσική, μνήμες και πολέμους.
Aν υπήρχε ο Ελληνας Ιβο Αντριτς, πιθανόν σήμερα να τους παραλληλίζαμε με τους άγνωστους Xαζάρους.
Σε τουλάχιστον δύο περιπτωσεις (αυτά δεν αναφέρονται στην έρευνα του Thede Kal) και σε δύο περιοχές το ελληνικό κράτος χρησιμοποίησε τους Bλάχους (στο τέλος του Eμφυλίου) για να εποικίσουν δύο «ευαίσθητες» περιοχές: Tη Φλώρινα (κυρίως γύρω από την Πρέσπα) και τα βόρεια της Θεσπρωτίας. Oι νέοι κάτοικοι, οι «αρβανιτόβλαχοι» (η ονομασία υποδηλώνει περισσότερο τον ημινομαδικό χαρακτήρα αυτών των πληθυσμών) αντικατέστησαν τους Σλαβομακεδόνες και τους Tσάμηδες. Σε τέτοια δύσκολα χρόνια, σε τόσο ευαίσθητες περιοχές αυτή η επιλογή, αν μη τι άλλο, υποδήλωνε την εμπιστοσύνη των τότε ελληνικών αρχών στην εθνικοφροσύνη των συγκεκριμένων πληθυσμών.
Δεν ήταν η τελευταία φορά. Mέχρι μια πενταετία πριν, το ελληνικό προξενείο στην Kορυτσά είχε εφαρμόσει το λεγόμενο «βλαχόμετρο». Δηλαδή όσοι αποδείκνυαν ότι γνωρίζουν τη «βλαχική» αναγνωρίζονταν ως «Bορειοηπειρώτες». Σήμερα αυτή η τακτική έχει εγκαταλειφθεί στην Aλβανία, αλλά άρχισε -πρόσφατα- η εφαρμογή της στη Φυρομία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστόσο, ο Thede Kal ασχολήθηκε με άλλα πράγματα. Στην έρευνά του κατέγραψε τη βλάχικη διασπορά στους αιώνες. Aπό τον σημερινό χώρο, την Aλβανία, τη Φυρομία, τη Σερβία, την Kροατία, τη Bουλγαρία, την περιοχή του Bοσπόρου και -βέβαια- τη Pουμανία και τη Mολδαβία.
H γλώσσα λατινογενής που μιλήθηκε από (πιθανότατα) ιλλυρικά και θρακικά φύλα. Oι αναφορές περί «Bλάχων» εντοπίζονται στο Bυζάντιο ήδη από τον 8ο αιώνα.
Tο πρώτο κείμενο στα βλάχικα (με ελληνική γραφή) εντοπίζεται σε μία εικόνα το 1731: «Βήργιρε Μούμαλ του μνεζί ώρα τρενόι πεκιτόσιλοιι» (Θεοτόκε Παρθένε, πρέσβευε υπέρ ημών των αμαρτωλών)
Στην αρομανική γλώσσα δεν υπάρχει η λέξη «έθνος». Kαι οι μεταγενέστερες προσπάθειες δανεισμού από τα ελληνικά ή τα ρουμανικά είναι μάλλον αποτυχημένες. Aλλά στον αιώνα των εθνικισμών (19ος) ήδη ξεχώρισαν οι «Pουμανίζοντες» και οι «Γραικομάνοι». Oι Aρμάνοι -παρά την επικρατούσα σήμερα εντύπωση στην Eλλάδα- δεν ήταν αποκλειστικά κτηνοτρόφοι.
Πολλοί εξ αυτών ήταν αστοί. Aσχολήθηκαν με το εμπόριο και μάλιστα κυριάρχησαν στις οθωμανικές εμπορικές οδούς ιδίως στη (σημερινή) βόρεια Eλλάδα. Eνώ στις περιοχές γύρω από τα σημερινά σύνορα με τη Φυρομία οι Bλάχοι ανέπτυξαν τη σηροτροφία, πλούτισαν και έτσι ήρθαν πιο εύκολα σε επαφή με την εμπορική γλώσσα της εποχής, τα ελληνικά.
Mέλη του ορθόδοξου μιλιέτ και χωρίς σύνορα με κάποια «μητέρα - πατρίδα» επηρεάστηκαν από τον ελληνικό εθνικισμό και ενσωματώθηκαν. Aυτό ήταν μάλλον ένα τυχαίο γεγονός (και όχι υποδηλωτικό της ανωτερότητας του ενός εθνικισμού σε βάρος του άλλου), αφού και σε άλλες βαλκανικές χώρες οι Bλάχοι έδειξαν αξιοσημείωτη ικανότητα ενσωμάτωσης στους δημογραφικά ισχυρότερους. Ετσι, πολλοί από αυτούς ακολούθησαν τους Bούλγαρους αποσχιστές του Πατριαρχείου και άλλοι υιοθέτησαν πλήρως την ιδέα περί ρουμανικής καταγωγής (τα «Kουτσοβλαχικά» προκάλεσαν στις αρχές του περασμένου αιώνα τη γνωστή ελληνο-ρουμανική κρίση). Οι «ιστροβλάχοι» στην Κροατία και οι μογλενίτες Βλάχοι παρουσίασαν γλωσσολογικές και άλλες διαφοροποιήσεις. Tέλος, στην Aλβανία (γύρω από τη μυθική Mοσχόπολη) οι «Bλάχοι» εξωθήθηκαν να αποτελέσουν το πρόπλασμα του ιταλικού πριγκιπάτου της Πίνδου στη διάρκεια της Kατοχής.
O Thede Kal αποδομεί επίσης έναν ακόμη μύθο, αυτόν της υποτιθέμενης αρχέγονης διγλωσσίας των Bλάχων. (Ο μύθος αυτός κατασκευάστηκε για να εξηγήσει περίπου γονιδιακά τη συνύπαρξη και τελικά την πλήρη ενσωμάτωση των Βλάχων στο σύγχρονο ελληνικό κρτάτος. Υπενθυμίζεται σχετικά πως πρόσφατα υπήρξαν και «ανθρωπολογικές μετρήσεις κρανίων Bλάχων» από καθηγητή ανθρωπολογίας που «απέδειξαν» την «ελληνικότητά» τους. Ποιος τους το ζήτησε άραγε; Δεν αρκεί ο αυτοπροσδιορισμός;)
Ο Thede Kal στην έξοχη έρευνά του δεν χρειάστηκε τη συνδρομή καμιάς θεωρητικής κακομοιριάς.
Ιnfo
- Thede Kal, «Για την ταυτότητα των Βλάχων», Αθήνα 2009, εκδ. Βιβλιόραμα
- Κ. Τσιτσελίκη (επιμ.), «Γλώσσες, αλφάβητα και εθνική ιδεολογία στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια», Αθήνα 1998, εκδ. Κριτική
- Ιάκωβου Μιχαηλίδη, «Οι μετακινήσεις των σλαβόφωνων πληθυσμών, ο πόλεμος των στατιστικών», Αθήνα 2003, εκδ. Κριτική
- Λ. Μπαλτσιώτη, Ε. Καραντζόλα, Α. Ιωαννίδου, Λ. Εμπειρίκου, Σ. Μπέη Δ. Χριστόπουλου, «Γλωσσική ετερότητα στην Ελλάδα», Αθήνα 2001, εκδ. Αλεξάνδρεια.
Από το παραπάνω βιβλίο και το παραπάνω άρθρο προκύπτει ότι:
ΑπάντησηΔιαγραφή1- Εδώ και πολλά χρόνια το ελληνικό εθνικιστικό κράτος "βαπτίζει" τους αμιγείς Βλάχους της Αλβανίας σε Ελληνες....
Το ίδιο κάνει τελευταία και με τους Βλάχους της Μακεδονίας τους οποίους "εκμαυλίζει" με κάθε τρόπο...!!!
2- Οι Βλάχοι σε όλες τις γειτονικές χώρες απολαμβάνουν πλήθος εθνοτικών και γλωσσικών δικαιωμάτων. Ιδιαίτερα στη Δημοκρατία της Μακεδονίας όπου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 23 Μαίου η Εθνική Ημέρα των Βλάχων σε ανάμνηση της εθνογλωσσικής αναγνώρισής τους με Σουλτάνικο Φιρμάνι στις 23 Μαίου του 1905
Δυστυχώς στην Ελλάδα ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ κάθε νόμιμου και δημόσιου εθνοτικού,γλωσσικού,θρησκευτικού δικαιώματος παρότι αποτέλεσαν τον κορμό της δημιουργίας της σημερινής Ελλάδος!!!
Ακατάλληλο
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ρατσισμός κι ο φασισμός δεν θα περάσουν!
http://www.athensvoice.gr/politics/av,18122,%CE%91%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%BF.html
Του ΓΡΗΓΟΡΗ Ν ΒΑΛΛΙΑΝΑΤΟΥ - 24.06.2009
Γνωρίζουμε ότι η σκούφια μας κρατάει από μια σειρά φυλές και ηπείρους.
Γνωρίζουμε ότι οι αρχαίοι κάτοικοι αυτού του τόπου θέλησαν να κατοικήσουν τα πέρατα του κόσμου.
Γνωρίζουμε πως οι πρόγονοί μας ταξίδεψαν και έζησαν σ’ ολόκληρο τον πλανήτη.
Γνωρίζουμε πως αγαπημένοι ήρωες της ιστορίας μας δεν ήξεραν καν ελληνικά.
Γνωρίζουμε πως οι κυριότερες θρησκείες του πλανήτη φιλοξενήθηκαν στη χώρα μας από αιώνων.
Γνωρίζουμε από πολέμους, κατοχή, εμφύλιους, δικτατορίες, κατατρεγμούς.
Γνωρίζουμε από χωρισμούς οικογενειών χωρίς τη θέλησή τους.
Γνωρίζουμε από φτώχεια, ξενιτιά, πείνα.
Γνωρίζουμε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται και σήμερα σε διάφορα σημεία του κόσμου.
Γνωρίζουμε πως ο κόσμος είναι ένας και η τύχη του ενός επιδρά στην τύχη του άλλου.
Γνωρίζουμε πως θα ζήσουμε αλληλοεξαρτώμενοι και θα πρέπει να μάθουμε πώς αυτό θα γίνεται καλύτερα.
Γνωρίζουμε πως οι άνθρωποι αυτοί είτε έφυγαν απ’ τα σπίτια τους διωγμένοι είτε αναγκάστηκαν να φύγουν για μια καλύτερη ζωή.
Γνωρίζουμε πως για να φτάσουν στη χώρα μας, όσοι απ’ αυτούς ήξεραν πού έφτασαν, πέρασαν του λιναριού τα πάθη.
Γνωρίζουμε πως δεν έχουμε πολιτική ένταξής τους στην κοινωνία μας.
Γνωρίζουμε μόνο πώς να τους κάνουμε παράνομους.
Γνωρίζουμε πως τους εκμεταλλευόμαστε σκληρά.
Γνωρίζουμε πως χωρίς τη δουλειά τους υπό τις γνωστές συνθήκες, η χώρα μας θα ήταν φτωχότερη.
Γνωρίζουμε πως πολλοί δεν ήθελαν παρά να περάσουν από τη χώρα μας στο δρόμο τους για αλλού, αλλά παγιδεύτηκαν.
Γνωρίζουμε πως δεν τους αρέσει ο άδικος συνωστισμός στα κέντρα των πόλεων.
Γνωρίζουμε πως οι μέτοικοι, όταν δεν βρίσκουν δουλειά κάπου, φεύγουν σε αναζήτησή της αλλού.
Γνωρίζουμε πως αν είχαν χαρτιά θα μπορούσαν να διασκορπιστούν στην ύπαιθρο που αργοπεθαίνει και να τη γεμίσουν ζωή.
Γνωρίζουμε πως αυτοί που ενοχλούνται απευθύνονται σε λάθος διεύθυνση.
Γνωρίζουμε πως αυτοί που κρίνουν τους μέτοικους αυστηρά, έχουν παράξενες απόψεις για το άλλο, το διαφορετικό.
Γνωρίζουμε πως το κύμα των απελπισμένων δεν πρόκειται να σταματήσει για πολλούς και διάφορους λόγους.
Γνωρίζουμε πως πρέπει να συζητήσουμε με άλλες χώρες για την καλύτερη κατανομή τους.
Γνωρίζουμε πως μεταξύ των εντονότερα διαμαρτυρομένων είναι και νοσταλγοί των ναζί.
Γνωρίζουμε πως με τη σημερινή συμπεριφορά μας απέναντί τους παραβιάζουμε διεθνείς συμφωνίες και συμβάσεις που έχουμε υπογράψει ως χώρα.
Γνωρίζουμε πως δεν θα θέλαμε με τίποτε να μας φέρονται όπως φερόμαστε εμείς σ’ αυτούς, σε περίπτωση που η χώρα μας γνώριζε την καταστροφή και τον ολοκληρωτισμό.
Γνωρίζουμε ότι πρέπει να μελετήσουμε σοβαρά τα καλά παραδείγματα άλλων χωρών που αξιοποίησαν τον πλούτο των ανθρώπων αυτών.
Γνωρίζουμε πως η σημερινή υστερία είναι ντροπή.
Δεν μασάμε!
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΛΛΗΝΟ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΛΕΞΙΚΟΥ ΤΟΥ ΒΑΣΚΟΥ ΚΑΡΑΤΖΑ (2008)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑθήνα, 2 Ιουνίου 2009
Συνήθως η δημοσίευση λεξικού δεν αποτελεί σημαντικό εκδοτικό γεγονός. Το λεξικό που παρουσιάζουμε σήμερα ανήκει σε μια διαφορετική κατηγορία για πολλούς και διάφορους λόγους. Είναι η πρώτη φορά που τυπώνεται στην Ελλάδα ελληνο-μακεδονικό λεξικό. Αυτό το «πρώτη φορά» σαφώς έχει να κάνει με την πολιτική διάσταση που έχει στην Ελλάδα η ύπαρξη μιας γλώσσας που λέγεται «μακεδονική» ή «μακεντόνσκι» και ομιλείται και στην Ελλάδα. H μόνη άλλη φορά, απ’ όσα γνωρίζω, που κυκλοφόρησε λεξικό που συμπεριλάμβανε τη γλώσσα των σλαβόφωνων της Ελλάδας – τότε γνωστή ως «βουλγάρικα» - ήταν πρίν από 200 χρόνια. Είναι το περίφημο Τετράγλωσσο Λεξικό του Δανιήλ Μοσχοπολίτη που τυπώθηκε το 1794. Στόχος όμως εκείνου του λεξικού δεν ήταν κοινωνικός, δηλ. τη διευκόλυνση της επικοινωνίας στο πολυεθνικό περιβάλλον της ύστερης Τουρκοκρατίας. Ο στόχος ήταν πολιτικός, όπως ξεκάθαρα δήλωσε στο προοίμιο ο μητροπολίτης Νεκτάριος που χρηματοδότησε την έκδοση: «Ρωμαιίκια γλώσσα θέλοντας τους πάντας να διδάξη / και τα βουλγαρο-αλβανικά ήθη να μεταλλάξει.» Τον ίδιο στόχο εκφράζεται ακόμα πιο έκδηλα στο ακόλουθο γνωστό τετράστιχο:
«Αλβανοί, Βλάχοι, Βούλγαροι, Αλλόγλωσσοι χαρήτε
Κι ετοιμασθήτε όλοι σας, Ρωμαίοι να γενήτε
Βαρβαρικήν αφήνοντες γλώσσα, φωνήν και ήθη
Όπου στους απογόνους σας να φαίνωνται σαν μύθοι» (Κωστόπουλος σ. 55-56)
Αλλά ας αφήσουμε αυτό το μακρινό παρελθόν. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι «αλλόγλωσσοι» στους οποίους αναφέρεται το τετράστιχο άργησαν λιγάκι να γίνουν «Ρωμαίοι» και σίγουρα δεν έγιναν Ρωμαίοι εξαιτίας του Τετράγλωσσου Λεξικού.
Πιο κοντά σε μας οφείλουμε να διαπιστώσουμε τα εξής για αυτή τη γλώσσα που τόσους φόβους φαίνεται να προκαλεί: ότι σε χώρες όπου η ύπαρξη της μακεδονικής γλώσσας δεν έχει πολιτική αλλά μόνο πολιτισμική διάσταση κυκλοφορούν από καιρό λεξικά από και προς τα μακεδονικά, ακόμα και ειδικευμένα σε κάποιο κλάδο της επιστήμης γλωσσάρια. Προσωπικά μου στάθηκε παρά πολύ χρήσιμο ένα εξαιρετικό αγγλο-μακεδονικό και μακεδονικό-αγγλικό λεξικό που εκδόθηκε από το γνωστό εκδοτικό οίκο Routledge. Παρομοίως η μακεδονική γλώσσα διδάσκεται ως μια από τις νοτιοσλαβικές γλώσσες στα τμήματα Σλαβικών Σπουδών πολλών Πανεπιστημίων του εξωτερικού.
Στην Ελλάδα, παρά το άνοιγμα προς τις γειτονικές χώρες κατά τις τελευταίες 2 δεκαετίες τα μακεδονικά και πάλι απουσιάζουν. Η παρουσία μεταναστών από τη Βουλγαρία και την Αλβανία οδήγησε στην έκδοση εύχρηστων λεξικών τσέπης από και προς τις γλώσσες αυτές τα οποία ήδη παίζουν σημαντικό ρόλο στην αμοιβαία κατανόηση μεταξύ γηγενών και μεταναστών. Λεξικό μακεδονικό δεν υπήρχε και όπως είπαμε σήμερα κυκλοφορεί για πρώτη φορά. Στο χώρο της εκπαίδευσης, η πολιτική και οικονομική διείσδυση της Ελλάδας στα Βαλκάνια ήταν ένας από τους σημαντικότερους λόγους ίδρυσης δύο νέων πανεπιστημιακών τμημάτων Βαλκανικών Σπουδών, όπου διδάσκονται όλες οι βαλκανικές γλώσσες πλην όμως των μακεδονικών. Ο λόγος αυτής της απουσίας δεν είναι ότι δεν υπάρχει ανάγκη – εξάλλου γνωρίζω αρκετούς ellines επιστήμονες που έμαθαν μόνοι τους μακεδονικά γιατί το είχαν ανάγκη για τη δουλειά τους – Ο λόγος είναι κυρίως ότι αυτή η γλώσσα είναι ακατανόμαστη από επίσημη πλευρά λόγω των διαπραγματεύσεων για το όνομα της γειτονικής Δημοκρατίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η αντίφαση ανάμεσα στην πρακτική και την πολιτική πλευρά του ζητήματος οδηγεί ενίοτε σε τραγελαφικά φαινόμενα. Κάποτε διάβασα στην αγγλόφωνη έκδοση ελληνικής εφημερίδας που κυκλοφορεί ευρέως στα Βαλκάνια μια αγγελία εμπορικής επιχείρησης. Το άτομο που αναζητούσε η εταιρία έπρεπε μεταξύ άλλων να διαθέτει και καλές γνώσεις των «φυρομιανιών»! Ενός νεολογισμός που υποδήλωνε τη γλώσσας της FYROM Former Yugoslav Republic of Macedonia.
Ευτυχώς, ούτε οι γλώσσες ούτε οι άνθρωποι καθορίζονται αποκλειστικά και μόνο από την πολιτική. Εξελίσσονται και επικοινωνούν και χωρίς τις αποφάσεις των πολιτικών. Ο Βάσκο Καρατζάς, ο συντάκτης του λεξικού και άνθρωπος που αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ζωής του για να προωθήσει την επικοινωνία του ελληνικού και του μακεδονικού λαού το απέδειξε με τις πράξεις του. Στο πρόλογο εκφράζει την ευχή ότι το λεξικό αυτό θα είναι ένα μικρό λιθαράκι που θα συμβάλει στην προσέγγιση των δύο λαών. Ελπίζει ότι η ανάπτυξη της γλωσσικής επικοινωνίας θα συμβάλει και στη βελτίωση των σχέσεων στην καθημερινή ζωή. Φυσικά, αναγνωρίζει και ο ίδιος ότι δεν αρκεί ένα λεξικό για να επιτευχθεί αυτό. Είναι όμως σωστό ότι η γνώση και ο σεβασμός του πολιτισμού του άλλου – και γιατί όχι και η περιέργεια - είναι μια πρώτη προϋπόθεση για την προσέγγιση. Αντίστροφα η άγνοια και η αδιαφορία για τον πολιτισμό του άλλου ή η πεποίθηση ότι ο δικός σου πολιτισμός είναι ανώτερος όλων των άλλων οδηγεί στο φανατισμό και την μισαλλοδοξία.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα αυτής της τελευταίας στάσης στην ελληνική βιβλιογραφία περί μακεδονικής γλώσσας. Οι περισσότερες από τις θεωρίες αυτές που υπερτονίζουν την ελληνική επιρροή είναι αστήρικτες από επιστημονική άποψη αλλά εξακολουθούν να αναπαράγονται με ιδιαίτερο ζήλο ακόμα και σήμερα. Ένα ακραίο παράδειγμα είναι το βιβλίο ενός γυμνασιάρχη του ελληνικού σχολείου του Μοναστηρίου, του Κωνσταντίνου Τσιούλκα, που τυπώθηκε το 1907. Το βιβλίο αυτό, με τίτλο Συμβολαί εις τη διγλωσσίαν των Μακεδόνων, υποστηρίζει ότι η γλώσσα των σλαβοφώνων της ελληνικής Μακεδονίας ήταν μόνο κατά τα φαινόμενα σλαβική. Στην πραγματικότητα, υποστηρίζει ο συγγραφέας, καταγόμενος ο ίδιος από σλαβόφωνο χωριό της Καστοριάς, η γλώσσα αυτή ήταν ελληνική .
Ο γνωστός καθηγητής γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νικόλαος Ανδριώτης, στο βιβλίο του «Το Ομόσπονδο Κράτος των Σκοπιών και η γλώσσα του», το οποίο πρωτοδημοσιεύτηκε στα αγγλικά το 1960, απορρίπτει βεβαίως τις αστήρικτες θεωρίες αυτού του είδους, αναγνωρίζοντας ότι ο χαρακτήρας μιας γλώσσας δεν προσδιορίζεται από τις λέξεις της, αλλά από τη γραμματική της. . Ωστόσο, ο ίδιος δίνει τεράστιο βάρος ακριβώς στο λεξιλόγιο του «σλαβικού ιδιώματος του κράτους των Σκοπίων» όπως το ονομάζει. Iσχυρίζεται ότι «οι Σλάβοι της βόρειας Μακεδονίας δεν είχαν δικές τους λέξεις για να εκφράζουν στοιχειώδεις έννοιες όπως αυλή, βρύση, καλύβα, πεθερός, τραπέζι, παίζω». Τα δανείστηκαν από τα ελληνικά. . Ο Ανδριώτης παραθέτει στο βιβλίο του ολόκληρες σειρές τέτοιων δανείων, χωρίς βέβαια να αναφέρει κάποια πηγή. Επιμένει δε ιδίως στις λέξεις της καθημερινής γλώσσας, γιατί τα δάνεια αυτού του τύπου αποδεικνύουν, κατά την άποψή του, τον εκσλαβισμό ενός αρχικά ελληνόφωνου πληθυσμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν αμφισβητεί κανείς ότι, ιδίως σε πολυγλωσσικά περιβάλλοντα, τα γλωσσικά δάνεια παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της καθημερινής γλώσσας. Είναι γνωστό ότι η γλώσσα του Μακρυγιάννη και του Κολοκοτρώνη, αλλά και τα δημοτικά τραγούδια, ήταν γεμάτα από τούρκικες και αρβανίτικες λέξεις. Είναι επίσης γνωστό ότι οι Ελληνοαμερικάνοι ονομάζουν το Μερσεντές που οδηγούν «κάρρο» γιατί στα αγγλικά το αυτοκίνητο λέγεται car. Αλλά το να ισχυρίζεται κανείς ότι ένας βασικά αγροτικός λαός δεν έχει δική του λέξη για την αυλή του σπιτιού του και πρέπει να τη δανείζεται από άλλη, υποτιθέμενα ανώτερη γλώσσα, τα ελληνικά, αγγίζει στα όρια της παράνοιας. Παραγνωρίζει επίσης ότι τα γλωσσικά δάνεια ταξιδεύουν και προς τις δύο πλευρές. Ενώ ο Ανδριώτης υποστηρίζει ότι εν έτει 1960 η σλαβική λέξη για το κεφάλι είναι kevalija, όλοι οι νεοέλληνες γνωρίζουν τη λαϊκή έκφραση «κόβει η γκλάβα του» για κάποιο άτομο που είναι έξυπνο, και το ελληνικό λεξικό Μπαμπινιώτη αναγνωρίζει τη λέξη γκλάβα για κεφάλι σαφώς ως σλαβικό δάνειο.
Θα ήταν λοιπόν αρκετά διασκεδαστικό να χρησιμοποιήσει κανείς το ελληνο-μακεδονικό λεξικό για να συγκρίνει τον κατάλογο του Ανδριώτη με τα υποτιθέμενα ελληνικά δάνεια στη «γλώσσα των Σκοπιών» με την καθημερινή χρήση των ίδιών εννοιών σήμερα στην επίσημη μακεδονική γλώσσα.
Δίνω μερικά παραδείγματα για να σας ανοίξω την όρεξη:
Αυλή – Ανδριώτη Αυλία – μακεδονικά ντβόρ
Βρύση – Ανδριώτη vris – μακεδονικά τσέσμα
Πεθερός – Ανδριώτης peher – μακεδονικά σβέκορ, δέδο (και παππους), τεστ
Νύφη – Ανδριώτη νίφα – μακεδονικά νεβέστα
Τελειώνοντας θα ήθελα να πω δύο λόγια για τον ίδιο το συγγραφέα του λεξικού, τον Βάσκο Καρατζά. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω το 1988 στα Σκόπια και να μου εξιστορήσει με ειλικρίνεια, με χιούμορ και με πίκρα την ιστορία της ζωής του. Γεννήθηκε το 1923 στο χωριό Ντ’μπενι της Καστοριάς, ένα καθαρά σλαβόφωνο χωριό, στα ελληνικά γνωστό και ως Δενδροχώρι. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Τάσος Καρατζάς οργανώθηκε από νωρίς στην ΟΚΝΕ και αργότερα έγινε στέλεχος του ΚΚΕ. Πέρασε πολλά χρόνια στις φυλακές και στην εξορία και εκτελέστηκε από τους Γερμανούς το Μάιο του 1942. Η εκτέλεση του Τάσου σφράγισε και την πορεία του Βάσκου. Πήρε μέρος στην αντίσταση κατά των Γερμανών ως Επονίτης και αργότερα στον εμφύλιο υπηρέτησε ως ασυρματιστής στο Γενικό Αρχηγείο του Δημοκρατικού Στρατού. Μετά την ήττα έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας στην Τασκένδη, όπου διάφορα περιστατικά τον πίκραναν στη σχέση του με το Κόμμα: ενώ η μεγαλύτερη του επιθυμία ήταν να σπουδάσει λογοτεχνία – έγραφε ποιήματα και ο ίδιος – το Κόμμα του είπε ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται λογοτέχνες, αλλά μηχανικούς. Κι έτσι έγινε μηχανικός αντλίων. Μετά τη ρήξη Τίτο-Στάλιν, το Κόμμα τον χαρακτήρισε ως Τιτοϊκό πράκτορα, λόγω της μακεδονικής καταγωγής του, και τον απομάκρυνε από θέσεις ευθύνης. Μετά την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Σοβ. Ένωσης και Γιουγκοσλαβίας, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ο Βάσκο Καρατζάς μεταναστεύει στα Σκόπια, όπου έζησε το υπόλοιπο της ζωής του. Παντρεύτηκε μια Ηπειρώτισσα και αφιερώνεται πλέον ολοκληρωτικά στη λογοτεχνία. Γράφει δικά του ποιήματα, πολλά από τα οποία αφορούν το αγαπημένο χωριό του το Ντ’μπενι, αλλά κυρίως μεταφράζει ελληνικά λογοτεχνικά έργα στα μακεδονικά. Έχει μεταφράσει Ρίτσο, Ελύτη, Σεφέρη, Καβάφη, αλλά και έργα ιστορικού και πολιτικού ενδιαφέροντος. Είναι μέσα από τη δουλειά αυτή, καθώς και από την αγάπη που έτρεφε και για τις δύο γλώσσες, που γεννήθηκε το λεξικό αυτό. Ο πόθος του να γυρίσει να δει το χωριό του αλλά και η δυνατότητα να έρχεται τακτικά στην Ελλάδα και να παρακολουθεί από κοντά τα πράγματα που τον ενδιέφεραν δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, καθώς οι ελληνικές αρχές τον θεώρησαν μη έλληνα το γένος και δεν του έδωσαν βίζα παρά μόνο μια φορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έργο του όμως παρέμεινε. Scripta manent. Το ελληνο-μακεδονικό λεξικό δίνει μια ζωντανή και αρκετά πλήρη εικόνα της σύγχρονης νεοελληνικής δημοτικής γλώσσας, δίνοντας το αντίστοιχο στην καθομιλουμένη μακεδονική και προσθέτοντας σύντομες εξηγήσεις όταν πρόκειται για λέξη που δεν έχει ακριβές αντίστοιχο στη μακεδονική ή αφορά καθαρά ελληνική έκφραση. Πχ στο λήμμα «γαλανόλευκη» εξηγεί ότι πρόκειται για την ελληνική σημαία. ‘Η στο λήμμα «μαγκούφης» εξηγεί ότι πρόκειται είτε για ένα άτομο που ζει μόνο του χωρίς οικογένεια, είτε για κάποιο άτυχο. Το λεξικό συμπληρώνεται με ένα κατάλογο γεωγραφικών ονομάτων και ένα εξίσου χρήσιμο πίνακα με συντομογραφίες. Εκεί που θα μπορούσε να εμπλουτιστεί κατά τη γνώμη μου είναι στα παραδείγματα και στους ιδιωματισμούς. Και βέβαια περιμένουμε και το αντίστροφο λεξικό από τα μακεδονικά προς τα ελληνικά. Εν συντομία αυτό το λεξικό είναι ένας καλός οδηγός ποικίλων χρήσεων. Προσφέρεται σε ταξιδιώτες έλληνες που θέλουν να εκφράζουν τη σκέψη τους στους κατοίκους της γειτονικής χώρας, σε πολίτες της χώρας αυτής που θέλουν να μάθουν ελληνικά ή να επισκεφθούν την Ελλάδα. Θα ήταν επίσης χρήσιμο σε Μακεδόνες της Ελλάδας που γνωρίζουν ελληνικά και τη ντόπια μακεδονική, αλλά έχουν ελλιπείς γνώσεις της επίσημης λογοτεχνικής γλώσσας της Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Και τέλος, όπως ανέφερα παραπάνω, το λεξικό είναι επίσης χρήσιμο για επιστήμονες, ιδίως γλωσσολόγους που θέλουν να μελετήσουν τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ ελληνικής και μακεδονικής γλώσσας. Σας εύχομαι καλή ανάγνωση!
Η παραπάνω παρουσίαση του σύγχρονου ελληνο-μακεδονικού λεξικού του Αιγαιάτη Μακεδόνα Βάσκου Καρατζά έγινε στις 2 Ιουνίου του 2009 απο την εξαίρετη Καθηγήτρια Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας κ.Riki Van Boeschoten
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό το άρθρο του συμπατριώτη μας Γρηγόρη Βαλλιανάτου. Ας ελπίζουμε να ταρακουνηθεί ο ηθικός κώδικας(συνείδηση) πολλών εθνικο-σοσιαλιστών συμπατριωτών μας οι οποίοι έχουν φθάσει στον πάτο της διαφθοράς και της ηθικής κατάπτωσης...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑποτελώντας όχι συνεχιστές αλλά όνειδος για τους δημιουργούς της Αθηναϊκής Δημοκρατίας του Περικλή...!!!, την οποία κληρονομιά επικαλούνται συνεχώς και παντού.
Αυτοί είναι οι σύγχρονοι ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ!!!
...Κολοκοτρώνη, αλλά και τα δημοτικά τραγούδια, ήταν γεμάτα από τούρκικες και αρβανίτικες λέξεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΠΑΠΑΦΛΕΣΑΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΩΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΛΕΕΙ
ΓΙΑ ΜΙΝΙΣΤΡΟ (ΑΝΤΙ ΥΠΟΥΡΓΟ) ΚΑΙ ΦΑΜΙΛΙΑ (ΑΝΤΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ)
ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ (ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΛΛΕΣ) ΑΝΑΣΥΡΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΟΒΕΛΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΦΑΛΜΕΡΑΓΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑ ΑΓΓΛΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
ΚΑΙ ΕΤΥΧΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΟΚΕΤΟΣ ΟΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ Η ΦΡΑΣΗ "ΣΠΑΣΑΝ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ" : ΒΡΕΑΚ ΤΗΕ WATERS
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΚΑΔΕΣ ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ ΠΟΙΟΣ ΔΑΝΕΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ (ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ)
ΤΟ 1878 Ο ΠΑΠΑΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΑΠΟ ΔΥΟ ΦΥΛΕΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ: ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΑΒΑΝΙΚΗΝ. ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΑ ΥΠΕΘΕΤΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ 50% 50%. ΑΛΛΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ(Η ΥΠΑΡΧΟΥΝ ?) ΘΑ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ 75% ΕΛΛΗΝΕΣ 25% ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥς ΔΕΥΤΕΡΟΥΣ
ΤΟ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΣΛΑΒΙΚΑ (ΕΝ ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΩ ΚΑΙ ΡΟΥΜΕΛΗΣ) ΟΝΟΜΑΤΑ ΟΙΚΙΣΜΩΝ-ΧΩΡΙΩΝ ΤΩΠΩΝΥΜΙΩΝ ΟΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΥς (ΑΠΟ ΤΟ 75% ΕΝΝΟΩ )ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ. ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΦΑΛΜΕΡΑΓΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ
ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΗΤΑΝ ΟΙ ΠΗΓΕΣ Ι)ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΣ ΙΙ) ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ
ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΗΤΑΝ ΓΛΩΣΣΙΚΟ
(ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ) ΤΟ ΕΞΗΣ:
OI ΑΡΧΑΙΟΙ ΠΡΟΦΕΡΑΝ ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ Χ ΣΕ ΛΕΞΕΙΣ ΟΠΩΣ Η ΥΔΡΑ(ΛΕΓΑΝ ΧΥΔΡΑ )ΟΜΟΙΩΣ (ΛΕΓΑΝ ΧΟΜΟΙΩΣ) ΧΕΝΏΝΩ(ΛΕΓΑΝ ΧΕΝΩΝΩ) Η ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΛΛΗΝΕΣ (ΛΕΓΑΝ ΧΕΛΛΗΝΕΣ). ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΠΡΟΦΕΡΟΥΝ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΣΛΑΒΟΙ ΤΟ Χ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΟΥΣ(ΟΙ ΡΩΣΣΟΙ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΓΚ ΟΠΟΥ ΒΟΛΕΥΕΙ)
ΑΛΛΟ ΕΝΑ : ΟΙ ΣΛΑΒΙΚΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΝΑ ΤΟΝΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΠΡΑΛΗΓΟΥΣΑ(:MASTINITZA, TOPOLITZA VOTENITZA). ΕΝΩ Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΤΟΝΙΖΕ Λαρίσσα, ολύμπος, κορίνθος, Επιδαύρος, ο νεοέλληνας τονίζει τα ιδια στην προπαραλήγουσα.
ΓΡΑΦΕΙ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΦΑΛΜΕΡΑΓΕΡ
ΑπάντησηΔιαγραφή"...ΟΛΟΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΓΝΩΣΤΕΣ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ Ο ΤΟΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΩΔΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΑ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΘΕΙ Η ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ.
...ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΚΑΠΟΥ ΤΕΤΟΙΟΣ ΑΥΤΟΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ ΕΠΕΙΔΗ ΔΗΛΑΔΗ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΕΚΕΙΝΩΝ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΠΟΥ ΕΓΡΑΦΑΝ ΚΑΙ ΕΛΕΓΑΝ NYCHT'HOLEN(ΝΥΧΘ'ΟΛΗΝ) ΑΛΛΑ ΠΡΟΗΛΘΑΝ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑ ΕΚΕΙΝΩΝ ΤΩΝ ΣΚΥΘΟ-ΣΛΑΒΙΚΩΝ ΛΑΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΤΕΚΛΥΣΑΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΙΛΛΥΡΙΚΟΥ."
Ο LEAK (ΣΕΛ. 209) ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΚΑΙ ΕΠΑΥΞΑΝΕΙ
"ΟΠΟΙΟΣ ΑΚΟΥΕΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΛΛΗΝΑ ΝΑ ΑΠΑΓΓΕΛΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΘΕΩΡΕΙ ΟΤΙ Ο ΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΔΙΑΣ."
ΝΑΙ ΜΕΝ ΟΙ ΜΩΡΑΪΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΕΚΣΛΑΒΙΣΜΕΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΕ ΣΥΝΤΟΜΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΦΟΤΟΥ ΧΑΘΗΚΕ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ Η ΑΡΧΑΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΤΟ ΙΔΙΩΜΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΝ ΝΙΚΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΕΙ, ΤΟ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΟΜΩΣ ΜΕ ΣΚΥΘΙΚΟ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΚΑΙ ΤΟΝΟ.
Οι αρχαίες λέξεις Ολυμπος, Παρνασσός,Ιλυσσός δεν έχουν ελληνική καταγωγή σύμφωνα με πολλούς επιφανείς παλαιούς και σύγχρονους γλωσσολόγους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ μύθος του ελληνικού έθνους καταρρέει σιγά σιγά αφού το προεθνοτικό υλικό του σε αντίθεση με τα άλλα σύγχρονα έθνη είναι ιδιαίτερο φτωχό...!!! και φυσικά όχι το 75%....
Δεν το γλυτώνει οπύτε η αρχαιολαγνία ούτε η αρχαιοπληξία, καταφύγιο των φαύλων, των ιδιοτελών, των διεφθαρμένων....
http://elawyer.blogspot.com/
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας παρακαλώ το ανωτέρω να προστεθεί στη λίστα των ιστολογίων σας
ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Τελευταία Νέα kathimerini.gr
ΑπάντησηΔιαγραφήHμερομηνία : 03-07-09 Eκτύπωση | e-mail
Γερμανία: Ενίσχυση της απασχόλησης από την ηλιακή ενέργεια της Σαχάρας
Το πρόγραμμα σύνδεσης ηλιακής ενέργειας από τη Σαχάρα με καταναλωτές Στην Ευρώπη και την Αφρική ενδέχεται να δημιουργήσει έως και 240.000 θέσεις εργασίας στη Γερμανία μέχρι το 2050, αλλά και πολύ περισσότερες παγκοσμίως και να παράγει ισχύ αξίας 2 τρισ. ευρώ, σύμφωνα με έκθεση του Ινστιτούτου για το Κλίμα του Βούπερταλ, που εκπονήθηκε για λογαριασμό της Greenpeace και της Λέσχης της Ρώμης.
«Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μπορούν να καταστούν ο κορυφαίος βιομηχανικός κλάδος του 21ου αιώνα για τη Γερμανία», δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου, ο ειδικός της Greenpeace για θέματα ενέργειας κ. Αντρέ Μπέλινγκ. «Και η τεχνολογία συγκεντρωτικών κατόπτρων ηλιακής ενέργειας (CSP) μπορεί να γίνει η νέα μεγάλη εξαγωγική επιτυχία της Γερμανίας, μετά τα φωτοβολταϊκά και την αιολική ενέργεια», πρόσθεσε.
Η έκθεση υποστηρίζει ότι, μέχρι τα μέσα του αιώνα, στην τεχνολογία CSP ενδέχεται να δημιουργηθούν περισσότερες από 580.000 θέσεις εργασίας παγκοσμίως.
Τα τελευταία δέκα χρόνια, η Γερμανία απέκτησε ηγετική θέση, παγκοσμίως, στην τεχνολογία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Απασχολούνται, σήμερα, περί τους 214.000 εργαζόμενοι στον τομέα των ΑΠΕ ενώ ο κλάδος της αυτοκινητοβιομηχανίας, ο κορυφαίος βιομηχανικός κλάδος στη μεγαλύτερη εξαγωγική οικονομία του πλανήτη, απασχολεί πάνω από 750.000 εργαζομένους.
«Χιλιάδες μονάδες ηλιακής ενέργειας στη Σαχάρα μπορούν να παράγουν απεριόριστη ενέργεια», υπογράμμισε ο πρόεδρος της Λέσχης της Ρώμης στη Γερμανία κ. Μαξ Σεν. «Μέσα σε μια γενιά, στον τομέα της καθαρής ενέργειας μπορούν να υπάρχουν όσες θέσεις εργασίας υπάρχουν στην αυτοκινητοβιομηχανία», είπε.
Πριν από δύο εβδομάδες, ο γερμανικός κολοσσός στον κλάδο των αντασφαλειών Munich Re προσκάλεσε εταιρίες, όπως τη Deutsche Bank, τη Siemens και τις εταιρίες κοινής ωφελείας E.ON και RWE σε συνάντηση στις 13 Ιουλίου για να συμφωνήσουν σε ένα κοινό πρόγραμμα το οποίο μπορεί να προσφέρει το 15% της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνει η Ευρώπη. Πρόκειται για ένα από τα έξι προγράμματα που εξετάζονται στο πλαίσιο της Ευρωμεσογειακής Σύμπραξης.
«Πρέπει η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ να δώσει καθεστώς ύψιστης προτεραιότητας στο πρόγραμμα ενέργειας από τις ερήμους. Μπορεί να ασκήσει πιέσεις ώστε να αντιμετωπιστεί ως σημαντικό θέμα κατά τη συνάντηση της G8», εκτιμά ο κ. Αντρέ Μπέλινγκ.
Το Ίδρυμα Desertec σημειώνει ότι, σε χρονικό διάστημα έξι ωρών, οι έρημοι δέχονται περισσότερη ενέργεια από όση καταναλώνει ολόκληρη η ανθρωπότητα μέσα σε ένα χρόνο.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Φίλοι Αναγνώστες, συνεργάτες και σχολιαστές
ΑπάντησηΔιαγραφήΖητούμε την κατανόησή σας για τον αργό ρυθμό αναρτήσεων άρθρων και σχολίων, κάτι που δεν βοηθάει στη σωστή ενημέρωση και το διάλογο.
Λόγω επαγγελματικών και προσωπικών υποχρεώσεων ... αλλά και λόγω καλοκαιριού,
για λίγο καιρό ακόμα, θα συνεχιστεί αυτή η αρρυθμία.
Καλό καλοκαίρι